Απαντάτε με ερώτηση....plz

[amfisvitias]

Να ομολογήσω ότι αναφερόμουν σε ενήλικες και όχι σε μωρά; Αλλά και οι ερωτήσεις που κάνουν τα μωρά, δεν αποκαλύπτουν πολλά για το χαρακτήρα τους; Διαφορετικά μωρά, δεν κάνουν διαφορετικές ερωτήσεις; Η κυρίαρχη διαφορά δεν είναι πως επειδή δεν έχουν τάσεις αυτοαναζήτησεις δεν μαθαίνουν αυτά για το χαρακτήρα τους, αλλά αντίθετα όσοι προσέχουν τις ερωτήσεις που κάνουν;

Και όσον αφορά τους ενήλικες, έχει σημασία η ικανότητα να απορείς αν δεν την εξασκείς ποτέ; Ίσως να μην εκφράζουμε φωναχτά όλες μας τις απορίες, όπως ίσως κάναμε ως παιδιά, αλλά οι απορίες που έχουμε δεν μας φανερώνουν τα ενδιαφέροντα μας ή και το χαρακτήρα μας; Αν κάτι μας ενδιαφέρει δεν κάνουμε ερωτήσεις γι' αυτό, ίσως μόνο στον ίδιο μας τον εαυτό ακόμα και αν ξέρουμε ότι πολλές φορές δεν έχει την απάντηση; Κάποιος που δεν κάνει ερωτήσεις ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό, τότε δεν έχει χάσει το ενδιαφέρον του και έχει νικηθεί από την καθημερινότητα;

[SoundOfSilence]

Αρκεί να ρωτάμε τον εαυτό μας μόνο για να τον γνωρίσουμε; Μόνο προσωπική διρεύνηση αρκεί; Η θα πρέπει να έχουμε και άλλης φύσης αποριες που σχετίζονται με τους γύρω μας και να τις εκφράζουμε σε αυτούς, γιατί μόνο έτσι και οι άλλοι θα μπορούν να ξερουν τι μας απασχολεί;

Μπορεί το να ρωτάς πολύ να προκαλεί στον άλλο αισθημα δυσφορίας; Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο με την μικρή μας διαδικτυακή κοινότητα επίσης; Αλλιώς για ποιό λογο κατηγορούν το τοπικ οτι γίνεται βαρετό;

Αααα μήπως θα έπρεπε να είχες δημιουργήσει ένα νέο τοπικ; Γιατί μας κρατας σε αγωνία;

[amfisvitias]

Το να ρωτάμε τον εαυτό μας δεν είναι απαραίτητο πρώτο βήμα; Γιατί θεωρείς ότι δεν μπορούμε να ρωτάμε τον εαυτό μας απορίες που δεν σχετίζονται με άλλους; Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν πρέπει όμως εκτός από τις ερωτήσεις να δώσουμε και κάποιες απαντήσεις; Εκεί δεν είναι που πολλές φορές χρειάζονται οι άλλοι, είτε για να μας δώσουν περισσότερα στοιχεία, είτε για να μας δώσουν προοπτική μιας και είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε τον εαυτό μας υπό ένα διαφορετικό πρίσμα;

Μήπως δεν είναι οι ερωτήσεις αυτές καθαυτές που προκαλούν τη δυσφορία; Ο,τιδήποτε απαιτεί περισσότερο χρόνο από ότι έχουμε συνηθίσει να δίνουμε δεν μας κάνει πιο σκεπτικούς να ασχοληθούμε μαζί του και αντιθέτως δεν μας σπρώχνει είτε να το ξεπετάξουμε, είτε να μην ασχοληθούμε καν μαζί του;

Μήπως υποτιμάς την ειλικρίνειά μου; Μήπως όχι μόνο δημιούργησα καινούριο τόπικ την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά σύμφωνα με τις υποσχέσεις μου πήγε και άπατο;

Μήπως μπορείς να βρεις το τόπικ που δημιούργησα εδώ, και έχεις ήδη σημειωμένο το επίμαχο βιντεάκι; Μήπως να κάνω μία τελευταία σχετική παράθεση και να σημειώσω πως τις επιπτώσεις του να έχεις πολλές δυνατές επιλογές μπορείς να τις δεις στο πέμπτο βιντεάκι;

[SoundOfSilence]

απάντηση @lawine, γενική ερώτηση:
τι συντελεστή τριβής παρουσιάζει το τρίχωμα της γάτας σε σχέση με την επιφάνεια του γιαουρτιού, αλλά και ποιά είναι η αντίσταση του γιαουρτιού καθ'ύψος του κεσε;

[lawine]

μεθάει το κρασί;

[venus]

ξερω ξερω.....κανονικα άμα απαντούσε η μελωδία θα έλεγε ότι εξαρτάται απο τις συνθηκες και μπλα μπλα μπλα 2 κατεβατα...καλα τα λέω????

αλλα lawine εσενα τι σε ενδιαφερει τι κανει το κρασι????

[lawine]

Μιας και ενδιαφέρεσαι να μάθεις, τι θα λεγες να το διαπιστώναμε παρέα;;

[venus]

ειναι αυτο που λεμε παμε παρέα αλλα θα κατσουμε σε διαφορετικα τραπέζια????


και...απο που προεκυψε το πινω πινω πινω και ουτε στάλλα δεν αφηνω???

[lawine]

Ποιος αλήτης το έκανε αυτό? (εννοείται παρέα-παρέα, ψήσου)
Μήπως λίγες κραιπάλες συγχωρούνται όταν παίρνεις πτυχίο?

[SoundOfSilence]

Μόνο κραιπάλες;Πόσο τελικά ένα και μόνο χαρτί μπορεί να επηρεάσει τη ζωή σου και την καθημερινότητα και την ρουτίνα σου;Μπορεί και καθόλου;Και αν τελικά το πτυχιο ειναι μόνο κάτι τυπικό γιατί μοχθούμε τόσο να το πάρουμε και συνεχίζουμε να το γιορτάζουμε για μέρες;

Τελικά πως μπορεί ένα ασημαντο υλικό αντικείμενο να αλλάξει τη ζωή μας; Έχει τέτοια δύναμη ένα και μονο φύλλο χαρτί; Πως για παράδειγμα ένα πτυχίο, ένα εισητηριο ή ενα λόττο μπορεί να σε κάνει να πετάξεις κυριολεκτικά ή όχι στα ουράνια;Είναι το χαρτάκι ένα σύμβολο που πίσω του κρύβονται προσπάθειες και επιθυμίες χρόνων ή το ίδιο χαρτάκι θα μπορούσε να προσφέρει τόσα σε οποιοδήποτε άλλο άνθρωπο;
Μήπως είναι ο εαυτό μας ή το τμήμα που βάζουμε μεσα σε αυτο που κάνει κάτι τέτοιο τόσο σημαντικό;Τώρα το λόττο μάλλον αποτελεί εξαίρεση, αλλά μπορεί κανείς να έχει και εκεί επενδύσει και συναισθηματικά;

Τα όνειρα μας χωράνε σε ένα φύλλο χαρτί; Πότε αυτό είναι εφικτό; Πότε κανείς προσπαθεί να πετάξει με λαβωμένα φτερά;Το σημαντικό δεν είναι αυτό να προσπαθείς να ξεχάσεις τα πουπουλα που σου λείπουν και να προσπαθείς να ταξιδεψεις μέχρι τα όρια του νου σου;