Αγαπημένοι στίχοι - τραγούδια

[intelx86]

Ο γυναικάς
Στίχοι: Γιάννης Καραλής
Μουσική: Γιάννης Καραλής
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη


Ο γυναικάς είν' ένας άντρας τόσο μόνος
Όσο κι αν θέλει απ' τους άλλους να κρυφτεί
Κυκλοφορεί με τρεις γυναίκες ταυτοχρόνως
Γιατί δεν μπόρεσε καμιά να ερωτευτεί

Ο γυναικάς αν αγαπήσει
θ' αγαπήσει για πολύ
γιατί έχει κιόλας απ το ψέμα κουραστεί
Ο γυναικάς αν αγαπήσει
θ' αγαπήσει για καλά
θέλει γυναίκα να τ' αγγίξει την καρδιά
αχ το γυναικά

Ο γυναικάς είναι περίπτωση ανθρώπου
που έχει πάθει από γυναίκα τη ζημιά
και τιμωρεί κάθε στιγμή τον εαυτό του
να νιώθει μόνος του κι ας έχει συντροφιά

[neaoktana]

Jacques Brel - "Le moribond"

Adieu l'Émile je t'aimais bien
Adieu l'Émile je t'aimais bien, tu sais
On a chanté les mêmes vins
On a chanté les mêmes filles
On a chanté les mêmes chagrins
Adieu l'Émile je vais mourir
C'est dur de mourir au printemps, tu sais
Mais j'pars aux fleurs la paix dans l'âme
Car vu qu't'es bon comme du pain blanc
Je sais qu'tu prendras soin d'ma femme
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
J'veux qu'on s'amuse comme des fous
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
Quand c'est qu'on m'mettra dans l'trou

Adieu Curé je t'aimais bien
Adieu Curé je t'aimais bien, tu sais
On n'était pas du même bord
On n'était pas du même chemin
Mais on cherchait le même port
Adieu Curé je vais mourir
C'est dur de mourir au printemps, tu sais
Mais j'pars aux fleurs la paix dans l'âme
Car vu que t'étais son confident
Je sais qu'tu prendras soin d'ma femme
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
J'veux qu'on s'amuse comme des fous
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
Quand c'est qu'on m'mettra dans l'trou

Adieu l'Antoine je t'aimais pas bien
Adieu l'Antoine je t'aimais pas bien, tu sais
J'en crève de crever aujourd'hui
Alors que toi tu es bien vivant
Et même plus solide que l'ennui
Adieu l'Antoine je vais mourir
C'est dur de mourir au printemps, tu sais
Mais j'pars aux fleurs la paix dans l'âme
Car vu que tu étais son amant
Je sais qu'tu prendras soin d'ma femme
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
J'veux qu'on s'amuse comme des fous
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
Quand c'est qu'on m'mettra dans l'trou

Adieu ma femme je t'aimais bien
Adieu ma femme je t'aimais bien, tu sais
Mais je prends l'train pour le bon Dieu
Je prends le train qui est avant l'tien
Mais on prend tous le train qu'on peut
Adieu ma femme, je vais mourir
C'est dur de mourir au printemps, tu sais
Mais j'pars aux fleurs les yeux fermés, ma femme
Car vu qu'j'les ai fermés souvent
Je sais qu'tu prendras soin d'mon âme
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
J'veux qu'on s'amuse comme des fous
J'veux qu'on rie
J'veux qu'on danse
Quand c'est qu'on m'mettra dans l'trou

1961 - Ερμηνεία από το δημιουργό: http://www.youtube.com/watch?v=oahZaAty ... re=related
1974 - Terry Jacks: http://www.youtube.com/watch?v=cd_Fdly3 ... re=related
2007 - Beirut: http://www.youtube.com/watch?v=oBZv4ixr ... re=related

[intelx86]

Καπετάν Κωστάκη Μέμο
Στίχοι: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς, intelx86
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Άλλες ερμηνείες: Σωτηρία Μπέλλου

Μια ψαροπούλα
είναι αραγμένη
μπρος στ' ακρογιάλι
το Μέμο περιμένει

Καπετάν Κωστάκη Μέμο
χαίρομαι όταν σε βλέπω
χαίρομαι όταν σε βλέπω
Καπετάν Κωστάκη Μέμο

Όλοι καλάρουνε
μα δε πιάνουν ψάρια
καλάρ' ο Μέμος
και πιάνει καλαμάρια

Έγια μόλα έγια λέσα
έχει ο σάκος ψάρια μέσα
έχει ο σάκος ψάρια μέσα
έγια μόλα έγια λέσα

Μέσ' απ' το τσούρμο του
βγαίνουν ιππότες
έξ' είν' απ' την Κούλουρη
κι έξ' Αϊβαλιώτες

Καπετάν Κωστάκη Μέμο
χαίρομαι όταν σε βλέπω
χαίρομαι όταν σε βλέπω
Καπετάν Κωστάκη Μέμο

Έγια μόλα έγια λέσα
έμπα στη βαρκούλα μέσα
έμπα στη βαρκούλα μέσα
έγια μόλα έγια λέσα

[kasi]

Καινούργια ζάλη

Στίχοι: Τρύπες
Μουσική: Τρύπες

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι

http://www.youtube.com/watch?v=D-TRaVE0slw

[neaoktana]

Lucio Battisti - "E penso a te"

Io lavoro e penso a te,
torno a casa e penso a te,
io telefono e intanto
penso a te
come stai, e penso a te
dove andiamo e penso a te
le sorrido, abbasso gli occhi
e penso a te
non so con chi adesso sei,
non so' che cosa fai
ma so' di certo a cosa
stai pensando
e' troppo grande la citta'
per due che come noi
non sperano pero'
si stan cercando...cercando
scusa e' tardi, e penso a te
ti accompagno, e penso a te
non son stato divertente e
penso a te
sono al buio, e penso a te
chiudo gli occhi, e penso a te
io non dormo e...penso a te

http://www.youtube.com/watch?v=CjWyb1RjP_Y

[merde_conserve]

Άγαμοι Θύται - Επιστολή Βορειοηπειρώτη

αφιερωμένο στο morisson και το γυφτάκι του!

Απαγγελία: Ιεροκλής Μιχαηλίδης

Αγαπητέ αδερφέ,

Πάνε τόσες μέρες που είμαι φευγάτος από την Κορυτσά και δεν βρήκα λίγο χαρτί κι ένα μολύβι για να σε γράψω. Αφού πέρασα έρπειν τα σύνορα, μαζί με άλλους πέντε, βρήκαμε έναν ταξιτζή και του δώσαμε όλες τις οικονομίες που κάναμε 30 χρόνια και αυτός μας πήγε στη λίμνη της Καστοριάς. Μόλις είδαμε τη λίμνη αυτός μας είπε “εδώ είναι Ομόνοια, Αθήνα, κατεβείτε”. Κι εμείς κατεβήκαμε κι απορούσαμε πως χωράν 4 εκατομμύρια ανθρώποι μέσα σε χίλια σπίτια. Τελικά όμως μετά από 7 μέρες ποδαρόδρομο βρήκαμε την Αθήνα.

Ωραία χώρα η Ελλάδα αλλά λίγο σκοτεινή τα βράδια. Ειδικά άμα έχουν αυτό το παράξενο έθιμο που το λεν “απεργία”. Κι είναι κάτι σαν το ραμαζάνι που κάνουν οι μουσουλμάνοι εκεί στην Αλβανία, πάνω σ’ εμας. Όταν το ‘χουν αυτό γεμίζουν κάτι μαύρες πλαστικές σακούλες που βρωμάν και τις πετάν στο δρόμο… στίβες. Δεν ξέρω άμα γεμίζει ο δρόμος τι κάνουνε. Αν τις μαζεύουν ή αν αλλάζουν χωριό.

Έχουν και κάτι μεγάλα μαγαζιά που γράφουν απ’ έξω “Τραπεζα” κι είναι μέσα γεμάτα λεφτά… εκατομμύρια. Αλλά είναι κλειστά και κανένας δεν πάει να τα πάρει. Χορτάτοι άνθρωποι.

Όπως εμείς Αλβανία έχουμε ποδήλατα, αυτοί εδώ έχουν αυτοκίνητα και προσπαθεί ο ένας να χτυπήσει τον άλλο. Έχουν κάτι λάμπες στο δρόμο που άμα δείχνει πράσινο περνούν κανονικά, πορτοκαλί πατάνε γκάζι και με κόκκινο φεύγουν σα βολίδα. Ίσως γι αυτό να σημαδεύουν τους πεζούς τόσο καλά. Τρεις μέρες φοβήθηκα να αλλάξω πεζοδρόμιο. Τώρα όμως έμαθα και τους ξεφεύγω. Ίσως γι αυτό να νευριάζουν και να με δείχνουν τα πέντε δάχτυλα… μπορεί όμως και να με χαιρετάνε δεν είμαι σίγουρος.

Κανένας δε δουλεύει εδώ αδερφέ. Κι όποιος πάει να δουλέψει βγαίνουν κάποιοι με κράνη και ρόπαλα και δέρνουν δέρνουν! Βάρβαρο πράγμα αυτό το ξύλο, τουλάχιστον εκεί σε μας σε σκοτώνουν μια και καλή.

Αδερφέ, άμα δεν βγάζεις τα γράμματά μ’ είναι γιατί τρέμω απ’ την πείνα. Κι εδώ η πείνα είναι χειρότερη από Αλβανία, γιατί εκεί ούτε φαγητά βλέπεις, ούτε κανέναν να τρώει. Εδώ όμως με πήγαν σ’ ένα μεγάλο μπακάλικο που το λεν στα ελληνικά “πρισντουνίκ” και λυποθύμησα τρεις φορές μέσα. Αλλά μετά συνήθησα και να σου πω την αμαρτία μου έκλεψα και μια κονσέρβα, πολύ νόστιμη. Τέτοιο ωραίο πράμα δεν έχω ξαναφάει… είχε και φωτογραφία ένα σκυλί απ’ έξω. Αλλά τι με νοιάζει εμένα, εγώ το φχαριστίθηκα. Μόλις χόρτασα όμως σκέφτηκα μήπως αυτό που έφαγα ήταν σκυλί και θυμήθηκα τον δικό μας τον Δελιγκέκα κι άρχισα να κλαίω. Λες να είναι τόσο νόστιμος κι ο Δελιγκέκας μας και να μην το ξέρουμε;

Εδώ όμως με φαίνεται αδερφέ πως οι ανθρώποι είναι πιο πεινασμένοι από εμάς. Όλη την ημέρα ψωνίζουν τόνους από φαγητά λες κι έχουν να φαν από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Και μετά το βράδυ πάνε σε κάτι μαγαζιά και πείνουνε και κάτι ανθρώποι που κρατάν μικρόφωνα ουρλιάζουν σαν τον Δελιγκέκα μας όταν τον δέρνεις. Κι αυτοί απο κάτω, προσπαθούν να τους πετύχουν με ότι πιάτα τους περίσεψαν απ’ το φαϊ. Αυτός ο ελληνικός καπιταλισμός… μυστήριο πράμα.

Θυμάσαι αδερφέ, που πριν μερικά χρόνια συλλάβαν τη γιαγια έξω από το καφενείο επειδή είπε ότι εκτός από το σοσιαλισμό υπάρχει και η μοναξιά; Να τη φιλίσεις σταυρωτά και να την πεις να μην στεναχωριέται γιατί και στον σοσιαλισμό και στον καπιταλισμό η μοναξιά παντού η ίδια είναι…”

[merde_conserve]

Ένα υπέροχο απολύτως προβοκατόρικο τραγούδι του Τζίμη!

Τζίμης Πανούσης - Άντε γαμήσου εργατιά

Πάρε το μοιρογνωμόνιο
κορίτσι μου δαιμόνιο
και μέτρησε το πάθος

Στο παιδικό μου αρμόνιο
φωλιάζει ένα τελώνιο
της μάνας μου ο τάφος

Βγάζει λουλούδια πλαστικά
βρυκόλακες θηλαστικά
και μου 'φυγε ο τάκος

Στου Paradise το ακρογιάλι
της Μακρονήσου το τσουβάλι
και από μέσα ξεπροβάλλει
ο πατερούλης μας ο Στάλιν
παρέα με εφτά γατιά
να τραγουδάει φωνακτά
άντε γαμήσου εργατιά

Της θάλασσας τα πρόβατα
μετράνε τα καμώματα
της Πηνελόπης Δέλτα

Φάγε Οδυσσέα πτώματα
και ξέρασε τα ονόματα
γιαούρτι με κουφέτα

Κάτω από το μαξιλάρι μου
το ξύλινο μουλάρι μου
ξηλώνει την κουβέρτα

Στου Paradise το ακρογιάλι
της Μακρονήσου το τσουβάλι
και από μέσα ξεπροβάλλει
ο πατερούλης μας ο Στάλιν
παρέα με εφτά γατιά
να τραγουδάει φωνακτά
άντε γαμήσου εργατιά

[neaoktana]

Μείνε κοντά μου
Μουσική: Ν. Μαμαγκάκης Νίκος - Στίχοι: Γ. Ιωάννου - Ερμηνεία Ε. Αρβανιτάκη

Μείνε κοντά μου απόψε, η νύχτα είναι το παν
η νύχτα είναι μαχαίρι γι αυτούς που αγαπάν
Μες το σκοτάδι νοιώθω καυτό το σώμα σου
το ψάχνω το χαϊδεύω φυλώ το στόμα σου

Το αδειανό κρεβάτι φρικτό μαρτύριο
κοντά μου δεν θ' ακούσεις το σιωπητήριο
Πάτα το μηχανάκι για τη μονάδα σου
εγώ θα 'μαι για πάντα η φιλενάδα σου

Σαν έρχεται η μέρα βλέπω το ρήμαγμα
την αδειανή ζωή μου και το ξετίναγμα
Μείνε κοντά μου απόψε έστω για μια φορά
και το πρωί λεβέντη μου βγες στην αναφορά

http://www.youtube.com/watch?v=E_XdMnEFz50

[neaoktana]

Πυξ Λαξ-"You Get in Love"

Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται
μία τσούλα είναι του δρόμου που τρελαίνεται
απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται
απ' την άλλη σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται

Η Σοφία η δικιά μου ζει με αποβράσματα
πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα
δεν εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα
ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα

You get in lo-ve
everybody loves you

Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα φέρνεται
που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται
και στον ένανε να λέει πως τον άλλον σκέφτεται
κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι έρχεται

Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα
κι απ' το Amsterdam μου στέλνει κρύα χαιρετίσματα
πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε
κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε

Η Σοφία η δικιά μου φέγγει ξημερώματα
πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα
κι όταν όλοι την χλευάζουν τότε μ' ονειρεύεται
σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται.

http://www.youtube.com/watch?v=zAYaJiTf ... re=related

[kasi]

Το σκάκι
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Γεράσιμος Ανδρεάτος

Έλα να παίξουμε...
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου
Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει από καιρό
πριν από μένα

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω
Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω
Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω
που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει

δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη
γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις

Έλα να παίξουμε...

Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω!
Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω
Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω
Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω
που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει

δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη
γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις

Έλα να παίξουμε...
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα...

http://www.youtube.com/watch?v=GLFM7Wf-xAU