Ενδιαφέρον αν και παρανοικό
Προσδοκώ ... απόψυξη νεκρών
Τελευταία κατοικία στους-160 C
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010
«Σίγουρα ήμουν υπεραισιόδοξος» λέει ο Ρ. Ετινγκερ επειδή πίστευε ότι η επιστήμη ήδη θα μπορούσε να αναστήσει τους νεκρούς. Ομως ακόμα συνεχίζει να ελπίζει
Ο Ρόμπερτ Ετινγκερ έχει ήδη επιλέξει το φέρετρό του. Οταν πεθάνει θα στραγγίξουν το αίμα από τις φλέβες του και θα βυθίσουν το κορμί του σε μια κυλινδρική δεξαμενή με υγρό άζωτο. Σε αυτόν τον παγωμένο τάφο θα περιμένει την ανάστασή του. Πίστη, ψευδαίσθηση ή τζόγος; Ο,τι κι αν τον παρακινεί, ο Ρόμπερτ Ετινγκερ δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Τουλάχιστον όχι τώρα, στα 92 του χρόνια. Θα περιμένει - ακόμα και μετά τον θάνατό του. Θα περιμένει όσο χρειαστεί.
O Ετινγκερ είναι ο πατέρας της κρυογονικής. Κύριος εμπνευστής και πρωτεργάτης της ιδέας ότι οι νεκροί πρέπει να καταψύχονται. Επειτα από δεκαετίεςή αιώνες- ο Ετινγκερ πιστεύει ότι οι επιστήμονες θα βρουν τον τρόπο να τους επαναφέρουν στη ζωή, όταν πλέον θα έχουν ανακαλυφθεί αντίδοτα για τη γήρανση και τις ασθένειες που τους σκότωσαν. Ο Ετινγκερ έγινε γνωστός παγκοσμίως στη δεκαετία του ΄60 όταν δημοσίευσε τη θεωρία του στο βιβλίο «Τhe Ρrospect of Ιmmortality» («Η προοπτική της αθανασίας»). Η ιδέα της κρυογονικής είχε μπει στο μυαλό του με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ηταν ένα κράμα επιστημονικής περιέργειας και παιδικής ονειροπόλησης. Οσο ανάρρωνε στο νοσοκομείο από τα τραύματά του στο πεδίο της μάχης, ο Ετινγκερ μελετούσε το έργο του γάλλου βιολόγου Ζαν Ροστάντ και εμπνεόταν από νουβέλες φαντασίας. Το 1976 πάγωσε τη μητέρα του, Ρέα. Τώρα, περιμένει τη σειρά του. Τον συναντώ στο σπίτι του, στο Κλίντον του Μίσιγκαν. Χαλαρή χειραψία, πένθιμη ματιά, πρόσωπο που μοιάζει με λειωμένο κερί. Τον ρωτάω αν ο φόβος του θανάτου ήταν αυτό που τον οδήγησε στην έρευνά του. «Οχι. Αλλωστε δεν φοβάμαι τον θάνατο», λέει. «Ουσιαστικά, κανένας από τους ασθενείς μου δεν είναι νεκρός. Ο θάνατος είναι μια διαδικασία, όχι ένα γεγονός. Χρειάζεται χρόνος μέχρι να ολοκληρωθεί». Το Ινστιτούτο Κρυογονικής (Cryonics Ιnstitute) που ίδρυσε ο Ετινγκερ παρεμβαίνει αφού κάποιος πεθάνει και προσπαθεί να φρενάρει τη ζημιά του θανάτου παγώνοντάς τον. Σήμερα, στις εγκαταστάσεις του ινστιτούτου φυλάσσονται 95 σοροί ανθρώπων και 67 κατοικίδιων. Ο Ετινγκερ τους αποκαλεί «ασθενείς». Ανάμεσά τους, εκτός από τη μητέρα του, βρίσκονται και οι δύο πρώην σύζυγοί του.
Ελληνες υποψήφιοι
Το Ινστιτούτο Κρυογονικής έχει 866 μέλη από όλο τον κόσμο που ενδέχεται στο μέλλον, μετά τον θάνατό τους, να καταλήξουν στις δεξαμενές του. Στη λίστα με τα ονόματα που μου δείχνει ο Ζαουάκι υπάρχουν και 12 άτομα από Ελλάδα. Προέρχονται από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, το Ιλιον και τον Πειραιά. Δύο έχουν δηλώσει το επάγγελμά τους: δικηγόρος και βιβλιοθηκάριος. Ο νεώτερος έλληνας πελάτης είναι γεννημένος το 1985, ο μεγαλύτερος το 1977. Κανένας τους δεν θέλησε να δώσει συνέντευξη. Τα ισόβια μέλη πρέπει να καταβάλουν στο Ινστιτούτο μία μόνο εισφορά 1.250 δολαρίων και μπορούν να καταψυχτούν με 28.000 δολάρια. Τα ετήσια μέλη πληρώνουν κάθε χρόνο εισφορά 120 δολαρίων. Το κόστος κατάψυξής τους φτάνει τα 35.000
δολάρια. Το Ινστιτούτο χρηματοδοτεί τη μελλοντική συντήρηση των σορών από επενδύσεις του. Τι μπορεί να συμβεί όμως αν στερεύσουν τα έσοδα; «Αυτό είναι απίθανο», λέει ο Ετινγκερ. «Οι επενδύσεις μας είναι ασφαλείς. Βέβαια ατυχήματα και οικονομικές καταστροφές μπορεί να συμβούν. Δεν μπορείς να προβλέψεις τα πάντα».
Η πιο συνηθισμένη κριτική που ασκείται στον Ετινγκερ είναι ότι προσφέρει ψεύτικες ελπίδες. «Δεν υπόσχομαι όμως την απόλυτη επιτυχία. Πιστεύω ότι κάποτε η επιστήμη θα βρει τη λύση, αλλά δεν δίνω πιθανότητες», λέει.
LΙΝΚS:
● Δείτε το βίντεο από το ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» στην ιστοσελίδα
http://www.tanea.gr Ο Ρ. Ετινγκερ είναι ο πατέρας της Κρυογονικής και θεμελιωτής της θεωρίας ότι ο θάνατος είναι αναστρέψιμος
Ενα παγωμένο νεκροταφείο
ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Κρυογονικής λειτουργεί με άδεια νεκροταφείου. Ωστόσο εδώ δεν θα βρεις θρησκευτικά σύμβολα ή πλάκες με ονόματα. Δεν θα ακούσεις ψαλμωδίες ή θρήνους. Σε αυτόν τον αποστειρωμένο από συναίσθημα χώρο μόνο μια αγκαλιά μπουκέτα με μαραμένα φύλλα θυμίζουν ότι μέσα στις δεξαμενές βρίσκονται άνθρωποι. Η εγκατάσταση απέχει περίπου δέκα λεπτά από το σπίτι του Ετινγκερ. Ο Αντι Ζαουάκι αναλαμβάνει να με ξεναγήσει.
Δουλεύει εδώ τα τελευταία 25 χρόνια. «Δεν ξέρω πότε η επιστήμη θα είναι έτοιμη να τους ξεπαγώσει. Ισως σε 50 ή 200 χρόνια», λέει. «Ομως αν αποτεφρωθείς ή σε θάψουν, ποιο είναι το κέρδος; Τουλάχιστον εδώ έχεις πιθανότητες να ξαναζήσεις». Οι πιθανότητες όμως είναι θέμα χρόνου. Οπως εξηγεί ο Ζαουάκι, η διαδικασία του παγώματος πρέπει να αρχίσει όσο πιο γρήγορα γίνεται για να περιοριστεί η ζημιά στο σώμα του νεκρού και να είναι πιο εύκολη η ανάσταση στο μέλλον.
Την ημέρα του θανάτου το σώμα τοποθετείται σε νερό και πάγο. Την επομένη το αίμα αντικαθίσταται με αντιπηκτικά υγρά. Η σορός καλύπτεται με έναν υπνόσακο και τοποθετείται σε ένα θάλαμο που ψύχεται με αέριο άζωτο. Οταν η θερμοκρασία της σορού φτάσει τους160 βαθμούς Κελσίου, τη βυθίζουν σε μια δεξαμενή με υγρό άζωτο, με το κεφάλι προς τα κάτω για να προστατευτεί ο εγκέφαλος σε περίπτωση διαρροής. Στόχος είναι η υαλοποίηση του εγκεφάλου. Να αποκτήσει δηλαδή συμπαγή μορφή με τη μείωση της θερμοκρασίας χωρίς τον σχηματισμό κρυστάλλων. Αλλιώς ενδέχεται να καταστραφεί ο ιστός.
link
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&c ... id=4583437