ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΡΩΤΟΕΤΩΝ- Παραταξιακό πανηγύρι

Περίμενα κάποιος να ανοίξει αυτό το θέμα αλλά μια και μάλλον έχετε πέσει όλοι με τα μούτρα στο διάβασμα παίρνω την πρωτοβουλία! Η αλήθεια είναι οτι οι αναμνήσεις της δικής μου εγγραφής ως πρωτοετής είχαν ξεθωριάσει και με την επιπλέον δικαιολογία του ξεπήγματος από την εξεταστική, βρήκα ευκαιρία να περάσω μια βόλτα από τη σχολή!
Σαν πρωτοετής δεν είχα δώσει και πολλή σημασία σε όλη τη φάση... καταρχάς είχα καταφέρει να μπω μέσα στο κτίριο των εγγραφών χωρίς να με πάρουν χαμπάρι- αναπτυγμένης τριχοφυίας βοηθούμενος- και ψαχνόμουν τι πρέπει να κάνω! Εχοντας ενημερωθεί για τις παραταξιακές "ομορφιές" από τη μία, αλλά μη ξέροντας και τίποτα από τη διαδικασία εγγραφής από την άλλη, είχα το δίλημμα να ρωτήσω ή να μην ρωτήσω!Τελικά, θέλοντας και μη, ρώτησα, δεν προέκυψε τίποτα τρομερό βέβαια..θα μου πείς τρώγεσαι με τα ρουχα σου, μια ερώτηση ήταν! Εδώ είναι το θέμα, μετά 3 χρόνια ακόμα δεν αισθάνομαι άνετα με αυτές τις ερωτήσεις!
Τι θέλω να πω.. Η ουσία και αυτό που είδα χθες στη σχολή από την οπτική του σιτεμένου φοιτητή πια, ήταν μια διαπαραταξιακή συμφωνία και ας "τρώγονται" συνεχώς μεταξύ τους στις συνελεύσεις για τα μεγάλα και σοβαρά! Ο καθένας παίρνει κομμάτι από την πίτα των ψηφοφόρων-φοιτητών ή έστω έχει δικαίωμα να διεκδικήσει, και όλοι είναι ευχαριστημένοι! Βέβαια τσακώνονται και λίγο για το ποιός έχει το μεγαλύτερο χώρο, περισσότερα τραπεζακια, περισσότερο μπλε, πρασινο ή κόκκινο στους τοίχους γιατί όλα αυτά επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση και το υποσυνείδητο του πρωτοετή σχετικά με το ποιος έχει τη μεγαλύτερη δύναμη-δε βγήκε απο δικά μου χείλη το παραπάνω!
ΔΕ μπορει να πει καποιος οτι είναι η εικόνα που έχεις στο μυαλό σου όταν περνάς πολυτεχνείο.. Στην τελική, το πανηγύρι της υποδοχής είναι απλά ο προιδεασμός για κάθε πρωτοετή, ότι ελλείψει οργάνωσης στη σχολή μην περιμένεις να σου δωθεί τίποτε τζάμπα(και μιλάω για βασικά πράματα όπως ενημέρωση, πρόσβαση στους καθηγητές, συγγράματακλπ) ή χωρις αντάλλαγμα- εξαιρώ το MQN
! Ισως ένα καλό μεταβατικό στάδιο για την επαγγελματική μας σταδιοδρομία αργότερα...
Σαν πρωτοετής δεν είχα δώσει και πολλή σημασία σε όλη τη φάση... καταρχάς είχα καταφέρει να μπω μέσα στο κτίριο των εγγραφών χωρίς να με πάρουν χαμπάρι- αναπτυγμένης τριχοφυίας βοηθούμενος- και ψαχνόμουν τι πρέπει να κάνω! Εχοντας ενημερωθεί για τις παραταξιακές "ομορφιές" από τη μία, αλλά μη ξέροντας και τίποτα από τη διαδικασία εγγραφής από την άλλη, είχα το δίλημμα να ρωτήσω ή να μην ρωτήσω!Τελικά, θέλοντας και μη, ρώτησα, δεν προέκυψε τίποτα τρομερό βέβαια..θα μου πείς τρώγεσαι με τα ρουχα σου, μια ερώτηση ήταν! Εδώ είναι το θέμα, μετά 3 χρόνια ακόμα δεν αισθάνομαι άνετα με αυτές τις ερωτήσεις!
Τι θέλω να πω.. Η ουσία και αυτό που είδα χθες στη σχολή από την οπτική του σιτεμένου φοιτητή πια, ήταν μια διαπαραταξιακή συμφωνία και ας "τρώγονται" συνεχώς μεταξύ τους στις συνελεύσεις για τα μεγάλα και σοβαρά! Ο καθένας παίρνει κομμάτι από την πίτα των ψηφοφόρων-φοιτητών ή έστω έχει δικαίωμα να διεκδικήσει, και όλοι είναι ευχαριστημένοι! Βέβαια τσακώνονται και λίγο για το ποιός έχει το μεγαλύτερο χώρο, περισσότερα τραπεζακια, περισσότερο μπλε, πρασινο ή κόκκινο στους τοίχους γιατί όλα αυτά επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση και το υποσυνείδητο του πρωτοετή σχετικά με το ποιος έχει τη μεγαλύτερη δύναμη-δε βγήκε απο δικά μου χείλη το παραπάνω!
ΔΕ μπορει να πει καποιος οτι είναι η εικόνα που έχεις στο μυαλό σου όταν περνάς πολυτεχνείο.. Στην τελική, το πανηγύρι της υποδοχής είναι απλά ο προιδεασμός για κάθε πρωτοετή, ότι ελλείψει οργάνωσης στη σχολή μην περιμένεις να σου δωθεί τίποτε τζάμπα(και μιλάω για βασικά πράματα όπως ενημέρωση, πρόσβαση στους καθηγητές, συγγράματακλπ) ή χωρις αντάλλαγμα- εξαιρώ το MQN
