
Και εγώ πρέπει να παραδεκτώ πως ίσως είμαι θετικά προκατειλλημένος λόγω ηλικίας υπέρ των νέων τεχνολογιών και συνεπώς τις υποστηρίζω υπέρ του δέοντος, αν και πιστεύω πως ίσως και η απόστασή μου από τη σχολή παίζει σημαντικότερο λόγο. Όπως προανέφερα το πανεπιστήμιο αποτελεί και χώρο κοινωνικοποίησης γι αυτό πρέπει να παραδεχτώ πως δεν θα ακολουθούσα αποκλειστικά το νέο τρόπο, όπως ούτε και όλοι οι υπόλοιποι φοιτητές, που έιναι και ένας από τους λόγους που ποτέ δεν πρότεινα την κατάργηση του τρέχοντος τρόπου διδασκαλίας. Απλώς πρέπει να πω πως συνήθως είμαι υπέρ της ελευθερίας επιλογής και είναι κάτι που μπορεί κανείς να κρίνει εάν του ταιριάζει, όπως τώρα μπορεί να κρίνει μεταξύ των δύο άκρων˙ να παρακολουθήσει ή όχι.
Προσωπικά θα το χρησιμοποιούσα κυρίως στις περιπτώσεις που λόγω απεργιών ή γενικών συνελεύσεων απομένουν μόνο δύο ή τρεις διδακτικές ώρες και η διαδρομή στο πανεπιστήμιο και πίσω παίρνει περισσότερο, περιπτώσεις που στην παρούσα κατάσταση με βάζουν σε δίλλημα (*) και δυστυχώς πρέπει να παραδεκτώ πως δεν αποφάσισα πάντα να παραστώ στην σχολή. Όσο για την επαφή μέσω διδασκομένων, θα κοίταζα αν έχουν εφαρμοστεί λύσεις σε αυτό το πρόβλημα μιας και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι είτε να συγκεντρώνονται οι απορίες σε κάθε μάθημα και να επιλύονται στο επόμενο μάθημα, είτε να στέλνονται με ηλεκτρονικό τρόπο (email, instant messaging) σε υπολογιστή φορητό κάποιου φίλου τους που μπορεί να κάνει την ερώτηση προσωπικά ή μέσω ενός υπολογιστή που θα υπάρχει στην αίθουσα για να διατελεί αυτό το σκοπό.
Δυστυχώς οι μέθοδοι αυτοί ενέχουν δυσκολίες και "κινδύνους" και πιστεύω πως ο μόνος τρόπος για να αποφασίσει κανείς αν είναι κάτι που αξίζει να εφαρμοστεί είναι η πολυκριτιριακή ανάλυση, μια μέθοδος που πολλές φορές αποκαλείται επιστημονική ίσως γιατί την εφαρμόζουν και οι επιστήμονες, όντας όμως κάθε άλλο παρά επιστημονική μιας και είναι υποκειμενική και επηρρεάζεται από τον κανονικά αμέτοχο παρατηρητή καταλήγοντας κάθε φορά σε διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το ποιος κάνει την ανάλυση.
(*) Επειδή ως γνωστόν δεν υπάρχει βέλτιστη λύση, αλλά βέλτιστη λύση κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (περιορισμούς και "κινδύνους" ). Επιχείρημα που έπρεπε να χρησιμοποιήσει και ο soso κατά τη γνώμη μου, μιας και οι συγκεκριμένοι περιορισμοί (χρόνου κυρίως), είναι περιορισμός πόρου που απαιτείται για να αξιοποιηθούν και οι άλλες ευκαιρίες που ξαφνικά παρουσιάζονται όλες την ίδια εβδομάδα. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο να επηρρεαστούν τα αποτελέσματα και να μην είναι αντιπροσωπευτική η διαδικασία αξιολόγησης, η οποία θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι είναι τέλεια και αμετάβλητη από τις συνθήκες, γι αυτό και πρέπει πολλές φορές να πραγματοποιείται υπό ελεγχόμενες συνθήκες, ειδικά αν θέλουμε να έχουμε συγκρίσιμα αποτελέσματα. Λογικά είναι πολύ αργά για να αλλάξει κάτι δεδομένου πως δεν μεσολαβεί πια ούτε μέρα μεταξύ αυτής της δημοσίευσης και της προόδου, αλλά πιστεύω πως ήταν κάτι που άξιζε να ειπωθεί.