Απαντάτε με ερώτηση....plz

[amfisvitias]

Αν ένας 20άρης νιώθει 50άρης τότε αυτό δεν οφείλεται συνήθως στα προβλήματα που αντιμετωπίζει; Μπορεί αυτά να μην αφορούν τόσο σημαντικά πράγματα, ή να μην είναι τόσο μεγάλα προβλήματα αν κριθούν αντικειμενικά, αλλά οι επιπτώσεις τους δεν είναι ανάλογες με την βαρύτητα που εμείς τους δίνουμε (βλ. υπογραφή);

Μήπως τελικά για την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε εμπόδια, όπως και με τόσες άλλες ικανότητες πρέπει να μας δείξουν πρώτα πως να το επιτυγχάνουμε αλλιώς να πρέπει απλώς να ελπίζουμε ότι μπορούμε να το ανακαλύψουμε μόνοι μας; Αν δεν έχουμε τα κατάλληλα ερεθίσματα δεν τείνουμε να κοιτάμε μόνο τη γη για να την μην χάσουμε κάτω από τα πόδια μας, αντί να ρίχνουμε και μερικές ματιές στον ουρανό;

[SoundOfSilence]

Μα για τον καθένα μας το δικό του πρόβλημα δεν είναι πιο σημαντικό όσο αντικειμενικά ασήμαντο και αν φαίνεται;

Σίγουρα σου έδειξε πάντα κάποιος πως να αντιμετωπίζεις τα εμπόδια; Ναι, οι γονεις μας δείχνουν πως να περπατάμε, αλλά το μπουσούλισμα δεν προέρχεται συνήθως από το ίδιο το άτομο;Δεν είναι ωραίο να δέχεσαι τη βοήθεια, αλλά ακόμα πιο ικανοποιητικό δεν είναι το να το ανακαλύπτεις μόνος σου;
Θα ήθελα να διαφωνήσω με τη χαμηλοβλεπούσα ματιά του ανθρώπου ή μπορείς να με πείσεις για αυτό; Δεν ισχύει οτι ο ανθρωπος είναι το μόνο ζωο που κοιτάει ψηλά χωρίς να τον φωνάξουν;Αλλιώς πως δικαιολογείται ο Ίκαρος; Μας διδάσκουν να ονειρευόμαστε και να αναζητούμε απαντήσεις; Γιατί τα μωρά συχνά χρησιμοποιούν πιο πολύ τη λέξη γιατί από το μαμα ή το φαί, εκτός βέβαια αν συνοδεύει η μία την άλλη: (γιατί μαμα; ;

[amfisvitias]

Πως να διαφωνήσω μαζί σου ότι να ανακαλύπτεις κάτι είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό; Αλλά μερικά πράγματα δεν είναι αναγκαίο να μας τα διδάξουν; Δεν πρέπει δηλαδή να έχουμε μερικά βασικά εργαλεία πριν προβούμε σε ανακαλύψεις που κατά προτίμηση δεν τις έχουν κάνει και άλλοι; Αυτή δεν είναι και η βασική αρχή πίσω από την ύπαρξη των σχολείων; Ακόμα και διάνοιες όπως ο Αϊνστάιν δεν θα το έβρισκαν αδύνατο να κάνουν τις ανακαλύψεις τους αν δεν είχαν βασιστεί σε έργα άλλων προγενέστερων;

Όσο για τον Ίκαρο να φέρω μερικές αντιρήσεις; Καταρχάς όπως είπα μερικοί άνθρωποι μπορεί να το καταφέρουν από μόνοι τους, οπότε γιατί να μην είναι ο Ίκαρος ένας από αυτούς; Επίσης ο πατέρας του Ικάρου, ο Δαίδαλος ήταν ένας μοναδικός αρχιτέκτονας που μπορούσε να φτιάξει λαβυρίνθους από τους οποίους κανένας δεν μπορούσε να ξεφύγει (χωρίς να κλέψει τουλάχιστον), ένα τέτοιο κατόρθωμα δεν έχει τη δυνατότητα να εμπνεύσει;

[SoundOfSilence]

Οι ανακαλύψεις και τα εμπόδια δεν είναι ακριβώς σαν τα προβλήματα που είναι τόσο σημαντικά όσο εμείς τα ορίζουμε; Δεν είναι κατόρθωμα για μας να λύσουμε μια ασκηση χωρις να μας έχουν διδάξει παρόμοια απο μόνοι μας και ας την εχουν λύσει εκατομύρια άλλοι πριν απο μας; Τα πρότυπα και οι γνώσεις που μας προσφέρουν δεν είναι τα κίνητρα για τα νέα μας όνειρα και επομένως τα επόμενα εμπόδια; Το παράδειγμα και ο θαυμασμός δεν είναι επίσης κίνητρο που σε κάνει να θες και εσύ αυτόν και να κάνεις κάνει σημαντικό για σένα που θα σε κάνει περήφανο για τον εαυτό σου; Απο τολμηρούς γονεις δεν βγαίνουν πιο τολμηρα παιδιά ή είναι ασαφής γενικότητα κάτι τέτοιο;

[amfisvitias]

Φυσικά και θα νιώσεις περηφάνια άμα καταφέρεις να λύσεις μία άσκηση που δεν έχεις δει παρόμοια, αλλά η ικανοποίηση αυτή δεν προέρχεται από την πεποίθησή σου πως τα εκατομμύρια πριν από εμάς την έλυσαν επειδή είχαν δει παρόμοια, και συνεπώς έκανες κάτι που δεν μπορεί ο πολύς κόσμος; Θα αισθανόσουν ικανοποίηση να λύσεις μία άσκηση που έβλεπες για πρώτη φορά αν την έλυνε επίσης το 99.99% των ανθρώπων που την έβλεπαν για πρώτη φορά; Και δεν λειτουργούν όλα με βαθμίδες; Δεν θα αισθανόσουν μεγαλύτερη ικανοποίηση αν ανακάλυπτες κάτι που ποτέ πριν δεν είχε καταφέρει να σκεφτεί κανείς, ειδικά αν καταφέρεις να βελτιώσεις ζωές με την ανακάλυψή σου;

Δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει να είναι τολμηροί γονείς για τολμηρά παιδιά, αλλά κάποιο τουλάχιστον από τα πρότυπα του παιδιού δεν πρέπει να δείξει κάποια τόλμη ώστε να μπορέσει να παραδειγματιστεί; Όσο λιγότερο συμβαίνει αυτό τόσο πιθανότερο δεν είναι το παιδί να μην συνειδητοποιήσει για τι είναι ικανό εκτός και αν καταφέρει να ξαναανακαλύψει τον τροχό;

[SoundOfSilence]

Αλλά πόσοι είναι αυτοί που θα καταφέρουν να ανακαλύψουν μια θεωρια ισαξια με αυτη της σχετικότητας; Το θέμα δεν είναι να μπορείς να δέχεσαι ικανοποίηση και κάνοντας ένα μικρό γεφυράκι και όχι περιμένοντας να φτίαξεις την Akashi - Kaikyo;Δεν μπορείς να προσφέρεις στην κοινωνία και να χαίρεσαι για αυτό κάνοντας τη δουλειά σου σωστά; Δεν σε γεμίζει και αυτό ικανοποίηση; Και αν κάποιοι άνθρωποι είναι γεννημένοι για να κάνουν μεγάλες ανακαλύψεις αυτό σημαίνει οτι όλοι οι άλλοι είναι άχρηστοι;
Για το παιδί με τον τροχό το σημαντικό δεν είναι ότι το έκανε μόνο του αψηφώντας την ατολμία των γύρω σου; Πολλές μεγάλες εφευρέσεις δεν έγιναν με παραβίαση των πρέπει και πληρώνοντας το τίμημα αυτό, όπως πχ αν αναφερθώ στο Γαλιλαίο;

[neaoktana]

Πόσοι/ες <σημερινοί> έχουν διαβάσει το "Κατασκευάζειν και Χαίρειν" ?
Στα χρόνια μου η - δια χειρός υπολογιστική - αντισεισμική μέθοδος "Greek - Roussopoulos method" ήταν η μία από τις τρεις (3) παγκοσμίως ανεγνωρισμένες και διδασκόμενες...
Μήπως- πέρα από τα σύγχρονα εγχειρίδια - πρέπει το ΕΜΠ να προσφέρει και κάποια από τα "διαμάντια της Ιστορίας του", έστω - μόνο εις τους ενδιαφερόμενους- ανήσυχους - ανιχνεύοντες ταλεβάν ?

[amfisvitias]

Μα αν θέλεις να συγκριθείς με τους ομοίους του Αϊνστάιν, τότε λογικό δεν είναι να πρέπει να ανακαλύψεις κάτι μεγαλειώδες; Βέβαια δεν υπάρχουν χιλιάδες θεωρήματα που έχουν ανακαλυφθεί σε κάθε τομέα της επιστήμης, που απλώς δεν χαίρουν της ίδιας φήμης όσο αυτό της σχετικότητας; Μήπως στο παράδειγμα με το γεφυράκι πέφτεις στο λογικό σφάλμα ότι μπορούμε να αντλήσουμε ικανοποίηση μόνο από μία πηγή; Θα χαιρόσουν που κατάφερες να χτίσεις το γεφυράκι αν μπορούσε να το χτίσει ο οποιοσδήποτε και δεν το χρησιμοποιούσε κανείς; Αν όχι, τότε η ικανοποίηση που σου δίνει το γεφυράκι δεν προέρχεται αποκλειστικά από την κοινωνική προσφορά που θα έχεις κάνει χτίζοντάς το; Η άσκηση που ανέφερες προηγουμένως δεν σε γεμίζει ικανοποίηση παρόλο που δεν βελτιώνει τις ζωές άλλων; Συνεπώς δεν είναι διαφορετική η ικανοποίηση που νιώθεις σε κάθε περίπτωση; Και λογικά δεν είναι μεγαλύτερη αν τις συνδυάζεις;


Όσο για την τελευταία σου παρατήρηση, αναρωτιέμαι, ποια quote θα ταίριαζε καλύτερα; Το "Great spirits have always encountered opposition from mediocre minds. The mediocre mind is incapable of understanding the man who refuses to bow blindly to conventional prejudices and chooses instead to express his opinions courageously and honestly." του Einstein, ή το "Don't worry about people stealing an idea. If it's original, you will have to ram it down their throats." του Howard Aiken?

[SoundOfSilence]

Μα σαφές δεν είναι ότι δεν γνωρίζουν όλες οι εφευρέσεις την ίδια δημοσιότητα παρόλο που η χρησιμότητα τους μπορεί να είναι και αντιστρόφως ανάλογη με την φήμη τους;Δεν υπάρχουν άνθρωποι που ερευνούν για την έρευνα, το κοινωνικό σύνολο, την προσωπική και ηθική ικανοποίηση ή και για όλα αυτά μαζί;Κάθε προσωπικότητα κάθε κίνηση μας δεν συνοδεύεται από ένα σύνολο ερεθισμάτων και επιρροών;Παλι οι προσωπικές επιλογές και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που έχει κανείς δεν είναι καθοριστκές, όπως πχ για το αν κάποιος θα γίνει ερευνητης ή θα προσφέρει με ηθικές αρχές στην κοινωνία ή θα βάζει κάποιες αξίες πάνω από όλα; Είναι αξία πχ το χρήμα; Αλλιώς πως κυβερνά και κατευθύνει τις ζωές μας; Μία άλλη αξία δεν είναι αυτή της ζωής και του σεβασμού της φύσης και του περιβάλλοντος; Ποιοι είναι οι ηθικοί περιορισμοί που θέτει ο καθένας και τελικά υπάρχει κοινός ηθικός κώδικας; Αν ναι, τότε ποιος εργάζεται σκληρά πάνω σε μία έρευνα που μπορεί να βγάλει ένα μολυσματικό ιο και να θέσει σε κίνδυνο πολλές ζωές;
Θα κρατήσω τον Αινσταιν, γιατί μπορεί να ακούγεται κάπως με κομπασμό αρχικά, από την άλλη δεν είναι θαυμαστό το κουράγιο ορισμένων ανθρώπων να φτάνουν κάπου ψηλά, με το τίμημα να μένουν μόνοι ή να απορρίπτονται από το σύνολο;

[amfisvitias]

Δεν αλλάζουν οι συνηθισμένοι κανόνες ηθικής με το πέρασμα του χρόνου; Αυτό δεν σημαίνει πως δεν γεννιόμαστε με κάποια ισχυρή ηθική κατεύθυνση, αλλά πως ο ηθικός μας κώδικας σχηματίζεται από τις εμπειρίες που έχουμε; Αυτό που δίνει την εντύπωση κοινού ηθικού κώδικα δεν είναι απλώς το γεγονός ότι ορισμένες εμπειρίες που οδηγούν σε μία συμπεριφορά είναι πιο συνηθισμένες μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο;

Μήπως το χρήμα μπορεί να κυβερνάει τις ζωές μας χωρίς να είναι αξία; Δεν μπορεί να κατευθύνει τις ζωές μας μόνο ως μέσο εκπλήρωσης επιθυμιών; Αφού μπορεί να ικανοποιήσει κάθε υλική επιθυμία που μπορεί να έχουμε, τις ανάγκες ασφάλειας και μπορεί να μας ελευθερώσει χρόνο για να ικανοποιήσουμε άλλες ανάγκες μας δεν μπορεί να είναι αρκετά ισχυρό μέσο παρακίνησης χωρίς να είναι αξία; Επίσης δεδομένου πως είναι τόσο ισχυρό παρακινητικό μέσο, τότε αν έχεις πολύ χρήμα, δεν σημαίνει πως μπορείς να παρακινήσεις πολύ κόσμο, ή αλλιώς έχεις εξουσία; Επιπλέον, αφού προσφέρει αίσθημα ικανοποίησης να καταφέρνεις να κάνεις κάτι καλύτερα από τον υπόλοιπο κόσμο (όπως δείξαμε με το παράδειγμα με την άσκηση), τότε δεδομένου πως όλοι προσπαθούν να αποκτήσουν χρήμα, δεν είναι επίσης πιθανό μερικοί να θέλουν να το αποκτήσουν ως επιβεβαίωση των ικανοτήτων τους, και της ανωτερότητας τους έναντι πολλών άλλων σε αυτόν τον τομέα;