Ειδήσεις & Κείμενα

[airetikos]

Πιέζουν για πρόσθετα μέτρα το 2011
Η τελευταία επίσκεψη του κλιμακίου της τρόικας στην Αθήνα έληξε και με τα δύο μέρη να είναι βαρύθυμα- τα λόγια ικανοποίησης εκατέρωθεν για την «εξαιρετική συνεργασία» τούτη τη φορά δεν ακούστηκαν ούτε επισήμως ούτε ανεπισήμως. Κάποιοι θα μπορούσαν να αποδώσουν το γεγονός στο ότι το πρόγραμμα που προβλέπει το Μνημόνιο δεν περπατάει και η τρόικα απαιτεί μέτρα για να καλυφθεί η τεράστια τρύπα στα έσοδα, ενώ η Αθήνα θεωρεί πως αρκετά έχουν επιβαρυνθεί οι έλληνες πολίτες.

Αυτό είναι, όμως, η μία όψη του νομίσματος και η πλέον φανερή. Στην πραγματικότητα, οι έριδες μεταξύ επιτηρητών και οικονομικού επιτελείου έχουν να κάνουν με την ίδια την εικόνα της πραγματικής οικονομίας στην Ελλάδα. Και την ακριβέστερη καταγραφή της έχει- ποιος άλλος;- οι υπηρεσίες της Κομισιόν, ενός εκ των τριών οργανισμών, δηλαδή, που μετέχουν στην τρόικα.

Πηγές της Επιτροπής περιέγραφαν μια μαύρη εικόνα για την εξέλιξη των μακροοικονομικών μεγεθών στην Ελλάδα, με βαριές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο του μέσου Ελληνα- και πρωτίστως των φτωχών και μη εχόντων. Η ανάπτυξη- όπου ούτως ή άλλως όλες οι προβλέψεις έλεγαν πως η χώρα μας θα είναι το 2010 η μόνη χώρα της ευρωζώνης που θα τελειώσει το έτος σε ύφεση- αναμένεται να είναι ακόμη χειρότερη από το προβλεπόμενο. Για την ακρίβεια, μπορεί να κινηθεί και σε επίπεδα κάτω και από το-5%, όπως έλεγαν οι αρμόδιοι για τις προβλέψεις στην Κομισιόν. Δυσοίωνοι δείκτες. Αντιστοίχως, τα πράγματα είναι δυσοίωνα και στον τομέα της ανεργίας και της απασχόλησης, όπου το 2010 αναμένεται να κλείσει με τον δείκτη της ανεργίας κάπου μεταξύ του 11,8%, που ήταν το δεύτερο τρίμηνο του έτους, και του (ρεαλιστικότερου) 13,2%. Αυτό σημαίνει πάνω από 600.000 επίσημα καταγεγραμμένους ανέργους, στους οποίους φυσικά θα πρέπει να προστεθούν και όσοι έχουν μεν χάσει την εργασία τους, αλλά έχουν απελπιστεί και δεν έχουν αναζητήσει εργασία το τελευταίο δεκαήμερο- και με βάση τους κανόνες της Στατιστικής Υπηρεσίας αποκλείονται από το δείγμα. Ταυτοχρόνως, η Ελλάδα πλησιάζει με μια ανάσα την Ισπανία στη μείωση της απασχόλησης- κάτι που καθιστά πιο δύσκολη την αντιστροφή της κατάστασης, αυξάνει τους μακροχρόνια ανέργους και εντείνει το πρόβλημα της ανεργίας των νέων κάτω των 25 ετών, όπου η Ελλάδα κατέχει τα σκήπτρα στην ευρωζώνη.

Οι πολιτικοί ιθύνοντες της τρόικας δεν δείχνουν να εντυπωσιάζονται από αυτές τις παράπλευρες συνέπειες του Μνημονίουκι επιμένουν σε όλους τους τόνους πως το πρόγραμμα πρέπει να εφαρμοσθεί απαρέγκλιτα, με τη δημοσιονομική πειθαρχία να πρυτανεύει των πάντων. Ωστόσο, και σε αυτόν τον τομέα, το οικονομικό επιτελείο βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα τεράστιο πρόβλημα: παρά τα μέτρα που έχει λάβει- και τα οποία είχαν πολιτικό κόστος- ο στόχος του ελλείμματος, που ήταν 8,1% του ΑΕΠ για το 2010 δεν επιτυγχάνεται, όση ορθοπεταλιά και να κάνουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. Η υστέρηση στα έσοδα κάθε μέρα αποδεικνύεται και μεγαλύτερη, ενώ οι άνθρωποι της τρόικας υποστηρίζουν πως η Αθήνα δεν τους παρέχει- και δεν δείχνει και πρόθεση να τους παράσχει ούτε στην επόμενη επίσκεψή τους, στα μέσα Οκτωβρίου- πλήρη στοιχεία για τις δαπάνες, αφού σε ό,τι αφορά ΟΤΑ, νοσοκομεία κ.λπ. επικρατεί κάτι σαν συνωμοσία σιωπής. Ετσι, οι αρμόδιοι για τις προβλέψεις στις Βρυξέλλες λένε πως το έλλειμμα της Ελλάδας για το 2010 θα κινηθεί από 8,5% έως 9,8%, απόκλιση από τον στόχο 0,4 έως 1,7 ποσοστιαίες μονάδες (δηλαδή η απόκλιση από τον στόχο του ελλείμματος θα κυμανθεί από 920 εκατ. ευρώ έως 3,9 δισ. ευρώ).

Το όριο του 10%. Η διακύμανση στο τελικό ποσοστό του ελλείμματος, όπως λένε, εξαρτάται από το κατά πόσο το οικονομικό επιτελείο θα δεχθεί να προχωρήσει στην εφαρμογή πρόσθετων μέτρων για το 2010, κάτι που η κυβέρνηση και δημοσίως έχει αποκλείσει και πολιτικά δεν διανοείται λόγω των αυτοδιοικητικών εκλογών. Εάν η Αθήνα εμμείνει στην άρνησή της αυτή, στις φθινοπωρινές προβλέψεις της η Επιτροπή θα κινηθεί πλησιέστερα προς το 9,8% και θα «σεντράρει» την Ελλάδα για το ότι δεν εφάρμοσε το Μνημόνιο. Ωστόσο, όπως είναι φανερό, η «αντικειμενική» Κομισιόν αποφεύγει να θίξει το ψυχολογικό όριο του 10% για το έλλειμμα- κάτι που έχουν βάλει ως όρο οι Γερμανοί για να συνεχίσουν να δικαιολογούν στο εκλογικό τους σώμα τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Βάσει, πάντως, των κανόνων του Μνημονίου που διέπουν τη σχέση της Ελλάδας με τους πιστωτές, θα έπρεπε κανείς να αναμένει πως η τρίτη δόση του δανείου θα ήταν στον αέρα. Γι΄ αυτό το ενδεχόμενο δεν θέλει να μιλήσει κανείς- ούτε η Αθήνα ούτε οι Βρυξέλλες. Η εξήγηση δεν είναι ότι οι Ελληνες «είναι καλά παιδιά» ούτε βέβαια ότι οι Ευρωπαίοι είναι «γενναιόδωροι τύποι». Απλούστατα, στην τρέχουσα συγκυρία, όταν η Πορτογαλία και η Ιρλανδία βρίσκονται μια ανάσα από την προσφυγή στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, μια δημόσια αποτυχία του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας- ασχέτως αιτίων - θα δημιουργήσει νέα αναταραχή στις αγορές και θα φέρει την ευρωζώνη σε κατάσταση κρίσης αντίστοιχη με εκείνη πριν από τη συμφωνία της 9ης Μαΐου. Ετσι, όπως έλεγαν κοινοτικές πηγές, το πιθανότερο σενάριο είναι ότι η Ελλάδα θα εμφανισθεί να μην πιάνει τους στόχους αλλά θα καλύψει την υστέρησή της υιοθετώντας πρόσθετα μέτρα για το 2011, ώστε η υστέρηση του 2010 να καλυφθεί το επόμενο έτος. «Ολα είναι θέμα διαπραγμάτευσης σε αυτό το μαγαζί», έλεγαν χαρακτηριστικά. Ταυτοχρόνως, όμως, παραδέχονταν πως όπως και να διευθετηθεί το ζήτημα της υστέρησης, η εμπιστοσύνη των αγορών θα παραμένει μια εκκρεμότητα «για πολύ καιρό». Κι αυτό, διότι η Ελλάδα και υψηλό δημόσιο χρέος έχει και μηδαμινή ανάπτυξη. «Πώς να δανείσουν οι αγορές μια οικονομία με δυο τέτοια ισχυρά βαρίδια;» αναρωτιούνται.
λινκ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&c ... id=4595834

Από τη μια αυτό από την άλλη οι συμφωνίες με το κατάρ και τα προηγούμενα (μόλις 10-20 μέρες πριν) καλά σχόλια. Μα καλά κουτόχορτο νομίζουν ότι τρώμε?

[sk23]

Τιτανικός: Το μυστικό του ναυαγίου

Το ναυάγιο του Τιτανικού τον Απρίλιο του 1912, που στοίχισε τη ζωή 1517 επιβατών, οφείλεται σε λάθος του πηδαλιούχου το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποφευχθεί, υποστηρίζει ένα νέο βιβλίο στη Βρετανία από την εγγονή του μοναδικού επιζήσαντα αξιωματικού ναυτικού.

Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, η μοιραία πρόσκρουση στο παγόβουνο σημειώθηκε διότι οι άνδρες στη γέφυρα του Τιτανικού δεν είχαν χρόνο να αντιδράσουν όταν αντελήφθησαν τον κίνδυνο.

Η συγγραφέας λαίδη Λουΐζ Πάτεν, επικαλούμενη μαρτυρία του παππού της, δεύτερου αξιωματικού Τσαρλς Λαϊτόλερ, αποκαλύπτει ότι το παγόβουνο είχε επισημανθεί εγκαίρως, ωστόσο ο πηδαλιούχος πανικοβλήθηκε συγχύζοντας την εντολή πορείας του καπετάνιου με αποτέλεσμα να στρίψει το πηδάλιο προς τη λάθος πλευρά, με ολέθριες συνέπειες. Στην εντολή του πλοιάρχου να κατευθύνει το πλοίο αριστερά, ο ναύκληρος Ρόμπερτ Χίτσινς έστριψε το πηδάλιο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο λόγος ήταν ότι έτσι λειτουργούσε η λαγουδέρα των ιστιοπλοϊκών σκαφών που αποτελούσαν εκείνη την εποχή την πλειοψηφία, πριν την εκτεταμένη κατασκευή ατμόπλοιων όπως ο Τιτανικός.

Μέχρι να διορθωθεί το λάθος ήταν αργά, ενώ ακόμα και μετά την πρόσκρουση το πλοίο και οι επιβάτες ίσως να είχαν σωθεί αν ο Τιτανικός δεν είχε επιχειρήσει να μετακινηθεί, επιτρέποντας έτσι τη βίαιη εισροή υδάτων από την τρυπημένη γάστρα του. Ο παππούς της συγγραφέως δεν βρισκόταν στη γέφυρα την ώρα της πρόσκρουσης, ωστόσο πληροφορήθηκε το τι είχε συμβεί στην τελευταία δραματική συνάντηση των τεσσάρων κορυφαίων αξιωματικών του πλοίου, την ώρα που έψαχναν τα περίστροφά τους ώστε να μπορέσουν να επιβάλουν την τάξη εφόσον δημιουργούνταν επεισόδια κατά τη διαδικασία εγκατάλειψης του Τιτανικού. Σε εκείνη τη συνάντηση, σύμφωνα με τη λαίδη Πάτεν, ο παππούς της έμαθε επίσης ότι η εντολή πλεύσης του πλοίου ακόμα και μετά την πρόσκρουση δόθηκε στην ουσία από το διευθυντή της πλοιοκτήτριας εταιρείας White Star Line, Μπρους Ίσμεϊ που πίστευε ότι έτσι θα έσωζε την επένδυσή του. Αν το πλοίο δεν είχε συνεχίσει την πορεία του, πιθανότατα θα είχε προλάβει να δεχθεί τη βοήθεια του κοντινότερου πλοίου που απείχε τέσσερις ώρες από το σημείο.

Όπως εξηγεί η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «Good as Gold», ο παππούς της είχε αποκρύψει το μοιραίο σφάλμα από τους ανακριτές που είχαν επιληφθεί των ερευνών για τα αίτια του ναυαγίου, φοβούμενος πιθανή χρεοκοπία της πλοιοκτήτριας εταιρείας που θα άφηνε τον ίδιο και τους συναδέλφους του χωρίς δουλειά.
Τη νύχτα του ναυαγίου ο Τσαρλς Λαϊτόλερ είχε αρνηθεί ρητή εντολή να επιβιβαστεί σε σωτήρια λέμβο, βουτώντας στα παγωμένα νερά την ώρα που ο Τιτανικός βυθιζόταν. Το ωστικό κύμα μιας υποθαλάσσιας έκρηξης στο πλοίο ωστόσο τον ανέβασε στην επιφάνεια, όπου τελικά τον περισυνέλεξαν σε μία από τις λέμβους.

Πηγή: http://www.madata.gr/epikairotita/world/77266.html

Μα έβλεπα και ξανάβλεπα τη γνωστή σε όλους μας ταινία - υπερπαραγωγή και κάτι δε μου κολλούσε στην όλη υπόθεση!! Έλεγα αποκλείεται να έγιναν όλα σωστά, αν εξαιρέσουμε πως πηγαίναν λίγο πατημένοι! Αν τελικά επιβεβαιωθούν στο μέλλον τα παραπάνω μπορούμε να πούμε πως πάντα, μα πάντα ρε γαμώτο, υπάρχει κάποιος που θα την κάνει την μακακία του και θα κάψει...εεε πνίξει καλύτερα για την περίσταση, πολύ πολύ κόσμο!! Τι σου είναι το δεξιά-αριστερά ε;

[Alexander]

Τι σου είναι το δεξιά-αριστερά ε;

Από ό,τι κατάλαβα ο "παλαιός" χειρισμός του πηδαλίου ήταν κάτι σαν μερικά παλιά ράλυ για Nintendo με την κάμερα στα 3/4 από ψηλά, που πάντα αντί να στρίψω αριστερά, έστριβα δεξιά. Και παρ'όλο που φτιάξαν τον "χειρισμό", ο πηδαλιούχος είχε συνηθίσει τον παλιό, τον "περίεργο".

Τη νύχτα του ναυαγίου ο Τσαρλς Λαϊτόλερ είχε αρνηθεί ρητή εντολή να επιβιβαστεί σε σωτήρια λέμβο, βουτώντας στα παγωμένα νερά την ώρα που ο Τιτανικός βυθιζόταν. Το ωστικό κύμα μιας υποθαλάσσιας έκρηξης στο πλοίο ωστόσο τον ανέβασε στην επιφάνεια, όπου τελικά τον περισυνέλεξαν σε μία από τις λέμβους.

Αυτή η σκηνή πώς ξέφυγε απ'το Hollywood;

[neaoktana]

Δεν είναι τίποτα, κάπως έτσι βάζεις και <τώρα> στο πρόγραμμα στατικής επίλυσης (*) το φορτίο ανάποδα και μετά οπλίζεις επίσης ανάποδα, διότι δεν έχεις καταλάβει τιπ'τα από Στατική και δεν έχεις αναπτύξει <στατική αντίληψη>.
(*) Τυχαίο παράδειγμα, το νερό επίσης χωρίς αντλία δεν πάει τον ανήφορο...

[merde_conserve]

Από ό,τι κατάλαβα ο "παλαιός" χειρισμός του πηδαλίου ήταν κάτι σαν μερικά παλιά ράλυ για Nintendo με την κάμερα στα 3/4 από ψηλά

Κατ'αρχάς είσαι μεγάλος, τιτάνιος και θηριώδης συνάδελφος, γιατί παίζεις και εσύ ακόμα (roms του?) SNES.

Η λαγουδέρα είναι το απλοποιημένο σύστημα του τιμονιού που υπάρχει σε πολλά ακόμη μικρά σκάφη, και φαίνεται στην εικόνα. Βάσει της εικόνας εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι στρίβοντας το κοντάρι δεξιά το πλοίο πάει...αριστερά, σε αντίθεση με τις πιο σύγχρονες "ρόδες" που πάνε το σκάφος προς την διεύθυνση που το στρίβεις.

Το μπέρδεμα δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο σύστημα, καθώς συνηθίζονται και τα δύο. Το μπέρδεμα είναι ο συνδυασμός τους.

006.JPG (21.3 KiB) 2367 προβολές

[airetikos]

Πολ Τόμσεν: Παπανδρέου και ΔΝΤ εξαπάτησαν τους Έλληνες
Του Δελαστίκ

Spoiler: show

Ο ίδιος ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν επιβεβαίωσε, μιλώντας σε θεσμικούς επενδυτές στο Λονδίνο, την υποψία που είχε ο ελληνικός λαός - ότι δηλαδή η Κομισιόν...
η κυβέρνηση Παπανδρέου και το ΔΝΤ εξαπάτησαν με το περιβόητο Μνημόνιο τους Ελληνες προτάσσοντας ως...
πρόσχημα τρομοκράτησης του πληθυσμού το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα του προϋπολογισμού προκειμένου να πετύχουν άλλους στόχους, τους οποίους δεν τολμούσαν να ομολογήσουν δημόσια!
«Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν ήταν τόσο το δημόσιο χρέος», δήλωσε χωρίς περιστροφές ο Δανός αξιωματούχος του ΔΝΤ που προίσταται της ομάδας των ξένων οικονομικών επικυρίαρχων της πατρίδας μας, ο οποίος περιέφερε τον Γ. Παπακωνσταντίνου στο Λονδίνο, τη Φρανκφούρτη και το Παρίσι, «αλλά οι διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας».
Διευκρίνισε δε με καμάρι στους ξένους κερδοσκόπους του Σίτι του Λονδίνου ότι πολύ πιο σημαντικές από τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού ήταν οι μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό και στο ασφαλιστικό - δηλαδή η λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων και η εξαθλίωση των συνταξιούχων!
Η ομολογία αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική από πολιτική σκοπιά. Αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σφαγιασμός των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συντάξεων δεν ήταν μια δυσάρεστη αναπότρεπτη συνέπεια των «τραγικών» δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας, μιας κατάστασης που εξανάγκασε την κυβέρνηση Παπανδρέου να προχωρήσει δήθεν με «πόνο ψυχής» στη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων προκειμένου να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία.
Αντιθέτως, αποκαλύπτει ότι οι περικοπές μισθών και συντάξεων ήταν από την αρχή συνειδητός στόχος της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ηταν αυτοσκοπός και όχι ανεπιθύμητη παρενέργεια. Αυτή η αποκάλυψη, πέρα από το γεγονός ότι αναδεικνύει όλο το εύρος της υποκρισίας των θεατρινισμών του Ανδρέα Λοβέρδου στις τηλεοράσεις με τους κλαυθμυρισμούς του για το πόσο δήθεν πονούσε ο ίδιος κόβοντας τους μισθούς και τις συντάξεις, υποδηλώνει επίσης ότι σε καμιά απολύτως περίπτωση δεν προτίθεται η κυβέρνηση Παπανδρέου να ξαναδώσει πίσω σε εργαζομένους και συνταξιούχους τα εισοδήματα που τους λεηλάτησε!
Υπό το πρίσμα αυτών των αποκαλύψεων αντιλαμβάνεται κανείς πολύ καλύτερα τώρα το πραγματικό βάθος της δήλωσης του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη στη ΝΕΤ, στις αρχές Μαΐου, ότι «το ΔΝΤ ήταν η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου 2009 και μετά», δηλαδή από την επομένη των βουλευτικών εκλογών που έφεραν θριαμβευτικά τον Γιώργο Παπανδρέου στην εξουσία για να βελτιώσει τη ζωή των Ελλήνων, στη βάση του θρυλικού πλέον συνθήματός του «λεφτά υπάρχουν!».
Οι ομολογίες του «γκαουλάιτερ» του ΔΝΤ δικαιώνουν όλους τους Ελληνες και ξένους αναλυτές που ευθύς εξαρχής έχουν επισημάνει και επιμένουν ότι το Μνημόνιο έχει στόχο τη διασφάλιση της ομαλής και ελεγχόμενης από τους ξένους επικυρίαρχους ροής χρημάτων για την εξόφληση των δανείων που έχουν χορηγήσει στην Ελλάδα οι ξένες τράπεζες, σχεδόν στο σύνολό τους ευρωπαϊκές. Το Μνημόνιο δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη βελτίωση των θεμελιωδών μακροοικονομικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας. Αλλωστε, η βελτίωση είναι αδύνατη στο πλαίσιο του Μνημονίου για αυτό και με το που θα λήξει τυπικά η τριετής διάρκεια της ισχύος του, όλα τα δημοσιονομικά ελληνικά μεγέθη θα είναι πολύ χειρότερα από αυτά που παρέλαβε, με τη χώρα βυθισμένη ταυτόχρονα σε ύφεση!
Και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε δημόσιο χρέος 115% του ΑΕΠ της πριν υπαχθεί στο ταπεινωτικό και καταστροφικό καθεστώς του Μνημονίου και με τη λήξη του Μνημονίου θα έχει τουλάχιστον... 145% (!) του ΑΕΠ, υποδηλώνει πόσο άσχετοι είναι οι στόχοι του Μνημονίου με τη μείωση του χρέους. Δικαίως ο κόσμος αναλογίζεται τρομοκρατημένος ότι αν με δημόσιο χρέος 115% του ΑΕΠ επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου εφιαλτικά αντιλαϊκά μέτρα που «γδέρνουν» τόσο άγρια τον κοσμάκη, με δημόσιο χρέος 145% που θα αφήσει το ΔΝΤ, τι είδους μέτρα θα επιχειρήσει να πάρει εναντίον του λαού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν εξακολουθεί τότε να βρίσκεται στην εξουσία; Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν θα έχει δει κανείς αυτό που θα μας κάνει να ζήσουμε στην πραγματική μας ζωή ο Γιώργος Παπανδρέου και οι υπουργοί του...
http://troktiko-blog.blogspot.com/2010/ ... _6660.html

[redy]

Οι γκρίζες ζώνες στο σουηδικό μοντέλο

Οι αναγνώστες της τριλογίας Μιλένιουμ του Στιγκ Λάρσον δεν πρέπει να εξεπλάγησαν που ένα ακροδεξιό κόμμα με την παραπλανητική ονομασία «Σουηδοί Δημοκράτες» μπήκε στη Βουλή πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας. Ο πρόωρα χαμένος συγγραφέας και δημοσιογράφος έδωσε μέσα από τα βιβλία του μια κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή πλευρά του περίφημου σουηδικού μοντέλου. Θύμα απειλών από διάφορες ακροδεξιές οργανώσεις και ο ίδιος εξαιτίας της πολιτικής του δράσης, στο πρώτο μέρος της τριλογίας, το «Κορίτσι με το τατουάζ», έβγαλε στην επιφάνεια το σκοτεινό ναζιστικό παρελθόν της πατρίδας του.

Πόσοι, άραγε, θέλουν να σκαλίζουν το γεγονός ότι ο επίγειος σουηδικός «παράδεισος» άρχισε να οικοδομείται σε μια εποχή που η υπόλοιπη Ευρώπη ρημαζόταν από τον πόλεμο, χάρη στην «ουδετερότητα» της Σουηδίας απέναντι στο ναζιστικό καθεστώς; Πόσοι γνωρίζουν ότι οι ναζιστικές ιδέες ευδοκίμησαν στη Σουηδία την ίδια περίοδο με τη Γερμανία ή ότι το περίφημο κράτος πρόνοιας συμβάδιζε χέρι - χέρι με διαδικασίες ευγονικής;

Πολλοί Σουηδοί -και ίσως όχι μόνο αυτοί- δεν θέλουν να θυμούνται ότι το πρώτο ινστιτούτο ευγονικής στον κόσμο εγκαινιάστηκε το 1922 στην Ουψάλα, με την ονομασία Εθνικό Ινστιτούτο Φυλετικής Βιολογίας και με την υποστήριξη των περισσότερων πολιτικών κομμάτων. Οι ιδέες περί φυλετικής καθαρότητας και ανωτερότητας της αρείας φυλής ήταν ευρέως διαδεδομένες εκείνη την εποχή και στις σκανδιναβικές χώρες. Ακόμα και ο σπουδαίος σκηνοθέτης Ινγκμαρ Μπέργκμαν παραδέχθηκε εκ των υστέρων ότι στην εφηβεία του τον είχαν γοητεύσει έντονα οι ναζιστικές ιδέες. Ή, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ο Ινγκβαρ Κάμπραντ, ο ιδρυτής του ΙΚΕΑ, υπήρξε στα νιάτα του (1942 - 1945) μέλος του Νέου Σουηδικού Κινήματος, μιας από τις σημαντικότερες ακροδεξιές και αντισημιτικές οργανώσεις της χώρας.

Πολλές από τις ναζιστικές ιδέες κατάφεραν να διαπεράσουν μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και να επηρεάσουν τον τρόπο σκέψης και τις πολιτικές ανθρώπων οι οποίοι δεν ταυτίζονταν απαραίτητα με τους εθνικοσοσιαλιστές.

Περίτρανη απόδειξη αποτελεί η στάση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος το οποίο κυβέρνησε τη Σουηδία από το 1932 με ελάχιστα διαλείμματα μέχρι σχετικά πρόσφατα. Ο Περ Αλμπιν Χάνσον, ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της χώρας, κήρυξε την Σουηδία «folkhemmet (χώρα του λαού) και ξεκίνησε να οικοδομεί το περίφημο μοντέλο ανάπτυξης που στηρίχθηκε στη συναίνεση ανάμεσα στα συνδικάτα και την εργοδοσία.

Κοινωνικά αδύναμοι

Παράλληλα όμως απέκλεισε απ' αυτό το μοντέλο τους κοινωνικά αδύναμους ή κατώτερους. Με βάση το Νόμο των Στειρώσεων του 1934, πολλοί πολίτες που δεν πληρούσαν τα κριτήρια της ευγονικής (Τσιγγάνοι, μιγάδες, άνθρωποι με προβλήματα υγείας, αναπηρίες, χαμηλή νοημοσύνη) ή με «παρεκκλίνουσα συμπεριφορά», πράγμα που μπορεί να σήμαινε έντονη νυχτερινή ζωή ή σεξουαλική δραστηριότητα, υποβάλλονταν υποχρεωτικά σε στείρωση. Οι Σουηδοί, με λίγα λόγια, ξεκίνησαν πριν τους Γερμανούς ναζί μια απάνθρωπη πολιτική ευγονικής.

Λίγα χρόνια αργότερα, οι σουηδοί σοσιαλδημοκράτες δεν είχαν κανένα ενδιασμό στο να τηρήσουν «ουδέτερη στάση» απέναντι στον Χίτλερ. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια καλή εμπορική συναλλαγή. Η Σουηδία χρησίμευσε ως πέρασμα για τα χιτλερικά στρατεύματα, εφοδίαζε τη Γερμανία με σίδηρο και μόλυβδο που της ήταν απαραίτητοι για την πολεμική βιομηχανία της, ενώ παράλληλα, με τους σκληρούς μεταναστευτικούς της νόμους ουσιαστικά έκλεινε τα σύνορά της για τους κυνηγημένους Εβραίους της Ευρώπης. Μακριά από τις καταστροφές του πολέμου και με ήσυχη την συνείδησή τους, οι Σουηδοί θα οικοδομούσαν το κράτος πρόνοιας για το οποίο θα τους φθονούσαν αργότερα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι

Οσο για τη μέθοδο των στειρώσεων, συνεχίστηκε ώς το 1975 και ένα χρόνο αργότερα καταργήθηκε από νόμος του κράτους. Μέχρι τότε, είχαν στειρωθεί 62.000 άτομα, σε ποσοστό 90% γυναίκες.

Η νίκη των ακροδεξιών, επομένως, δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία. Απηχεί, εξάλλου, ένα ευρύτερο ρεύμα ανά την Ευρώπη. Η διαφορά στην περίπτωση της Σουηδίας είναι ότι ξύνει παλιές πληγές. Και σίγουρα, κάνει τα κόκαλα του Στιγκ Λάρσον να τρίζουν στον τάφο του.

ΠΗΓΗ

[lx1842]

Στις 26.09 συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το ναυάγιο του "Εξπρές Σαμίνα" στις Πόρτες της Πάρου.

Ψάχνοντας να βρώ ένα αξιόλογο κείμενο να παραθέσω εδώ απέρριψα εκείνα των περισσοτέρων γνωστών μέσων καθώς, ακόμα και 10 χρόνια μετά είναι γεμάτα υπερβολές και ανακρίβειες.

Αντιγράφω λοιπόν το κείμενο ενός ναυτικού που δεν γράφτηκε φέτος (12.2009), ούτε αναφέρεται στο ναυάγιο αυτό καθευατό, αλλά στις συνθήκες που το προξένησαν και εξηγούν και άλλα αδικαιολόγητα ατυχήματα που συνέβησαν και άλλα που με ακρίβεια θα συμβούν από εδώ και πέρα, όσο οι συνθήκες δεν αλλάζουν.

Το ναυάγιο του Εξπρές Σαμίνα

Ενάντια σε καθε λογικη, πρόβλεψη, αποτίμηση, ανάλυση και επεξήγηση, αυτό που έγινε το Σεπτέμβρη του 2000 έπρεπε να έχει γίνει 5-15 χρόνια νωρίτερα.
Στις 'χρυσές΄εποχές των 90's δεν υπήρχε περίπτωση να βρεις ποτέ 10 βαρκάκια να ψαρεύουν αμέριμνα ανάμεσα στον Αγιο Φωκα και τις Πόρτες. Θα τα επαιρνε και θα τα σηκωνε γιατι εκεί γίνονταν το προτελευταίο μέρος της κούρσας. 3,4 ακόμα και 6 βαπόρια, με ολοταχως και λίγο παραπάνω, σύγκλιναν τις πορείες τους για να μπούν στον όρμο. Καμικαζι; Ταλιμπάν; Μουτζαχεντίν; όπως θες πες τους, όλοι μαζι ο ενας πανω στον αλλο και η Παναγιά μαζι μας. Με 20 μιλια δρομο, στα 30 μετρα οι κουπαστες και φορτωμενοι καμια 2αρια χιλιάρικα κεφαλια ο καθενας, με 1000 για μεσα.

Οι θεσεις 2 και μια ο γαρμπης και αμα ητανε κανενας κοντος και με την πλωρη στο βιτζι, οποτε οποιος προλαβε τον κυριο ειδε.
Εκεινες λοιπον τις λαμπρες εποχες, που gps δεν υπηρχε ουτε σαν ιδεα, που το ρανταρ ηταν 1 και το ανοιγαμε το βραδυ αυστηρα και αμα δουλευε και αυτο, τοτε που οι εισαγγελεις δεν ειχαν ανακαλυψει την ακτοπλοϊα ουτε και οι αλητες που κρατανε μικροφωνο και καμερα, εκεινες τις 'αθωες' εποχες που οποιος ξενος σοβαρος επαγγελματιας του ειδους τυχαινε να ταξιδεψει για ελληνικο νησι, επεστρεφε με αεροπλανο οταν επαιρνε χαμπαρι τι γινεται....εκεινες τις λαμπρες μερες δοξας...δεν ανοιξε μυτη.

Εναντια σε καθε λογικη, εναντια σε καθε αυταποδεικτη πραγματικοτητα, με το νομο των πιθανοτητων καθετα εναντιων μας, με τις πορτες διαφυγης κλειδωμενες στην πρωτη θεση και με τα ρελια του καταστρωματος το ιδιο, ασχετως αν ειχε βαρκες και βαρελακια πλωρα...κλειδωμενα και αμπαρωμενα ολα. Με πρωτοκολλα 2500 ατομων και το βαπορι φορτωμενο καμια 1000ρια παραπανω, να ξυνει τα βραχια με 20 μιλια και ολο το συτημα να κρεμεται απο μια μηχανη που δεν επρεπε να σβησει, απο ενα τιμονι που δεν επρεπε να κολησει, απο μια λεπτομερεια που δεν επρεπε να διαφυγει κανενος την προσοχη..
Πως γίνονταν; Ειλικρινα δεν εχω ιδεα.
Με βαπορια που το νεωτερο ηταν 19 Μαϊων και με μεσο ορο τα 30, με επιθεωρησεις στου φεγγαριου την πλωρη, με επιβατες ανυποψιαστους και με ιδιο σκηνικο το Αιγαιο.

Βασει των πιθανοτητων επρεπε να εχει πνιγει πολυς κοσμος με στανταρακι ενα ναυαγιο το χρονο και 2-3 συγκρουσεις με θυματα επισης. Αντ' αυτου, κατι προπελες στο Φωκα, καμια ψιλη στους ντοκους αντε και κανας καταπελτης σφηνα στους διπλανους, πταισματα.
Και μετα ηρθε το νεο ρευμα και η προκοπη,
ISM για να λειτουργησουμε με ασφαλεια, isps για να λειτουργησουμε με πιο πολυ ασφαλεια, επιθεωρησεις εκτακτες , προγραμματισμενες, μετα απο καταγγελια αλλα και επειδη ετσι μας αρεσει. Νεοι νομοι πιο αυστηροι, κατα πολυ περισοτεροι λιμενικοι να μας ελεγχουν, κινητα με αμεση συνδεση στους τηλεεισαγγελεις και τους εισαγγελεις.
Ρανταρ gps και ais να μας ελεγχουν μην παρατιμονεψουμε και παμε να τρακαρουμε, επιβατες υποψιασμενοι και ειδικοι με αποψη για ολα και λιμανια ειδικων προδιαγραφων, αλλα κυριως νεα πλοια.

Στη δεκαετια των 00's γεμισε ο ντουνιας καινουργιλα, ταχυπλοα, υπερταχυπλοα, αργοπλοα, καινουργια του κουτιου.
Με οργανα σπεσιαλ ναυσιπλοϊας και με κατασκευη συμφωνα με το τελευταιο γραμμα της τεχνολογιας. Με ανεσεις και πολυτελειες και με σερβις μαγκιωρο, με προπελακια θανατηφορα και με τιμονια μεγαλες γωνιες που σβουριζουν επιτοπου.
Ο καιρος ιδιος και απαραλακτος και ενιοτε πιο απροβλεπτος απο παλια, με λιμανια χειροτερα αντι καλυτερα.
Με απαιτησεις ολων πιο αυξημενες κατα πολυ και με μερικες σταθερες απαραλακτες.
70 κομβους αερα η Τηνος το καλοκαιρι, 50 η Μυκονος, 45 η Ναξος.
Βαπορια παναλαφρα με τον καιρο στην παντα να κρατιουνται 20 λεπτα με κινησεις και τον Αγιο Νικολα παρεα, για να ξεφορτωσουν 1000 και να παρουν αλλους τοσους σε ενα ντοκο ετοιμο να πεσει απο τη σπηλαιωση και με φορτηγα 40τοννα παρκαρισμενα διπλα να δοκιμαζουν τα ορια του.
Με αμεριμνα κοτερακια να μπαινοβγαινουν στα λιμανια νυχτα χωρις ενα λαμπακι και μερα με το κεφαλι μπροστα ασχετως αν απο πισω ερχεται ο αλλος με 24 μιλια καθυστερημενος ...και οταν του σφυρας να εκνευριζεται κιολας που τον ενοχλησες..και οταν φωναζεις στο λιμεναρχιο να τον μαζεψει και να τον παει μεσα να σου σφυριζει κλεφτικα..οπως παντα αλλωστε..

Δεν ξερω τι ειναι αυτο που αλλαξε απο εκεινο το μαυρο Δευτεριατικο βραδυ, ξερω σιγουρα τι ΔΕΝ αλλαξε και τι πρεπει να κανει ο καθενας χωρια απο τους αλλους, για να σωσει το τομαρι του, πριν καταληξει στα σιδερα αναμεσα με τους υπολοιπους εγκληματιες αυτης της χωρας.
Καλημερα σας.

Πηγή

Κατά τύχη επίσης λίγο μετά τη δημοσίευση εδώ του κειμένου για τον Τιτανικό έπεσα πάνω σε αυτό το ενδιαφέρον κείμενο στο blog ενός ανθρώπου που εκτός των άλλων είναι και ιστιοπλόος.

Το κείμενο τελειώνει ως εξής: <...Οπως πάντα στην ναυσιπλοία, μετά από κάθε ατύχημα αλλάζουν οι κανονισμοί ασφαλείας. Ο Τιτανικός δεν είχε αρκετά σωστικά μέσα, γιατί ένα αβύθιστο πλοίο δεν τα χρειάζεται. Σήμερα κανένα πλοίο δεν φεύγει απ' το λιμάνι αν δεν υπάρχουν σωστικά μέσα γιά όλους τους επιβάτες και το πλήρωμα. Οταν ο Τιτανικός ζητησε βοήθεια δεν υπήρχαν διαθέσιμες συχνότητες στον ασύρματο, γιατί πολλοί επιβάτες έστελναν προσωπικά τηλεγραφήματα. Αλλά και να υπήρχαν ελεύθερες συχνότητες, κανείς δεν ήταν υποχρεωμένος να ακούει τον ασύρματο.
Από το Τιτανικό και μετά κάθε πλοίο είναι υποχρεωμένο να ακούει μία συγκεκριμένη συχνότητα (το περίφημο κανάλι 16) διαρκώς. Και να μην χρησιμοποιεί αυτό το κανάλι παρά μόνο σε περίπτωση κινδύνου. Ετσι εξασφαλίζεται ότι όσοι χρειάζονται βοήθεια στην θάλασσα θα μπορέσουν να στείλουν μήνυμα και οι υπόλοιποι θα τους ακούσουν.>

Μετά το ναυάγιο του "Εξπρές Σαμίνα", όπως και ο συντάκτης του πρώτου κειμένου που παρέθεσα, δεν ξέρω τί άλλαξε. Αυτά που σίγουρα δεν έχουν αλλάξει είναι οι 2 σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου σήμερα στις θάλασσες μας, τα επικίνδυνα-ανύπαρκτα λιμάνια και οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των ανθρώπων που ταξιδεύουν τα πλοία.

[merde_conserve]

Honne και Tatemae

Κείμενο εμπνευσμένο από το Freakonomics

Any discussion about Japan is incomplete without referring to honne and tatemae. Honne is what you really think or literally ‘the truth’ while tatemae means what you actually show or literally ‘facade.’ These two words pretty much define Japanese people’s behavior and it is so poorly understood by non-Japanese people that it is hard for even long-term Japanese residents to deal with it.

For thousands of non-Japanese who have mastered the language (and as a result, probably developed a better understanding of the Japanese psyche), it is impossible even for them to confidently assert that they can fully comprehend honne and tatemae in action.

Honne and tatemae are such an integral part of the Japanese social behavior that Japanese people do not even have to think about it. Since the ultimate goal in Japan is to maintain wa or harmony at all points of time, opinions are never openly expressed, emotions are not shown, and public confrontations are rare. Japanese people will rarely say things like, “hanging in there”, “can’t wait to get out of here”, “can’t wait for the weekend”, “don’t work too hard”, “it is painful’, or similar other expressions that are so common in the west to honestly say what you feel. Interestingly enough, this attitude allows Japanese to sometimes enjoy things that the non-Japanese might actually hate. e.g. tough jobs.

The conflict between honne and tatemae is handled very differently by the Japanese. They are able to resolve the differences internally and not show off to the others what their true feelings are. Thus, after working for 14 hours a day, when you are totally exhausted and all you want to do is to go home and collapse on the bed, a Japanese may still join his or her colleagues to go drinking in an izakaya and pretend to have a good time. Since honne and tatemae are no secrets, all Japanese people know that people around them are actually putting up a show, but it seems that everyone just goes along playing the game anyway since it ensures that as long as harmony is maintained it is acceptable to engage in a certain type of behavior.

Πηγή: http://www.mynippon.com/RomanceNews0201/story12.htm

Υ.Γ Άφθονα παραδείγματα του honne και tatemae μπορούμε να δούμε και στην εξαίσια τέχνη (sic) της ελληνικής πολιτικής.

[lx1842]

Honne και Tatemae

Υ.Γ Άφθονα παραδείγματα του honne και tatemae μπορούμε να δούμε και στην εξαίσια τέχνη (sic) της ελληνικής πολιτικής.

Με τη διαφορά ότι εδώ δεν γίνονται με ultimate goal to maintain wa or harmony at all points of time