από Shi » Πέμ, 27 Μαρ 2014 11:31 pm
Συναντηση Ομοσπονδίας Διοικητικών Υπαλλήλων με τον Υπουργό Παιδείας και το επιτελείο του για το θέμα της διαθεσιμότητας:
27 Μαρτίου 2014
Ανακοίνωση του Δικτύου Διοικητικών
Τι μάθαμε σήμερα στη συνάντηση μας στο Υπουργείο:
Μέχρι 30 Ιουνίου πρέπει να είναι έτοιμοι οι οργανισμοί των Πανεπιστημίων –έστω και σε προσχέδιο εγκεκριμένο από Σύγκλητο και Συμβούλιο- διαφορετικά δεν θα γίνει ενδο-ιδρυματική κινητικότητα, θα σταματήσει η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ, και θα επιβληθεί ο πρότυπος οργανισμός.
Οι ΙΔΑΧ που θα γίνουν ΕΔΙΠ και ΕΠ δεν θα αφήσουν πίσω τους κενές οργανικές θέσεις.
Οι μοριοδοτούμενοι συνάδελφοι μας θα παραλάβουν μέχρι τη Δευτέρα το αργότερο τις διαπιστωτικές πράξεις. Η οκτάμηνη περίοδος διαθεσιμότητας θα ξεκινήσει από την έκδοση της διαπιστωτικής.
Οι συνάδελφοι που ανήκουν στους καταργημένους κλάδους είναι σε διαθεσιμότητα από την έκδοση της ΚΥΑ.
Η έκδοση της νέας ΚΥΑ, με τον μειωμένο αριθμό, θα γίνει μετά τα μέσα Απριλίου, αφού θα έχει πρώτα εκταμιευτεί η δόση.
Οι Διοικήσεις των ιδρυμάτων καθυστερούν τους οργανισμούς και τα όσα τους έχουν ζητηθεί και δική μας δουλειά είναι να πιέσουμε τις διοικήσεις να προχωρήσουν γοργά στην κατάρτιση των οργανισμών.
Η δια-ιδρυματική κινητικότητα έχει ως προϋπόθεση την κατάρτιση οργανισμών σε όλα τα ιδρύματα.
Οι θέσεις της ενδο-ιδρυματικής κινητικότητας θα προκύψουν από: αφαιρούμε τον αριθμό των ΙΔΑΧ που θα γίνουν ΕΔΙΠ από τον συνολικό αριθμό των διοικητικών ανά ίδρυμα και μας μένει ένα κενό στη βάση του αριθμού των διοικητικών υπαλλήλων που αναγνώρισε ως αναγκαίο η αξιολόγηση των ιδρυμάτων κατά τους δείκτες του Κυριαζή. Στέλνουμε επιστολή στο Υπουργείο –την οποία θα την υπαγορεύσει ο Λάσκαρης στις Διοικήσεις, κατά δήλωση του- με την οποία ζητούμε να καλυφθεί το κενό (προσέξτε, όχι οι οργανικές θέσεις!) που άφησαν πίσω τους οι ΙΔΑΧ.
Ο κλάδος των ΕΤΕΠ δεν προβλέπεται στο ν.4009 και γι’ αυτό η κατεύθυνση πρέπει να είναι η μετατροπή σε ΕΔΙΠ.
Τι γνωρίζαμε ήδη:
Ως Δίκτυο Διοικητικών αρνηθήκαμε από την πρώτη στιγμή να συμμετέχουμε στην παρωδία του νικηφόρου αποτελέσματος της απεργίας μας. Μιλήσαμε από την αρχή για το παιχνίδι που παίχτηκε στις πλάτες μας από όλους όσοι είχαν –για διαφορετικούς λόγους ο καθένας- συμφέρον να λήξει μια μαχητική απεργία. Μέσα σε αυτή την απεργία κερδίσαμε πολλά, όμως, η πρόταση του υπουργείου δεν συγκαταλέγεται στα κέρδη μας.
Η λέξη οργανόγραμμα ήταν σαφές ότι θα συνοδευόταν από το τεύχος του Οργανισμού. Και οι περιβόητες κενές θέσεις που θα άφηναν στο οργανόγραμμα οι συνάδελφοι που θα γινόταν ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ, είχαν ως προϋπόθεση την κατάργηση του μνημονίου, αφού μετά από αυτό δεν υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις στο Δημόσιο.
Γνωρίζαμε ότι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός αργά ή γρήγορα θα έπαιζε το ρόλο του, ως το μακρύ χέρι της κυβέρνησης, προκειμένου να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός της για τα Πανεπιστήμια. Σήμερα, λοιπόν, σαν ένας κακός θίασος αστικού μελοδράματος η ΠΑΣΚΕ μας ανακοίνωσε πως θα παραβεί τις αρχές της και θα υποχωρήσει ως προς τη σύνταξη των οργανισμών, στηρίζοντας το πιο σκληρό –και γι’ αυτό μέχρι σήμερα ανεφάρμοστο- τμήμα του νόμου Διαμαντοπούλου.
Γνωρίζαμε ότι το ΠΑΜΕ είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην αποδοχή της πρότασης του Υπουργείου –είχε φτάσει να την υπερασπίζεται με πάθος στην εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ-, γνωρίζαμε ότι κατασυκοφάντησε το Δίκτυο Διοικητικών γιατί κάπως έπρεπε να δικαιολογήσει την από καιρό προετοιμαζόμενη αγωνιστική του έξοδο, αλλά σήμερα μάθαμε πως εξαπατήθηκε. Δεν κατάλαβαν οι συνάδελφοι του ΠΑΜΕ ότι η πρόταση του Υπουργείου συνδεόταν άμεσα με την κατάρτιση των οργανισμών. Κι έτσι άλλαξαν τροπάριο. Εύκολο, μέσα στην απεργιακή νηνεμία.
Γνωρίζαμε ότι η ΔΑΚΕ λέει τα πράγματα ωμά. Κι έτσι σήμερα οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ μας είπαν ότι θα στηρίξουν την κατάρτιση των Οργανισμών, αλλά δεν τρέφουν καμία αυταπάτη για την ενδο-ιδρυματική κινητικότητα. Έχουν αποδεχτεί ότι πάμε για 600 απολύσεις και ζητούν να δούμε επισταμένως, με ομάδα εργασίας, το ενδεχόμενο της δια-ιδρυματικής.
Μάσκα δεν έχω να φορώ, στο καρναβάλι ετούτο.
Το Δίκτυο Διοικητικών δεν τρέφει καμία αυταπάτη ούτε γι’ αυτή την πρόταση του Υπουργείου. Για άλλη μια φορά, δημιουργεί ένα λαβύρινθο προϋποθέσεων, οι μισές από τις οποίες προϋποθέτουν συμφωνίες διαφορετικών υπουργείων, τροπολογίες νόμων, ειδικές ρυθμίσεις, φωτογραφικές προκηρύξεις, και , κυρίως, ανατροπή της πολιτικής τους.
Για εμάς είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ πως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων για να επιβάλει με όρους fast track την πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να χτίσει μια συμμαχία απελπισμένων οι οποίοι θα σταθούν απέναντι από το φοιτητικό κίνημα όταν αυτό θα παλεύει για τη μη εφαρμογή του νόμου, οι οποίοι θα σταθούν απέναντι στους φοιτητές που για 3 μήνες στάθηκαν δίπλα μας στην απεργία. Συνεχίζει να σαλαμοποιεί τους διοικητικούς υπαλλήλους, να στρέφει τον ένα κλάδο απέναντι στον άλλο, να διαλύει την αγωνιστική ενότητα που κατακτήθηκε μέσα από την πιο μαχητική απεργία των τελευταίων χρόνων.
Δική μας δουλειά δεν είναι να ασκήσουμε πίεση στις Διοικήσεις για το πιο γρήγορο ξεπούλημα των Πανεπιστημίων στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Δική μας δουλειά δεν ήταν να «βάλουμε πλάτη», όπως μας ζητήθηκε στην προηγούμενη συνάντηση με τον υπουργό, και να επιστρέψουμε στη δουλειά ως διαθέσιμοι. Δική μας δουλειά δεν είναι να εκβιάζουμε συναδέλφους πως αν δεν γίνουν εκείνοι ΕΔΙΠ ή ΕΤΕΠ, εμείς δεν θα επιστρέψουμε στη θέση μας.
Δική μας δουλειά είναι να χτίσουμε τώρα ένα ενιαίο μέτωπο με τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που εχθές έμαθαν πως κατατέθηκε νομοσχέδιο που προβλέπει και επίσημα επίδομα ανεργίας και αποζημίωση απόλυσης. Δική μας δουλειά είναι να βρούμε τους απολυμένους συναδέλφους από τα σχολεία, τους δήμους και τα υπουργεία και μαζί να παλέψουμε για επαναπρόσληψη –ο μόνος δρόμος για να μην απολυθούμε κι εμείς. Δική μας δουλειά είναι να χτίσουμε τώρα κοινό μέτωπο με τα τμήματα εκείνα των φοιτητών και των καθηγητών που δεν θα επιτρέψουν τη διάλυση του δημόσιου πανεπιστήμιου, επιστρέφοντας τον εκβιασμό της κυβέρνησης και των τοποτηρητών των δανειστών, με ένα μαζικό και ανυποχώρητο αγώνα. Δική μας δουλειά είναι να μην επιτρέψουμε σε κανένα συνάδελφο σε διαθεσιμότητα να «βάλει πλάτη» στην κυβερνητική επιλογή διάλυσης των Πανεπιστημίων . Δίκη μας δουλειά είναι να ξαναφτιάξουμε τους συλλόγους μας και να πάρουμε τον αγώνα πίσω στα χέρια μας. Δική μας δουλειά είναι να μην επιτρέπουμε σε καμία Διοίκηση να διαπραγματεύεται για εμάς στο Υπουργείο. Δική μας δουλειά είναι να θυμηθούμε πως τη μία πραγματική νίκη αυτής της απεργίας, τη μείωση του αριθμού των απολύσεων από 1349 σε 1165, την κέρδισαν οι συνάδελφοι που δεν φοβήθηκαν, οι συνάδελφοι που δεν λύγισαν στον εκβιασμό, οι συνάδελφοι που δεν απογράφηκαν.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή ο λόγος πρέπει να περάσει στους εργαζόμενους. Είναι ώρα για μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις. Για να ορίσουμε το πλαίσιο, τις διεκδικήσεις, το πρόγραμμα και τις μορφές πάλης του επόμενου διαστήματος. Δεν θα περιμένουμε αγωνιώντας τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων!
Μόνο οι δικοί μας αγώνες μπορούν να επιβάλουν σε αυτή αλλά και σε όποια επόμενη κυβέρνηση την επαναπρόσληψη των απολυμένων. Την κατάργηση της ΚΥΑ. Την απαγόρευση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μόνο οι δικοί μας αγώνες για ζωή και αξιοπρέπεια, χωρίς χρέη, χωρίς δανειστές, χωρίς τρόικα. Με την ανατροπή όλων των πολιτικών και των κυβερνήσεων που μας οδήγησαν εδώ. Σήμερα το να αγωνιστούμε αποφασιστικά είναι όρος για να μπορέσουμε να απαντήσουμε σε όλα αυτά που έρχονται. Στην πολιτική κεφαλαίου- κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που ματώνει τον κόσμο με τις απολύσεις, την ανεργία, τη δουλειά - δουλεία και την ανέχεια, να υψώσουμε αποφασιστικό μέτωπο ανατροπής.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δικό μου μικρό σχόλιο:
Το υπουργείο λοιπόν πιέζει τους διοικητικούς αν θέλουν να δημιουργηθούν θέσεις για να παραμέινουν εργαζόμενοι στα ιδρύματα να συναινέσουν και να συμβάλλουν στην δημιουργία και εφαρμογή του οργανισμού του κάθε ιδρύματος που δεν θα πει τίποτε άλλο από την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου, δηλαδή μεταξύ άλλων συγχωνεύσεις, διαγραφές φοιτητών και ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Η απάντηση των φοιτητών σε αυτές τις αισχρές τακτικές πρέπει να είναι συλλογική, γρήγορη και δυναμική για να μην ξυπνήσουμε σύντομα με πολλά προβλήματα.
«Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις, με ευχές και παρακάλια»
«Κι (…) Αν είν’ ο λάκκος σου, πολύ βαθής, χρέος με τα χέρια σου, να σηκωθείς».