Αγαπημένοι στίχοι - τραγούδια

[gandalf]

Στον ποιητή Απ. Μελαχρινό - Νίκος Καββαδίας

Έχω μια πίπα ολλανδική από ένα μαύρο ξύλο,
όπου πολύ παράξενα την έχουν σκαλισμένη.
Έχει το σχήμα κεφαλιού Γοργόνας με πλουμίδια.
Κι ένας σ' εμέ ναύτης Δανός την έχει χαρισμένη.

Και μου 'πε αυτός πως μια φορά του την επούλησε ένας,
στην Αλεξάντρεια, έμπορος ναρκωτικών, Αράπης,
και στον Αράπη - λέει - αυτόν, την είχε δώσει κάποια,
σε κάποιο πόρτο μακρινό, γυναίκα της αγάπης.

Πολλές φορές, τις βραδινές σκοτεινιασμένες ώρες,
ανάβοντας την πίπα αυτή, σε μια γωνιά καπνίζω,
κι ο γκρίζος βγαίνοντας καπνός σιγά με περιβάλλει,
κάνοντας ένα γύρω μου κενό, μαβί και γκρίζο.

Και πότε μια ψηλή, ο καπνός, γυναίκα σχηματίζει,
πότε ένα πόρτο ξενικό πολύ και μακρυσμένο.
Και βλέπω μεσ' στους δρόμους του τους κρύους και βραδιασμένους
να περπατά έναν ύποπτον Αράπη μεθυσμένο.

Και βλέπω πάλι, άλλες φορές, μια γρήγορη γαλέρα
με τα πανιά της ανοιχτά στο αβέβαιο ν' αρμενίζει
κι απάνω στο μπαστούνι της να κάθεται ένας ναύτης,
να 'χει μια πίπα - όπως αυτήν εγώ - και να καπνίζει.

Έχω μια πίπα ξύλινη παράξενα γλυμμένη.
Βλέπω καπνίζοντας τα πιο παράδοξα όνειρά μου.
Σκέφτομαι: «Θα 'ναι μαγική». Μα πάλι λέω: μη φταίει
ο εγγλέζικος βαρύς καπνός και η νευρασθένειά μου;

[Giorgitseli]

Ena apo ta ametrhta diaxronika tragoudia twn Black Sabbath...
Black Sabbath- Children of the grave (ap to album "Master of Reality")
(Iommi / Butler / Ward / Osbourne)

Revolution in their minds - the children start to march
Against the world in which they have to live
And all the hate thats in their hearts
Theyre tired of being pushed around
And told just what to do
They'll fight the world until they've won
And love comes flowing through

Children of tomorrow live in the tears that fall today
Will the sun rise up tomorrow bringing peace in any way?
Must the world live in the shadow of atomic fear?
Can they win the fight for peace or will they disappear?

So you children of the world,
Listen to what I say
If you want a better place to live in
Spread the words today
Show the world that love is still alive
You must be brave
Or you children of today are
Children of the grave, yeah!

[intelx86]

Κάποια Θεσσαλονικιά
Ερμηνευτές: Μαριώ, Χρήστος Χρηστάκης
Συνθέτης: Στέλιος Παπαδάκος
Στιχουργός: Μπάμπης Μπακάλης

Δεν υπάρχει συνοικία, δεν υπάρχει γειτονιά
να μην έχω μια γυναίκα, σαν τρελή να μ’ αγαπά

Μα εμένα τη καρδιά μου, τη κρατάει μια ξανθιά
στου Γεντί Κουλέ τα κάστρα, κάποια Θεσσαλονικιά

Μια Σμυρνιά στην Ιωνία, στο Παγκράτι άλλη μια
και στο Περιστέρι ακόμα, κι άλλη μια στην Κοκκινιά

Μα εμένα τη καρδιά μου, τη κρατάει μια ξανθιά
στου Γεντί Κουλέ τα κάστρα, κάποια Θεσσαλονικιά

Δεν υπάρχουν πολιτείες, δεν υπάρχουνε χωριά
όπου πήγα μ’ αγαπήσαν, κι έχω θύματα πολλά

Μα εμένα τη καρδιά μου, τη κρατάει μια ξανθιά
στου Γεντί Κουλέ τα κάστρα, κάποια Θεσσαλονικιά

[Alucard]

Iced Earth - Stand Alone

[John Schaffer, Matt Barlow]

Listen not to ones who preach
Those who feel you're a freak
Everything about you is wrong
You must be sick, you don't belong

Father said, worry not what they say
Use your mind, your own free will
In a time when everyone follows
Ignorance can kill

They only say what they want you to hear
Half-truths have been twisted to conceal your fate
In a world of spoon-fed emotion
Intelligence can save

[chorus]
Stand alone
Hear what I say
Stand alone
You will seize the day

Son, say what you mean, don't be afraid
Tell them how you feel, hear what I say
Be true to yourself and true to your own
Your spirit will crush the hearts of stone

Stand alone
Hear what I say
Stand alone
It's a leap of faith
Stand alone
Hear what I say
Stand alone
You will seize the day

[kasi]

Να μ' αγαπάς

Στίχοι: Νικολακοπούλου Λίνα
Μουσική: Libedinsky Carlos
Πρώτη εκτέλεση: Τρίφωνο

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

[neaoktana]

"Lay Down (Candles In The Rain)
" http://www.youtube.com/watch?v=lJGfhWq6 ... re=related

[Written by Melanie Safka]

Lay down lay down
Lay it all down
Let your white birds smile up
At the ones who stand and frown
Lay down lay down
Lay it all down
Let your white birds smile up
At the ones who stand and frown

We were so close there was no room
We bled inside each others' wounds
We all had caught the same disease
And we all sang the songs of peace

[Chorus:]
Lay down lay down
Lay it all down
Let your white birds smile up
At the ones who stand and frown
Lay down lay down
Lay it all down
Let your white birds smile up
At the ones who stand and frown

What if I told you were stupid, destructive, soulless
Callous, murderous, malignant, belligerent, ignorant
Would you believe me would you like that
Or would you prove me wrong and fight back
I'd like to take the sunshine right from the sky
And let it shine on you through my eyes
You see we all in the same boat trying to float
So everybody grab a oar we can make it to shore

[Chorus]

We were so close there was no room
We bled inside each others' wounds
We all had caught the same disease
And we all sang the songs of peace

Some came to sing
Some came to pray
Some came to keep the dark away
So raise the candles high
'Cause if you don't we could stay
Black against the night
So raise them higher again
And if you do we could stay dry against the rain

[Chorus (repeat)]

[kyriakos]

Καποτε θα ρθουν -Παυλος Σιδηροπουλος

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε

Έχε τον νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν

Έχε τον νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
θα σε πουλήσουν

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα

[kyriakos]

Λαδαδικα-Μητροπανος Δημητρης

Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα
όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα
Έγινες φήμη και γι αυτό δε φυλακίζεσαι
Ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι

Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε
Άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε
Σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά, λιθόστρωτα
στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα

Τόσα δίνω, πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θε-ς
Κάθε κάμαρα κελί
με βαριά, παλικαρίσια αναπνοή

Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε
Φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε
Πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους
και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζιλίκι τους

Τόσα δίνω, πόσα θες...

[intelx86]

Μην Κλαις
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου
Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Μητροπάνος

Μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η βροχή δε μας πειράζει
εμείς που ζούμε μοναχοί

Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες

Μην κλαις και μη φοβάσαι το σκοτάδι
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η απονιά δε μας τρομάζει
θα έρθει και για μας μια Κυριακή

Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες

[ingenieurin26]

Τσιγάρο ατέλειωτο

Καλλιτέχνης: Σωκράτης Μάλαμας
Συνθέτης: Σωκράτης Μάλαμας
Στιχουργός: Γιώργος Αθανασόπουλος

Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ' ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

http://www.youtube.com/watch?v=NgIwJ_ss5Gc