MQN.gr

Πολύ συζήτηση έχει γίνει τα τελευταία χρόνια σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο στις σχολές και πως αυτό ορίζεται και τι περιλαμβάνει. Είναι και σύνθημα σε προεκλογικό φοιτητικό φυλλάδιο από όσο καταλαβαίνω. Για το άσυλο μερικοί διαφωνούν αν περιέχει το δικαίωμα να μην μπαίνει η αστυνομία μέσα κτλ κτλ αλλά όλοι συμφωνούν ότι περιλαμβάνει το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. Η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών θεωρώ ότι είναι η κοινή αφετηρία όλων.
Βασικό χαρακτηριστικό αυτού του δικαιώματος είναι ότι είναι απεριόριστο. Δηλαδή δεν εξετάζει κατά πόσο μια ιδέα είναι ηθική, νόμιμη, πολιτικώς ορθή, ή ακόμα αν είναι συνταγματική ή επιστημονικώς ορθή, ακίνδυνη, επικίνδυνη ή οτιδήποτε.
Οπότε προκύπτει το ερώτημα: Το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών πρέπει να είναι όντως απεριόριστο ή πρέπει να υπάρχουν όρια στο ποια ιδέα μπορεί να εκφραστεί και να διακινηθεί?
-Αν απαντήσουμε ΝΑΙ τότε σημαίνει ότι το άσυλο οφείλει να προστατεύει το δικαίωμα ορισμένων να εκφράζουν απόψεις που η πλειοψηφία θεωρούμε ως ανήθικες/φασιστικές/ρατσιστικές. (Παράδειγμα: http://www.independent.co.uk/news/scien ... 94898.html)
-Αν απαντήσουμε ΟΧΙ, δηλαδή το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών δεν είναι απεριόριστο, τότε πρέπει να ορίσουμε και ποιες ιδέες ή εκφράσεις δεν γίνονται δεκτές. Και εκεί ανοίγει ένας μεγάλος κύκλος ο οποίος πιστεύω δεν έχει τέλος. Διότι σίγουρα σε κάτι σαφέστατα ανήθικο και τερατώδες όπως είναι ο ναζισμός θα συμφωνήσουμε ότι δεν πρέπει μια τέτοια ιδέα να διακινείται, αλλά τι γίνεται σε περιπτώσεις που το όριο αυτό δεν είναι σαφές για μια πλειοψηφία?
Ποια είναι η άποψή σας?

Τα παραπάνω πηγάζουν από την ακόλουθη είδηση: http://www.kathimerini.gr/911766/articl ... =hootsuite
που αφορά διάλεξη στην αρχιτεκτονική από πανεπιστημιακό η οποία λέγεται πως έχει ακραίες απόψεις περί μεταναστευτικού και διακόπηκε η ομιλία της από παρέμβαση μερίδας φοιτητών που διαφωνούσαν με αυτές τις απόψεις της. (https://stekiarblog.files.wordpress.com ... b1-300.jpg)

Υ.Γ. Παρακαλώ μην το κάνουμε γουέστερν. Είναι προτιμότερο όποιος θέλει να συμβάλλει να συμβάλλει με επιχειρήματα και πάνω σε αυτά να συζητήσουμε.

Αρχίζει το ροντέο

Άνοιξες μεγάλη κουβέντα sofian6, και μπράβο σου. Πάνω που έλεγα ότι δεν κάνουμε πλέον σοβαρές συζητήσεις στο φόρουμ.

Λοιπόν, η προσωπική μου άποψη είναι η εξής: Να επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, μέχρις ότου οι ιδέες αυτές παραβιάζουν την ελευθερία άλλων.

Δεν είναι ποτέ καλό να αισθάνεται κανείς ότι φιμώνεται, γιατί αυτό απλά γεννά μίσος. Αλλά δεν πρέπει ούτε να αφήνουμε κάποιον να εκφράζει ρατσιστικές/ανήθικες ιδεολογίες χωρίς κριτική. Νομίζω εδώ είναι ένα καίριο σημείο του θέματος. Ας πει ο οποιοσδήποτε αυτό που θέλει, αλλά αν είναι η άποψη αυτή ακραία, η ίδια η κοινωνία το γνωρίζει και μπορεί να θέσει τα πράγματα σε ισορροπία, πείθοντάς τον με επιχειρήματα.

Από το 2015, οι πανεπιστημιακοί χώροι στην Αμερική, προσπαθώντας να καταπολεμήσουν τα φαινόμενα ρατσισμού απ'όπου και αν προέρχονται, έχουν περάσει σε μια φάση πολιτικά ορθού εξτρεμισμού, απαγορεύοντας οποιαδήποτε άποψη προκαλεί τον οποιονδήποτε. Από αυτό το κίνημα προέκυψαν οι φράσεις που χρησιμοποιούμε εδώ στην Ελλάδα ως αστεία, πχ "triggered", "did you just assume my gender".
Περισσότερα σε αυτό το άρθρο του Atlantic και στη 19η σεζόν του South Park.


Ενώ οι σκοποί του κινήματος ήταν αγνοί, οδήγησαν σε έναν αμερικάνικο λαό που αισθανόταν φιμωμένος, και όταν βγήκε ένας πορτοκαλί κυριούλης που δε φοβόταν να τα πει έξω από τα δόντια, έγινε πρόεδρος.

Ιδανικά, θα μπορούσαμε να εκφράσουμε όλοι τις απόψεις μας, να φιλτράρουμε ακραίες απόψεις μέσω συζήτησης, να βρούμε κοινά σημεία, να συμφωνήσουμε σε αυτά, και να προχωρήσουμε.
Όμως αυτό δε θα γίνει ποτέ.

Κατά τη γνώμη μου η απάντηση είναι ΝΑΙ στο ερώτημα που έθεσες. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άποψη και ιδέα μπορεί να διακινείται ελεύθερα εντός του πανεπιστημιακού ασύλου. Από ιδέες της ΧΑ μέχρι ιδέες της 17Ν. Διαφωνώ με τον TEL9021 στο σχόλιο "μέχρις ότου οι ιδέες αυτές παραβιάζουν την ελευθερία άλλων" διότι δεν πιστεύω οτι οι ιδέες παραβιάζουν από μόνες τους καμία ελευθερία. Τα άτομα παραβιάζουν τις ελευθερίες των άλλων, όχι οι αφηρημένες προσεγγίσεις. ΕΑΝ ΤΩΡΑ, κάποια ρητορική/διάλεξη παραβιάζει τους κείμενους κανόνες της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας (π.χ. οργάνωση/υποκίνηση πράξεων βίας), τότε είναι θέμα δικαιοσύνης και ξεπερνά το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου κατά τη γνώμη μου.

Εν αντιθέσει, το ΟΧΙ, θεωρώ δημιουργεί μια σειρά προβλημάτων και θέτει ένα δεδικασμένο που σε κανέναν δε θα αρέσει. Οτι δηλαδή, θα ακούγεται και θα γίνεται αυτό που αρέσει στην πλειοψηφία. Δε θέλει πολλή σκέψη, εκτιμήστε απλώς τί θα συνέβαινε αν οι γάμοι ομοφυλόφιλων έμπαιναν ερώτημα σε ένα δημοψήφισμα. Αν η λατρεία άλλων δογμάτων πλην του ορθόδοξου χριστιανικού ετίθετο υπό την κρίση των πολιτών της χώρας. Η ελευθερία της έκφρασης και η ισηγορία είναι από τους βασικούς πυλώνες της δυτικής αστικής δημοκρατίας και είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα στο πλαίσιο αυτής. Γι'αυτό και δεν πιστεύω οτι μπορεί να τίθεται με όρους πλειοψηφίας

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

TEL9021 έγραψε:Άνοιξες μεγάλη κουβέντα sofian6, και μπράβο σου. Πάνω που έλεγα ότι δεν κάνουμε πλέον σοβαρές συζητήσεις στο φόρουμ.

Λοιπόν, η προσωπική μου άποψη είναι η εξής: Να επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, μέχρις ότου οι ιδέες αυτές παραβιάζουν την ελευθερία άλλων.

Δεν είναι ποτέ καλό να αισθάνεται κανείς ότι φιμώνεται, γιατί αυτό απλά γεννά μίσος. Αλλά δεν πρέπει ούτε να αφήνουμε κάποιον να εκφράζει ρατσιστικές/ανήθικες ιδεολογίες χωρίς κριτική. Νομίζω εδώ είναι ένα καίριο σημείο του θέματος. Ας πει ο οποιοσδήποτε αυτό που θέλει, αλλά αν είναι η άποψη αυτή ακραία, η ίδια η κοινωνία το γνωρίζει και μπορεί να θέσει τα πράγματα σε ισορροπία, πείθοντάς τον με επιχειρήματα.

Από το 2015, οι πανεπιστημιακοί χώροι στην Αμερική, προσπαθώντας να καταπολεμήσουν τα φαινόμενα ρατσισμού απ'όπου και αν προέρχονται, έχουν περάσει σε μια φάση πολιτικά ορθού εξτρεμισμού, απαγορεύοντας οποιαδήποτε άποψη προκαλεί τον οποιονδήποτε. Από αυτό το κίνημα προέκυψαν οι φράσεις που χρησιμοποιούμε εδώ στην Ελλάδα ως αστεία, πχ "triggered", "did you just assume my gender".
Περισσότερα σε αυτό το άρθρο του Atlantic και στη 19η σεζόν του South Park.


Ενώ οι σκοποί του κινήματος ήταν αγνοί, οδήγησαν σε έναν αμερικάνικο λαό που αισθανόταν φιμωμένος, και όταν βγήκε ένας πορτοκαλί κυριούλης που δε φοβόταν να τα πει έξω από τα δόντια, έγινε πρόεδρος.

Ιδανικά, θα μπορούσαμε να εκφράσουμε όλοι τις απόψεις μας, να φιλτράρουμε ακραίες απόψεις μέσω συζήτησης, να βρούμε κοινά σημεία, να συμφωνήσουμε σε αυτά, και να προχωρήσουμε.
Όμως αυτό δε θα γίνει ποτέ.

Spoiler: show

Πάνω που έλεγα ότι δε γίνει ροντέο, πλάκωσαν οι μπάχαλοι του φόρουμ

+1