MQN.gr

Το τόπικ αυτό ξεκίνησε μάλλον απο το shoutbox, και έχει σαν στόχο να μαζέψει παιδικές συνήθειες, τραγούδια, παιχνίδια και γενικά ό,τι μας έχει μείνει απο εκείνη την περίοδο.Θα βοηθήσει να θυμηθούμε καμένες στιγμές σε Playstation 1,MS-DOS,καγκουροτράγουδα μιας άλλης εποχής,τηλεοπτικές σειρές που ίσως βλέπαμε,διαφημίσεις κτλ...Για να δούμε λοιπόν τι μπορούμε να μαζέψουμε...κάνω την αρχή...

> Bomfunk Mc's - Freestyler "HQ Sound"

Το λέγαμε "γουακα μακα φο"

>Παίζαμε Driver 1 στο Ps1

http://www.youtube.com/watch?v=FbC4rCttA6E

>Συντονίζαμε την TV για να παίξει το παιχνίδι με τις πάπιες στο Atari, τις οποίες σκοτώναμε με την καραμπίνα που περιέχονταν στο κουτί

...

Το τραγούδι-intro από Φρουτοπία
http://www.youtube.com/watch?v=_ts_7n6L ... re=related

> Art Attack!
Τι να πρωτοθυμηθώ! Το αξέχαστο intro theme; Το κομμάτι της εκπομπής που ο παρουσιαστής έφτιαχνε σχέδια στο πάτωμα τοποθετώντας ό,τι-να-ναι αντικείμενα; Το πλαστικό κεφάλι αγάλματος που σχολίαζε τις δημιουργίες; Το "θάνος-καλλίρης-στα-eighties" μαλλί του Neil Buchanan; Τις τρισδιάστατες κατασκευές με τσαλακωμένο κωλόχαρτο μουσκεμένο στη θρυλική PVA glue;
Ειδικά αυτή η κόλλα ήταν must αντικείμενο σε όλες τις παιδικές κασετίνες!

> πρόβλημα... πρόβλημα... πες μου πώς το λύνεις... Αστυνόμος Σαϊνης!
εδώ το ελληνικό intro, και εδώ το αγγλικό (ταν-ταν-ταν-ταν-ταν-ινσπέκτορ-γκάτζετ)

> THUNDER...THUNDER...THUNDER...THUNDERCATS ΗOOOOΟ!
Το πιο αγαπημένο μου παιδικό όλων των εποχών! Είχα μέχρι και κούκλα Τσιτάρα! Για τους αμύητους: οι βασικοί χαρακτήρες, το υπεργαμάτο τραγουδάκι και μία από τις πολλές διασκευές του.
Πάμε ρε Λάϊονο! Με το μάτι της θαντέρα!

Γκουχ, γκουχ...
Ανοίγαμε το pc το 80286 που έτρεχε στα 8 MHz, με την 16 ΚΒ RAM και τον 20 MB σκληρό και με λειτουργικό MS-DOS 4.0. Γράφαμε κείμενα στο Word Perfect, ζωγραφίζαμε στο Harvard Graphics και παίζαμε παιχνίδια (τύπου pacman) σε δισκέτες των 5,25 ιντσών.
Μαζεύαμε λεφτά να αγοράσουμε ένα γουόκμαν κάποιας τελειωμένης μάρκας (όποιος είχε sony ήταν μούρη).
Πιάναμε 2-3 κανάλια και βλέπαμε Θάντερκατς, Αστυνόμο Σαίνη, Ιππότη της ασφάλτου, Ντιουκς, Μαγκάηβερ, 3 στον αέρα, Σεβάχ ο θαλασσινός, Μαντάμ Σουσού, Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα, Οι αρχαιοκάπηλοι, Τολμη και γοητεία κλπ.
Δεν είχαμε τηλεκοντρόλ.
Κλέβαμε το "Διάβασέ με" (τσοντοπεριοδικό) από τα περίπτερα και το διαβάζαμε κάπου κρυφά.
Παίζαμε φλιπεράκια με κέρματα των 10 δρχ.
Διαβάζαμε Μπλεκ, Σεραφίνο, Τιραμόλα κλπ.
Το απόλυτο δώρο ήταν ένα BMX.
Είχαμε την κλασσική κόκκινη φυσαρμόνικα με τα λευκά πλήκτρα και προσπαθούσαμε να παίξουμε τη μελωδία του Λαμπάντα.
Είχαμε ρολόι χειρός (Casio ή Sanyo) με κομπιουτεράκι (κουμπακια με τους αριθμούς και τις 4 βασικές πράξεις).
Είχαμε αυτό το παιχνίδι με τους πιγκουίνους που ανεβαίνουν μια σκάλα και μετα γλιστράνε σε μια τσουλήθρα και φτου κι απ' την αρχή, είχαμε το κλασσικό σετ με τα πλαστικά στρατιωτάκια και τους ινδιάνους, αυτοκινητάκια matchbox, σβούρα, παρταόλα, μπίλιες και από επιτραπέζια "Γκρινιάρη" και "Φιδάκι".
Οι φλώροι που άκουγαν New Kids On The Block γινόταν αντικείμενο χλεύης από εμάς τα αλάνια που ακούγαμε MC Hammer.
Βλέπαμε κατς με Hulk Hogan και Ultimate Warrior.
Στις απόκριες ντυνόμασταν αποκλειστικά Ζορό ή καουμπόηδες. Και στις 2 περιπτώσεις είχαμε πιστόλια με καψούλια (επειδή το ξίφος τι να κλάσει).
Μαζεύαμε χαρτάκια της Panini, είχαμε διπλό τον Μπατσινίλα και προσπαθούσαμε να τον αλλάξουμε με τον Ντίνο Κούη ή τον Λύσανδρο Γεωργαμλή που ήταν σπάνιοι.
Πιστεύαμε ότι το έτος 2000 τα αυτοκίνητα θα πετάνε και όλες οι δουλειές θα γίνονται από ρομπότ.

m.q.n.i.n.a έγραψε:> Art Attack!
Τι να πρωτοθυμηθώ! Το αξέχαστο intro theme; Το κομμάτι της εκπομπής που ο παρουσιαστής έφτιαχνε σχέδια στο πάτωμα τοποθετώντας ό,τι-να-ναι αντικείμενα; Το πλαστικό κεφάλι αγάλματος που σχολίαζε τις δημιουργίες; Το "θάνος-καλλίρης-στα-eighties" μαλλί του Neil Buchanan; Τις τρισδιάστατες κατασκευές με τσαλακωμένο κωλόχαρτο μουσκεμένο στη θρυλική PVA glue;
Ειδικά αυτή η κόλλα ήταν must αντικείμενο σε όλες τις παιδικές κασετίνες!

Τι μου θύμησες τώρα! Θα καώ στο Art Attack!

Α και το αγαπημένο μου παιδικό ηλεκτρονικό παιχνίδι: Yoshi's Island - SNES

Lost.in.Athens έγραψε:Α και το αγαπημένο μου παιδικό ηλεκτρονικό παιχνίδι: Yoshi's Island - SNES

ο γιέα!

κορκοδειλοδοντάκιας
ο θησαυρός του ναού

bonus:

Off topic:

m.q.n.i.n.a έγραψε:Ο τίτλος του topic είναι πολύ λογοτεχνικο-φιλολογικο-κουλτουριάρικος. Βάλτε κάτι πιο καλτ!

M.q.n.i.n.a καμιά πρόταση Και εμένα όταν, όταν το ξεκίνησα, δεν γεννούσε το μυαλό μου άλλο.

Είχαμε αυτό το παιχνίδι με τους πιγκουίνους που ανεβαίνουν μια σκάλα και μετα γλιστράνε σε μια τσουλήθρα και φτου κι απ' την αρχή

Είχε διαφημιστικό στην TV νομίζω "ενώνονται χωρίζουν τεντώνουνε λυγίζουν" ή κάτι τέτοιο.

Στις απόκριες ντυνόμασταν αποκλειστικά Ζορό ή καουμπόηδες. Και στις 2 περιπτώσεις είχαμε πιστόλια με καψούλια (επειδή το ξίφος τι να κλάσει).

Πετάγαμε δυναμιτάκια τα οποία ήταν σαν οδοντιγλιφίδες γιατι είμασταν μικρά.Εμείς τα λέγαμε 10αράκια αν σας λέει κάτι, και ήταν σε κουτί.Όταν μεγαλώσαμε πετάγαμε 30αράκια και τέλος 100σταράκια,τα κόκκινα που ήταν σε μεγάλο κουτί με ένα διάολο πάνω ,ενώ για κάποιο διαβολεμένο λογο απαγορεύονταν, και τα πούλαγε μόνο ο κλειδαράς της γειτονίας μου.

Είχαμε ρολόι χειρός (Casio ή Sanyo)

Με το ξυπνητήρι να χτυπάει "τυχαία" στην τάξη, και να τρέχουμε να το κλείσουμε να μην φωνάξει ο δάσκαλος

Το απόλυτο δώρο ήταν ένα BMX.

Βάζαμε στο BMX πατητήρα, να κουβαλάμε τον έτερο κάγκουρα φίλο μας.

>Είδαμε τον Κατεργιαννάκη στον Ολυμπιακό,τον Ζάχοβιτς στην ίδια ομάδα και επίσης την διαφήμιση της Pepsi με τον Roberto Carlos να λέει "θα σουτάρω".
>Είδαμε επεισόδια "Παιχνιδιών χωρίς σύνορα" με την Ελλάδα να πιάνει πάτο 9/10 φορές. Εκεί μάθαμε οτι υπάρχει και χώρα με το όνομα Μάλτα.

morisson έγραψε:>Είδαμε επεισόδια "Παιχνιδιών χωρίς σύνορα" με την Ελλάδα να πιάνει πάτο 9/10 φορές. Εκεί μάθαμε οτι υπάρχει και χώρα με το όνομα Μάλτα.

Αχ τι ωραίες εκείνες οι μέρες στο υπόγειο...Με συγκινήσατε ρε παιδιά!!:)
Tekken 3 & Age of Empires 1 με whosyourdaddy ,or what?!?!

πραγματικά ο σάκος τα λέει όπως τα θυμάμαι πλην του μσχαμερ.ήμανα πολύ μικρός για να ξέρω εμσιχαμερ,παρόλαυτα έχω aceofbase και θα ανεβάσω φωτό λίαν συντόμως. μάλιστα πρόλαβα να δώ τα σκηνικά από κοντά (τα πέτυχα στη μάντρα του δήμου) από το παιχνίδι χωρίς σύνορα που είχε γίνει στον πόρο (μάλλον 1994)!