
Dottore, βρίσκω πολύ ενδιαφέρον τον τρόπο που γράφεις και ως ένα σημείο προκαλείς την σκέψη. Μάλιστα με προκαλείς και γενικά να σου αποδείξω κάτι, π.χ οτι έχω δίκιο, λόγω των τελευταίων σχολίων σου, αλλά μην ανησυχείς δεν αντιλαμβάνομαι την συζήτηση σαν έναν διαγωνισμό τον οποίο πρέπει να κερδίσω. Επίσης επειδή λατρεύω την ελευθερία γνωρίζω πως τα μυαλά μας πρέπει να είναι πάντα ανοιχτά, να δέχονται λάθη, κριτική και βελτίωση.
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βγώ στον πολιτικό στίβο. Το πρόβλημα είναι οτι θεωρείς τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα στα σύγχρονα κράτη έκφραση πολιτικής βούλησης. Άλλο ένα πρόβλημα είναι οτι εξισώνεις το σημερινό αντιπροσωπευτικό σύστημα με την δημοκρατία. Δεν νομίζω οτι υπάρχει κάτι πολιτικό (και δημοκρατικό) στην κάλπη των σημερινών κρατών. Αντιθέτως, ο πολίτης στερείται το δικαίωμα να συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν την ίδια του τη ζωή. Μπορεί μόνο να εκλέξει κάποιον άλλον να τις λάβει. Το πολιτικό σύστημα βασίζεται στην παραπλάνηση και στην καλλιέργεια της αμάθειας, γιαυτό και δεν έχει κανένα πρόβλημα με το να διεξάγονται εκλογές και δημοψηφίσματα. Με λίγα λόγια το πολιτικό σύστημα προσφέρει μια ψευδαίσθηση συμμετοχής,τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα. Εν τέλει ο άνθρωπος βρίσκεται μονίμως ανίσχυρος μπροστά στη δύναμή του να επιβάλλεται μέσα απο τα δίκτυα συμφερόντων. Επίσης συγγνώμη αλλά συλλογικό είναι οτι προκύπτει μέσα απο συλλογικές διαδικασίες. Συλλογική διαδικασία είναι η συνέλευση, και σίγουρα όχι η ψήφος μια/δύο φορές στα τέσσερα χρόνια. Το "σε ένα στάδιο 11 εκατομμύρια άνθρωποι" είναι μια παρατραβηγμένη στρέβλωση της έννοιας της συμμετοχικής-άμεσης δημοκρατίας. Αλλά δεν θα αναλύσω σε αυτή τη κουβέντα πως νομίζω οτι θα μπορούσε να δουλέψει ένα τέτοιο σύστημα.
Στο δεύτερο κομμάτι απαντάω και με την παραπάνω παράγραφο εν μέρει. Και βέβαια είναι απλό επιχείρημα η "σαφήνεια του νόμου", αφού είναι ούτως η άλλως αμφισβητίσιμος ο τρόπος με τον οποίο συντάχθηκε, και το πλαίσιο μέσα στο οποίο συνέβει αυτό. Επίσης θέλω να διευκρινίσω ότι το σημαντικότερο για μένα δεν είναι αν θα το ορίζει αυστηρά ο νόμος ή όχι, γι αυτό είπα οτι δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Το σημαντικότερο είναι το γιατί πιστεύουμε εμείς στην ελευθερία του λόγου, με ποιον τρόπο το υποστηρίζουμε, και πως την αντιλαμβανόμαστε. Το σύνταγμα δεν συντάχθηκε στην βάση κάποιας συλλογικής διαδικασίας στην ελληνική κοινωνία, αλλά μέσα απο μια κλειστή διαδικασία λίγων ατόμων.
Τώρα, προσβάλλομαι όταν πετσοκόβεις την ελευθερία σε "ελευθερίες". Δηλαδή όταν δεν υπάρχει μία απο τις "ελευθερίες" που αναφέρεις, υπάρχει ελευθερία; Δεν νομίζω. Πάντως δέχομαι ότι έπρεπε να το διατυπώσω αλλιώς. "Ξέρω οτι η ελευθερία δεν επιβάλλεται". Αυτό γιατί κάποιος ναι μεν μπορεί να μετακινείται ελεύθερα, αλλά η σκέψη του να είναι χειραγωγημένη, και για να αυτονομηθεί (στο σημείο που είναι δυνατόν, ας μην αρχίσουμε πολύ φιλοσοφικά) η σκέψη του πρέπει να το αποφασίσει ο ίδιος, κανείς δεν μπορεί να του το επιβάλλει. Πάντως εμείς έχουμε ίσως κάποιες "ελευθερίες" όπως αυτές που ανέφερες. Οι οποίες μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί. Έχω την εντύπωση οτι ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένη η κοινωνία στην οποία ζει κάποιος, για να λέμε οτι είναι δημοκρατία, πρέπει να είναι σαφής και όχι γνώση κάποιων ειδικών. Για τον λόγο αυτό δεν μπορώ να δεχτώ την πολυπλοκότητα την οποία ισχυρίζεσαι στο ζήτημα των νόμων (η κανόνων). Θεωρώ οτι αυτή η πολυπλοκότητα είναι στοχευμένη και χαρακτηρίζει μόνο τις σημερινές κοινωνίες, οι οποίες δεν είναι δημοκρατικές. Αντιθέτως το σκυρόδεμα δεν είναι γνώση ζωτική για την ύπαρξη της δημοκρατίας.
Για το τέταρτο σκέλος. Πιστεύω οτι υπάρχει πολύ βαθύ νόημα στην άγνοια την οποία εκφράζεις ως προς το ποιός είναι αυτός ο "κριτής", όπως λες. Αυτός ο "κριτής" είναι ο άνθρωπος, εσύ , εγώ και ο καθένας. Είναι η ατομικότητα η οποία είναι κυρίαρχη του εαυτού της, ενεργή και συνειδητοποιημένη. Είναι δηλαδή αυτό που η σημερινή κοινωνική οργάνωση αποτρέπει. Ήμουν ξεκάθαρος όσων αφορά την έννοια την οποία δίνω στην ελευθερία του λόγου. Επιχειρηματολόγησα για τον λόγο τον οποίο θεωρώ επικίνδυνη τη λογική των ίσων αποστάσεων,εσύ δεν πρόσθεσες κάτι καινούριο πάνω σε αυτό, απλά την επικαλέστηκες για ακόμη μια φορά. Οκ.
Στο πέμπτο σκέλος. Δεν είναι γενικότητα, απλά θέλει άλλου τύπου σκέψη για να πιάσεις το νόημα. Σέβομαι οτι δεν την έχεις. Κοίτα, ξανά χρησιμοποιείς την λογική των ίσων αποστάσεων, δηλαδή δεν μου λές κάτι καινούριο, και σου έχω απαντήσει ήδη πολλές φορές πάνω σε αυτό. Δεν αναιρείται ( δεν σκοτώνεται/καταλύεται όπως λες) η ελευθερία του λόγου όταν μπλοκάρεις το φυλετικό μίσος και την δημιουργία ενός φιλοναζιστικού κινήματος. Τα δύο αυτά δεν αποτελούν ελεύθερη έκφραση, αλλά πόλεμο ενάντια στην ελεύθερη έκφραση και στην ελευθερία γενικά. Αντιθέτως, κάνεις αυτό που οφείλεις να κάνεις ως υποστηρικτής της ελευθερίας του λόγου.
Για την τελευταία παράγραφο, παρομοίως, αλλά όχι αν αποδειχθεί οτι είσαι κρυφός θαυμαστής του 3ου Ραιχ.