Ειδήσεις & Κείμενα

[lydia]

ξερει κανεις τι θα γινει με το 10% ?? και τι ισχυει τωρα?

[m.q.n.i.n.a]

Και λόγω της ημέρας... η "άλλη" 21η Απριλίου:

Ήταν Κυριακή 21 Απριλίου 1963. Δεν έχει ακόμη φέξει ακόμη και ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης κατεβαίνει στο αυτοκίνητό του όπου τοποθετεί ένα μαύρο πανί με το σήμα του πυρηνικού αφοπλισμού και τη λέξη ΕΛΛΑΣ. Το πανί αυτό πριν από 11 ημέρες είχε κάνει την εμφάνιση του στην Αγγλία, όπου ο βουλευτής ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη είχε πάρει μέρος στην πασχαλινή πορεία ειρήνης του Ολντερμάστον. Στο ίδιο αυτοκίνητο με τον Γρ. Λαμπράκη μπήκε η γυναίκα του, ο Κύπριος ποιητής Τεύκτρος Ανθίας και η Γιούλια Λιναρδάτου, κι όλοι μαζί ξεκίνησαν για το Μαραθώνα.

Με κυβερνητική εντολή η Αστυνομία και η Χωροφυλακή είχαν ήδη ανακοινώσει ότι για τις 21 Απριλίου, για την ημέρα δηλαδή που θα πραγματοποιούνταν η πορεία, απαγορευόταν κάθε συγκέντρωση σε ανοιχτό χώρο, σε ολόκληρη τη χώρα. Τέλος, οι ιδιοκτήτες πούλμαν δέχτηκαν ανοιχτές πιέσεις να μη διαθέσουν μέσα για τη μεταφορά των φιλειρηνιστών στους χώρους συγκέντρωσης. Όσοι δε, είχαν κλείσει συμφωνίες υποχρεώθηκαν να τις ακυρώσουν.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα» την 21η Απριλίου του 1963 η πρωτεύουσα βρισκόταν «επί ποδός πολέμου», ενώ «διά πρώτην φοράν τα περίφημα Τάγματα Ασφαλείας ενεφανίσθησαν επισήμως εις διαφόρους περιοχάς περί τον Μαραθώνα, έτοιμα προς δράσιν εις περίπτωσιν ανάγκης». Να σημειωθεί ακόμη ότι η περιοχή του Μαραθώνα εφρουρείτο από δύναμη πάνοπλων ανδρών της Χωροφυλακής που σύμφωνα με το ρεπορτάζ των «Νέων» υπερέβαινε τους 3.000.

Για να εμποδίσουν το λαό να πάρει μέρος στην πορεία ειρήνης, οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους στους πολίτες που πλησίαζαν τα μπλόκα, προχωρούσαν σε συλλήψεις, σε σωματικές έρευνες, απαγόρευαν την κίνηση των Ι.Χ., δεν επέτρεπαν σε κανένα να πλησιάσει προς την απαγορευμένη περιοχή. Σε τέτοιες συνθήκες ξεκίνησε για το Μαραθώνα εκείνο το πρωί ο Γρ. Λαμπράκης. Κάθε τόσο σταματούσαν το αυτοκίνητο του. Ο Λαμπράκης έλεγε μονολεκτικά "βουλευτικό!" και προχωρούσε χωρίς να περιμένει απάντηση. Αλλού πάλι πατούσε τη μίζα και περνούσε με αστραπιαία ταχύτητα από τους ελέγχους. Τελικά, ύστερα από πλήθος εμποδίων, προκλήσεων και απαγορεύσεων, ο Λαμπράκης κατάφερε να υψώσει στον τύμβο του Μαραθώνα το λάβαρο του αγώνα για τον αφοπλισμό, που κουβαλούσε μαζί του. Κι αφού μίλησε για την ειρήνη στο μόνο ακροατήριο που του επιτράπηκε να έχει, δηλαδή στους εκατοντάδες χωροφύλακες (!) που είχαν ζώσει τον τύμβο, ξεκίνησε συμβολικά την πορεία από τον Μαραθώνα προς την Πνύκα. Άλλοτε τρέχοντας και άλλοτε περπατώντας με το πανό στα χέρια του και κάτω από τις απειλές χωροφυλάκων και παρακρατικών, με συχνές στάσεις και συμπλοκές κατάφερε να φτάσει ως τη διασταύρωση της Ραφήνας.
Εκεί οι αρχές ασφαλείας και οι τραμπούκοι νεοφασίστες θα επιχειρήσουν να τον σταματήσουν και να τον σύρουν για τα... περαιτέρω στο παρακείμενο δάσος, αλλά η προσπάθειά τους θα αποτύχει χάρη στην επέμβαση όσων τον συνοδεύουν, των δημοσιογράφων και κατοίκων της περιοχής. Ο Λαμπράκης και οι συνοδοί του θα συνεχίσουν. Κοντά στο Πικέρμι ο πρωτομάρτυρας της ειρήνης θα μαζέψει λίγα αγριολούλουδα και θα τα τοποθετήσει στο μνημείο των απαγχονισθέντων από τους Γερμανούς. Οι χωροφύλακες θα τα τσαλαπατήσουν! Μισό χιλιόμετρο παρακάτω θα συλληφθούν όλοι όσοι ακολουθούν τον ειρηνοδρόμο βουλευτή, πλην του ιδίου και της Γ. Λιναρδάτου, και θα επιβιβασθούν με τη βία σε καμιόνια. Κοντά στο Χαρβάτι θα συλληφθεί και ο Λαμπράκης. Στην πραγματικότητα θα απαχθεί, θα επιβιβασθεί βιαίως σε καμιόνι κι αφού τον περιπλανήσουν στα χωριά της Νέας Μάκρης και Μαραθώνα, στο Σούλι, στο Γραμματικό και το Καπανδρίτι, μέσω της οδού Τατοΐου, ύστερα από μια διαδρομή τρεισήμισι ωρών, θα τον εγκαταλείψουν στη Νέα Ιωνία.

Δεν ήταν, όμως, μόνο ο Λαμπράκης που δοκίμασε τη βάναυση συμπεριφορά των διωκτικών αρχών. Σε 1.100 υπολογίζονται οι ειρηνιστές που συνελήφθησαν, ενώ αρκετοί απ' αυτούς οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο με ελαφρά τραύματα. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν γνωστοί καλλιτέχνες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο ζωγράφος Μίνως Αργυράκης, οι ηθοποιοί Μάνος Κατράκης, Αλέκος Αλεξανδράκης, Αλίκη Γεωργούλη, ο λογοτέχνης Στρατής Δούκας κ.ά. Τέλος, η αστυνομία συνέλαβε και απέλασε τους ξένους φιλειρηνιστές που είχαν έρθει στη χώρα, ανάμεσά τους και τον αντιπρόσωπο του Μπέρτραντ Ράσελ, Ποτλ.
Με τα λόγια του ίδιου του Λαμπράκη: «Η πορεία ειρήνης, έστω και συμβολικά έγινε, μολονότι η κυβέρνησις έλαβε μέτρα που ούτε στην κατοχή είχαμε γνωρίσει. Ακολουθώντας πολιτική βάσεων και πυρηνικών υποβρυχίων "Πολάρις" δε θέλησε να επιτρέψη στο λαό να εκδηλώση τη θέλησί του για ειρήνη. Δεν το κατόρθωσε».

(Ολόκληρο το άρθρο: http://www.xatzikostas.gr/index.php?opt ... &Itemid=50)

[airetikos]

Την τελευταία πνοή του άφησε σε ηλικία 89 ετών, ο πρώην πρόεδρος της ΔΟΕ, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ σε κλινική της Βαρκελώνης από καρδιοαναπνευστική ανακοπή. Καπράλος: «Χάσαμε έναν φίλο της Ελλάδας».

«Ο κ. Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, ο οποίος εισήχθη στο νοσοκομείο Κιρόν της Βαρκελώνης την περασμένη Κυριακή, απεβίωσε στις 13:25, την 21η Απριλίου 2010, συνεπεία καρδιοαναπνευστικής ανακοπής» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση. Λίγο νωρίτερα το ιατρικό τιμ που τον παρακαλοθούσε είχε γνωστοποιήσει ότι ο εκλιπών βρισκόταν σε «κρίσιμη» κατάσταση, η οποία είχε γίνει «μη αναστρέψιμη». Ο πρώην πρόεδρος της ΔΟΕ νοσηλευόταν σε «πολύ σοβαρή» κατάσταση, λόγω «οξείας ανεπάρκειας της στεφανιαίας».

Συντετριμένη η Ολυμπιακή Οικογένεια από το χαμό του επίτιμου μέλους της και επί 20 χρόνια στον προεδρικό θώκο της ΔΟΕ, με τον Ζακ Ρογκ να τονίζει: «Δεν μπορώ να βρω τις λέξεις για να εκφράσω τη θλίψη της Ολυμπιακής Οικογένειας. Προσωπικά είμαι βαθιά λυπημένος από το θάνατο του ανθρώπου, ο οποίος ανέπτυξε σταδιακά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής, έναν άνθρωπο, ο οποίος με ενέπνευσε και του οποίου η γνώση για τον αθλητισμό ήταν πραγματικά εξαιρετική.

Χάρη στο ξεχωριστό όραμα και ταλέντο του, ο Σάμαρανκ ήταν ο αρχιτέκτονας ενός δυνατού και ενωμένου Ολυμπιακού Κινήματος. Μπορώ μόνο να αποτίσω φόρο τιμής στα τρομερά επιτεύγματα και την κληρονομιά του και να εγκωμιάσω τη γνήσια αφοσίωσή του στο Ολυμπιακό Κίνημα και τις αξίες του. Έχουμε χάσει έναν σπουδαίο άνδρα, έναν μέντορα και ένα φίλο, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στον Ολυμπισμό».

Καπράλος: «Χασαμε έναν φίλο της Ελλάδας»

Την θλίψη του για τον θάνατο του πρώην Προέδρου της ΔΟΕ Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, εξέφρασε με δήλωσή του ο πρόεδρος της ΕΟΕ Σπύρος Καπράλος: «Λυπάμαι βαθύτατα για τον θάνατο της κορυφαίας φυσιογνωμίας των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Η αγάπη του για τον αθλητισμό, το όραμά του για το Ολυμπιακό κίνημα αλλά και η αφοσίωσή του στη δημιουργία μιας ισχυρής και ενωμένης Ολυμπιακής Οικογένειας, που θα προάγει τις αξίες και τα ιδανικά του Ολυμπισμού σε όλη την υφήλιο, ήταν μοναδικά και οδήγησαν στην ανάδειξη των Ολυμπιακών Αγώνων ως το κορυφαίο αθλητικό γεγονός. Σήμερα χάσαμε έναν αληθινό φίλο της Ελλάδας, που θα συνεχίσει όμως να μας εμπνέει μέσω της κληρονομιάς που αφήνει πίσω του», δήλωσε.

Επίσης ο Πρόεδρος της ΕΟΕ κ. Σπύρος Καπράλος, έδωσε εντολή να κυματίζουν μεσίστια οι σημαίες στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στη μνήμη του πρώην Προέδρου της ΔΟΕ. Ακόμα, απέστειλε συλλυπητήριες επιστολές στον γιο του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ και μέλος της ΔΟΕ, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ Τζούνιορ και στον Πρόεδρο της ΔΟΕ κ. Ζακ Ρογκ.

Το βιογραφικό του

Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1920 στη Βαρκελώνη. Σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στην ιδιαίτερη πατρίδα του και ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο και στις ΗΠΑ. Το 1965 έγινε μέλος της ισπανικής Ολυμπιακής επιτροπής και το 1967 ανέλαβε την προεδρία της.

Ένα χρόνο νωρίτερα είχε γίνει μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και η άνοδός του στα αξιώματα ήταν ραγδαία. Το 1968 ορίστηκε διευθυντής Πρωτοκόλλου, στη συνέχεια έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής, την οποία χαρακτήριζε "κυβέρνηση" της ΔΟΕ. Από το 1974 έως το 1978 διετέλεσε αντιπρόεδρος της ΔΟΕ. Το 1977 η ισπανική κυβέρνηση τον διόρισε πρέσβη της χώρας στη Μόσχα. Η πρωτεύουσα της τότε Σοβιετικής Ένωσης έμελλε να αποτελέσει το σημαντικότερο σταθμό στην πορεία του Σάμαρανκ στο ολυμπιακό κίνημα.

Το 1980, με την ευκαιρία της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στη Μόσχα, ο Σάμαρανκ εξελέγη πρόεδρος της ΔΟΕ, στις 16 Ιουλίου, αντικαθιστώντας τον λόρδο Κιλάνιν. Αναμορφωτής του σύγχρονου ολυμπιακού κινήματος, ο Σάμαρανκ αποχώρησε από την προεδρία στη Σύνοδο της ΔΟΕ, που έγινε στη Μόσχα το 2001, ενώ στη θέση του εξελέγη ο Βέλγος Ζακ Ρογκ. Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ υπήρξε επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και επικεφαλής του Ολυμπιακού Μουσείου της Λωζάννης.

Με 21 χρόνια θητείας στην ηγεσία της ΔΟΕ, υπήρξε ο 2ος μακροβιότερος πρόεδρός της, αφού μόνο ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν έμεινε μεγαλύτερο διάστημα στην ίδια θέση (1896-1925). Το 1991 τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Ισπανίας, Χουάν Κάρλος, ο οποίος του απένειμε τον τίτλο του Μαρκήσιου για την ενασχόλησή του με το Ολυμπιακό Κίνημα και τη βοήθεια που παρείχε για τη διοργάνωση από τη Βαρκελώνη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992.

Γόνος πλούσιας καταλανικής οικογένειας, έκανε δύο παιδιά με τη σύζυγό του, Μαρία Τερέζε Σάλισακς-Ρόουι (απεβίωσε το 2000), τη Μαρία Τερέζε και τον Χουάν Αντόνιο Τζούνιορ, ο οποίος έχει εκλεγεί μέλος της ΔΟΕ από τον Ιούλιο του 2001.

Άρθρο του gazzetta.gr
http://www.gazzetta.gr/sport/sport-olym ... E%BC%CE%B7

[redy]

Πρόσφατα είδαμε οτι ...Juan Antonio Samaranch+Franco
απλώς δεν αναφερεται στο βιογραφικο του

[airetikos]

Η εθνική θα σώσει τη χώρα
Τι μπορεί να... σώσει την Ελλάδα από την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται; Η παρουσία της Εθνικής μας στο Μουντιάλ. Από που προκύπτει; Από τον διευθυντή του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων Πασκάλ Μπονιφάσε.

Στο... ψιλό μας έχει πάρει όλη η Ευρώπη, τονίζοντας πως η Ελλάδα είναι στα πρόθυρα οικονομικής διάλυσης. Η «Equipe» συνεχίζοντας τα αφιερώματα των ομάδων που συμμετέχουν στο Μουντιάλ συνομίλησε με τον διευθυντή του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων.

Η Ελλάδα ήταν η ομάδα που έγινε αντικείμενο συζήτησης και ο Πασκάλ Μπονιφάσε τόνισε πως η Εθνική μπορεί να τα πάει καλά στη διοργάνωση, αφού οι παίκτες της είναι αποφασισμένοι να ενθαρρύνουν τους πολίτες μιας χώρας που κινδυνεύει με... διάλυση.

«Υπό τις οδηγίες του «θαυματουργού», Ότο Ρεχάγκελ η Ελλάδα θέλει να πάει πολύ καλά. Θέλει να ενθαρρύνει μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης»

Άρθρο του gazzetta.gr
http://www.gazzetta.gr/football/mundial ... F%81%CE%B1

[airetikos]

Tην ώρα που στον Real FΜ είχε εκπομπή ο Γιώργος Γεωργίου, αντεξουσιαστές έκαναν κατάληψη στον ραδιοφωνικό σταθμό και έκαναν διάγγελμα!

Αιφνιδιάστηκαν όλοι στο ραδιοφωνικό σταθμό του Ανδρέα Κουρή και του Νίκου Χατζηνικολάου, όταν άγνωστοι αντεξουσιαστές εισέβαλαν στα γραφεία του σταθμού και διέκοψαν την κανονική ροή του προγράμματος με τον Γιώργο Γεωργίου να κάνει εκείνη τη στιγμή εκπομπή!

Ηταν 50-60 νεαροί που είπαν ότι αποτελούν «Πρωτοβουλία Αντεξουσιαστών Αναρχικών» και ζήτησαν να διακοπεί η εκπομπή και να παίξει στον αέρα ένα ηχογραφημένο κείμενο διάρκειας 26 λεπτών. Μετά αποχώρησαν και το πρόγραμμα του σταθμού επέστρεψε στην κανονική του ροή.
Για το συμβάν ο Γιώργος Γεωργίου είπε: «Ηταν κύριοι. Ηταν ευγενέστατοι και δεν μας απείλησαν καθόλου. Επέλεξαν τη δική μου εκπομπή για να παίξει το μήνυμα επειδή με ακούνε, όπως μου είπαν!»
!
Άρθρο του gazzetta.gr
http://www.gazzetta.gr/component/k2/ite ... BD-real-fm

[neaoktana]

"Ο Φαταουλας και ο Νηστικος".

Μια φορά κι έναν καιρό, κάποτε και τώρα, ζούσαν στο ίδιο χωριό δίπλα - δίπλα δυο άνθρωποι ίδιοι αλλά και διαφορετικοί.
Ήταν ίδιοι γιατί όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται τα ίδια για να ζήσουν και ήταν διαφορετικοί γιατί ο ένας έτρωγε πολύ και ήταν χοντρός ενώ ο άλλος δεν είχε να φάει και ήταν αδύνατος.
Τον χοντρό άνθρωπο τον έλεγαν Φαταούλα και τον αδύνατο Νηστικό.

Ο Φαταούλας κάθε πρωί που ξυπνούσε, έστρωνε τραπέζι και έτρωγε μέχρι που του κοβόταν η ανάσα. Μόλις απότρωγε, πήγαινε για ψώνια γυρνούσε στο σπίτι, ξαναέστρωνε τραπέζι και το έριχνε πάλι στο φαγοπότι.

Με λίγα λόγια ο Φαταούλας όλη μέρα έκανε δυο δουλειές, έτρωγε και γέμιζε τ' αμπάρια του.
Ο Νηστικός κάθε πρωί που ξυπνούσε δεν εύρισκε τίποτε να φάει, πήγαινε στα σκουπίδια του Φαταούλα μήπως και βρει τίποτε αποφάγια. Αν ήταν τυχερός, γυρνούσε σπίτι του και λάδωνε τ’ άντερό του προσωρινά. Αν η τύχη δεν τον βοηθούσε έπεφτε στο κρεβάτι και περίμενε να περάσει η μέρα γιατί τα πόδια του δεν τον κρατούσαν.

Ο καιρός περνούσε, ο Φαταούλας όλο χόντραινε και ο Νηστικός όλο και αδυνάτιζε, γιατί τελευταία τα σκουπίδια του Φαταούλα ήταν αδειανά από φαγώσιμα.
Ο Νηστικός δεν μπορούσε να καταλάβει τι έκανε όλα εκείνα τα αποφάγια, αφού έβλεπε πως τα περισσεύματα έφταναν να χορτάσουν πλήθος σαν εκείνον.

Και μια φορά που ο Νηστικός είχε μέρες να βάλει μπουκιά στο στόμα του, πήγε απελπισμένος στο σπίτι του Φαταούλα να ζητιανέψει ένα πιάτο φαγητό από τα αποφάγια του.

«Γείτονα, του είπε, όπως βλέπεις εμένα ο θεός δεν με βοήθησε να έχω τα δικά σου καλούδια. Εσύ πήρες το καλύτερο κομμάτι της γειτονιάς και μένα μου έλαχε το ξεροβούνι. Δεν φυτρώνει ούτε τσουκνίδα και η μόνη μου ελπίδα για να μην πεθάνω της πείνας είσαι εσύ. Βλέπω ότι κάθε μέρα σου περισσεύουν τα αγαθά του Αβραάμ και του Ισαάκ, θα μπορούσες να με αφήνεις να τρώω από τα περισσεύματα».

Ο Φαταούλας τον κοίταξε από πάνω ως κάτω, γέλασε κοροϊδευτικά και είπε με ψεύτικη συμπόνοια.

«Αχ άνθρωπέ μου, πού τα είδες τα περισσεύματα, να ήξερες πόσο δύσκολα περνάω κι εγώ.
Τι νομίζεις πως δεν θέλω να σε βοηθήσω; Ορίστε, σου επιτρέπω να έρχεσαι όποτε θες να ψάχνεις τα σκουπίδια μου και ότι βρίσκεις να το παίρνεις.
Άντε στο καλό και ο θεός να σε βοηθήσει».

Σαν πήγε σπίτι του ο Νηστικός έπεσε σε βαθιά σκέψη.
«Βρε καλός άνθρωπος φαίνεται. Λες να είναι τα πράματα όπως τα λέει; Αλλά πάλι, τι το χρειάζεται τόσο φαΐ και τα σκουπίδια του, πώς και δεν βρίσκω τίποτε εκεί μέσα αυτό τον καιρό;
Μπα, κάτι δεν μου φαίνεται σωστό αλλά ας περιμένω λίγο να δω τι γίνεται».

Την άλλη μέρα εκεί που έψαχνε γύρω μήπως και φύτρωσε καμιά ρίζα στην αυλή του, βλέπει τον Φαταούλα να κάθεται στο τραπέζι και να τρώει τον περίδρομο.
«Αχά, λέει, σήμερα κάτι θα ξετρυπώσω δεν μπορεί, τόσο ψητό έχει περιδρομιάσει, τι θα τα κάνει τα κόκαλα; Ας περιμένω να αποσώσει και θα πάω να ψάξω».
Κάθεται στο χώμα και περιμένει τον γείτονα να σηκωθεί από το φαγοπότι..
Μετά από ώρα τον βλέπε να μαζεύει τ’ αποφάγια σε μια γαβάθα και να καθαρίζει το τραπέζι.
«Υπομονή, σκέφτεται, σε λίγο θα χορτάσω κι εγώ».

Κι εκεί που καθόταν κάνοντας υπομονή, τον βλέπει αντί να περπατά προς τα σκουπίδια, τι κάνει λέτε; Πάει στην άκρη της αυλής του, ανοίγει έναν βαθύ λάκκο και πετά εκεί μέσα τα φαγητά του!
Του Νηστικού του ήρθε μιά ζάλη από την κατάπληξη. Με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει σηκώνεται και φωνάζει.

«Τι κάνεις εκεί βρε άθλιε Φαταούλα; Δεν σου είπα πως αν δεν φάω κάτι είναι τα τελευταία μου;»

«Τι να σου κάνω κι εγώ άνθρωπέ μου, τα σκουπίδια μου έχουν γεμίσει, θα με φαν οι μύγες αν δεν τα θάψω».
«Βρε πεθαίνω σου λέω, κρίμα να τα θάψεις, καλύτερα είναι να τα φάει το χώμα;
Σβήνω από ώρα σε ώρα»

«Στ’ αλήθεια πεθαίνεις; ρωτάει ο Φαταούλας με ενδιαφέρον. Κοίτα, πριν πεθάνεις άσε μου το σπίτι.
Τι στο καλό γείτονες είμαστε, γιατί να το πάρει ξένος άνθρωπος!»

Ο Νηστικός σαν είδε πως δεν γινόταν τίποτε, έπεσε ανάσκελα, έκλεισε τα μάτια μη δει τουλάχιστον το Χάρο που γυρόφερνε.
Πέρασε το μεσημέρι, πέρασε το απόγευμα και λίγο πριν σβήσει, μια φασαρία τον έκανε να αργοανοίξει τα μάτια
Μέσα στη θολούρα του είδε στο διπλανό σπίτι τέσσερις να βγάζουν τον Φαταούλα σηκωτό, να τον φορτώνουν στο κάρο του νεκροθάφτη, και πρόλαβε ν’ ακούσει κάποιον να λέει
«Θεός σχωρέστον κι αυτόν. Έσκασε από το πολύ φαί».
Και ο Νηστικός ξεψύχησε!

πηγή: tsimeni - http://www.capital.gr/gmessages/showTop ... id=1194661

[γάντι του μποξ]

Τζούλια vs Παπαδημούλη.

Οταν το γνωστό πορνοβίντεο της Τζούλιας Αλεξανδράτου έγινε ανάρπαστο, πολλά ήταν τα δημοσιεύματα που, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μιλούσαν για την επιχειρηματικότητα η οποία ανατρέπει τα δεδομένα καινοτομώντας σε πείσμα των δυσοίωνων προβλέψεων. Αλλά μερικές φορές, το σοβαρό χάνει κατά κράτος από το αστείο. Ετσι η Τζούλια Αλεξανδράτου πολιόρκησε- και κατέκτησε- τη Βουλή.

Στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, στις 15 Απριλίου, ο αγορητής του Συνασπισμού, Δημήτρης Παπαδημούλης, από τους πιο σοβαρούς κοινοβουλευτικούς αυτής της περιόδου, πέρασε για λίγο στην ελαφρά πλευρά της ζωής. Υιοθετώντας κάπως εύκολα τα τηλεοπτικά κουτσομπολιά, την παρουσίασε σαν παράδειγμα φοροδιαφυγής. Περιοδεύει στην Ελλάδα, είπε, κάνει αρπαχτές της μιας βραδιάς κι ύστερα υπογράφει μια δήλωση στην αστυνομία ότι πήγε αφιλοκερδώς. Η αναφορά εκείνη την έκανε έξαλλη, ανακοίνωσε ότι θα υποβάλει αστική αγωγή στον βουλευτή για δυσφήμηση.

Αλλά την επόμενη μέρα, στις 19 Απριλίου, άλλαξε γραμμή.

Επισκέφτηκε το Κοινοβούλιο για να δώσει επισημότητα στα όσα είχε να πει. Δεν είχε άδεια εισόδου αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Ακόμα κι αν δεν είχε βρει άδεια εισόδου από κάποιον βουλευτή, η εικόνα της προηγείται των απαραίτητων χαρτιών. Εισήλθε, λοιπόν, στο άβατο και οδηγήθηκε στο γραφείο του ειδικού γραμματέα, που βρίσκεται πλάι στο γραφείο του προέδρου Φίλιππου Πετσάλνικου. Σ΄ αυτόν επέδωσε το βαρυσήμαντο γράμμα της. Ενα μήνυμα που, πριν αναλωθεί σε επίθεση με εικασίες και θρασείς υπαινιγμούς κατά του Δ. Παπαδημούλη, άρχιζε με αναφορά στην κατάσταση της χώρας. Βιώνει κι αυτή, «όπως όλοι οι Ελληνες τις δραματικές εξελίξεις με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας», και κατανοεί τις αγωνιώδεις προσπάθειες του προέδρου της Βουλής «για την καλύτερη δυνατή στήριξη και επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε από την Ε.Ε., αλλά και το ΔΝΤ». Το θράσος της άγνοιας. Αλλού, όμως, είναι το ενδιαφέρον αυτού του κειμένου. Στη θυσιαστική προσφορά της συντάκτριάς της. Στην προσπάθεια σας «να βγούμε από την οικονομική κρίση, διατίθεμαι να συμμετέχω με οποιοδήποτε τρόπο, καθώς έρχομαι σε επαφή με τους νέους και τις νέες της χώρας μας αποτελώντας για τους περισσότερους “είδωλο”», περιαυτολογεί. «Κι επειδή ακριβώς είμαι άκρως ευαισθητοποιημένη και θέλω να προσφέρω στην κοινωνία, όχι μόνο δείγματα της καλλιτεχνικής μου φύσης αλλά και του κοινωνικού μου έργου, δε σας κρύβω ότι σκέπτομαι πλέον σοβαρά να εισέλθω ενεργά στο χώρο της πολιτικής»!

Και για να αποδείξει ότι μιλάει σοβαρά, στη συνέχεια άρχισε κιόλας να εξειδικεύει τις πολιτικές προτάσεις της: για το ΔΝΤ, για την ανεργία, για την τρομοκρατία. Θράσος της άγνοιας; Ενδεχομένως- αν και η ίδια μπορεί να σκέφτεται ότι έχει περισσότερα προσόντα από πρόσωπα όπως η Εφη Σαρρή ή ο Ηλίας Ψινάκης, που πολιορκήθηκαν για να υποκύψουν στα θέλγητρα της πολιτικής. Ούτως ή άλλως, η Τζούλια Αλεξανδράτου συνεχίζει να ζει στον απόηχο ενός προσωπικού θριάμβου που νομίζει ότι θα κρατήσει αιώνια. Θα έπρεπε να έχει μάθει, όμως, από την (όποια) θητεία της στις εγχώριες σόου μπίζνες, ότι η απόσταση από τη δόξα μέχρι την ανθρωποφαγία απέχει δυο δάχτυλα και κάτι. Είναι κανόνας που μπορεί να ισχύει και για την πολιτική.

Πηγή:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4571436

[Elendil]

Δανεισμός: Το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους;

Παραίτηση κυβερνητικού αξιωματούχου σε θέση κλειδί;

Ενδιαφέροντα και αμφιλεγόμενα άρθρα για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης...

[Alexander]

Το 2ο άρθρο σορυ κι όλας αλλά...απλά δεν υπάρχει. Μου θυμίζει τα άλλα που λέγανε οτι οι Ρώσοι θα φάνε τους Τούρκους για να εκμεταλλευτούν τα πετρέλαιά μας, κι οτι όπου να'ναι θα πάρουμε πίσω την Πόλη. Το επίπεδο αξιοπιστίας δεν απέχει και πολύ (ανυπόγραφη μλκία και καλά για "να μη μας φάνε"...rriightt...)
Το πρώτο ήθελα να το ποστάρω κι εγώ στο Ορίστε τι θα πάθει η Ελλάδα!, ποστάρω τώρα ένα άλλο αρθράκι πάνω σε αυτό (και κυρίως στην άκυρη ανακοίνωση της ΤτΕ) λοιπόν.
Τουλάχιστον από χτες πρωί που το πρωτοείδα, μέχρι το βράδυ δεν είχα δει τίποτα ούτε σε ειδήσεις ούτε σε κάποιο μεγάλο ειδησεογραφικό site, μόνο post στο insomnia. Περίεργο..;