ΣΤΑΘΗΣ Σ.13.ΧΙΙ.2008 stathis@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/12/2008Αντάρτης, στην απέναντι όχθη από μας τους αριστερούς ο Τάσσος Παπαδόπουλος, στον αγώνα κατά των Αγγλων κατακτητών. Την τελευταία του σφαίρα την έριξε εναντίον του Σχεδίου Ανάν! Και η Κύπρος μπήκε στην Ενωση ως κυρίαρχο κράτος (με κατεχόμενο έδαφος) κι όχι ως ένα εξάμβλωμα, υποχείριο της Τουρκίας κι όποιου άλλου θα προαιρείτο.
Αιωνία του, ασφαλώς, η μνήμη...
«Είμαστε όλοι Ελληνες» έγραφε η Λιμπερασιόν.
Για μια φορά, φαίνεται, ότι η νεολαία μας είναι στην πρωτοπορία φαινομένων που ενδέχεται να εκδηλωθούν και στην υπόλοιπη Ευρώπη ή σε μεγάλο μέρος της.
Η νεολαία, μαθητές, φοιτητές, απόφοιτοι, εργαζόμενοι με γλίσχρες αμοιβές, ευκαιριακώς εργαζόμενοι, άνεργοι κι εν δυνάμει άνεργοι, έβγαλαν και βγάζουν και θα βγάζουν τη γλώσσα στο
σκοτεινό μέλλον που ήδη εδώ και χρόνια τους ετοίμασε η αδηφάγος αστική τάξη με τους γιάπηδες, τα γκόλντεν μπόυς και τους αεριτζήδες της - τα ζόμπι (πράσινα και γαλάζια) του πιο ραγιάδικου «εκσυγχρονισμού» από κτίσεως υποκρισίας.
*****
Παιδιά της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων και των μεσαίων στρωμάτων, των απόκληρων και των μεταναστών, αλλά και παιδιά εύπορων στρωμάτων που όμως αισθάνονται αλληλέγγυα με τους υπόλοιπους νέους της ηλικίας τους, παιδιά προνομιούχα που όμως δεν γουστάρουν τον ρηχό κόσμο που τους έφτιαξαν οι «νταβατζήδες» (ενίοτε με τη συνενοχή των γονιών τους)
βγήκαν στον δρόμο με αφορμή τον θάνατο του τραγικού Μικρού Πρίγκηπα κι έβγαλαν τη γλώσσα στην εξουσία, στον κυρίαρχο πολιτισμό της Δρουζοφραπελιάς, στη μιντιοκρατία, τα σκάνδαλα, τον «καθημερινό φασισμό» κι όλην αυτήν την παρακμή που κάνει τους νέους να οργίζονται, να θλίβονται, να κλείνονται στον εαυτό τους ή να σερφάρουν στο Ιντερνετ και μέσα τους.
...................................
Αυτήν τη φορά, οι «ταραξίες», όπως τους έχει αποκαλέσει ο κ. Καραμανλής ήδη από τις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, δεν φοβήθηκαν ούτε τους κουκουλοφόρους (είτε μπάχαλους είτε βαλτούς),
ούτε τα αναλόγου ήθους κόλπα της εξουσίας που, κυρίως μέσω των ΜΜΕ, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση - να μη γίνεται για τα αιτήματα των διαδηλωτών, αλλά για το μπάχαλο στις διαδηλώσεις.
Αυτήν τη φορά οι διαδηλωτές άφησαν την αστυνομία έκθετη στα μάτια μας (να μη συλλαμβάνει τραμπούκους, αλλά να ξυλοκοπεί μαθητές). Επίσης αυτήν τη φορά η
κυβέρνηση την πάτησε, διότι παρά τις εκτεταμένες καταστροφές, οι νοικοκυραίοι πλην ολίγων δεν στράφηκαν εναντίον των διαδηλωτών, δεν εμφανίστηκαν παρά μόνον ως εξαίρεση οι γνωστοί «αντιφρονούντες», αντιθέτως μάλιστα πολλοί απ' τους εμπόρους, τους μαγαζάτορες, τους κατοίκους των συνοικιών, τους πολίτες γενικώς, υπερασπίσθηκαν τους διαδηλωτές, στάθηκαν στο πλευρό τους, ψυχανεμίσθηκαν ότι τα παιδιά διαδηλώνουν εναντίον ενός κινδύνου που μας αφορά όλους, ενός ζοφερού μέλλοντος που έρχεται ως συνέπεια ενός σαρδανάπαλου παρελθόντος.
Αντιδραστικοί, «αγανακτισμένοι πολίτες» υπήρξαν, «γνωστοί άγνωστοι» έδρασαν, χρυσαυγίτες έσκασαν πάλι μύτη αλλά, αυτή τη φορά, το ειδικό τους βάρος απεδείχθη στη ζυγαριά της κοινωνίας ανίκανο να ανατρέψει την κρίση της ότι, δηλαδή, τα ίδια μας τα παιδιά έχουν δίκιο!
*****
Για όλα αυτά η κυβέρνηση περιορίστηκε στο να οχυρωθεί μέσα στην ανικανότητά της. Καταφεύγοντας στα γνωστά της κλισέ περί «τυφλής βίας» και στα γνωστά της κόλπα με τη χρήση των ΜΑΤ και των προβοκατόρων, όχι μόνον δεν μπόρεσε να διαχειρισθεί την κρίση, αλλά έδειξε με βροντώδη τρόπο ότι είναι μία από τις κυρίως αιτίες της.
Το ΠΑΣΟΚ περιορίσθηκε να ανάβει κεράκια ο Γιωργάκης σε ασφαλείς «βουβές διαμαρτυρίες» 52 ατόμων κι άλλα μνημόσυνα αυτού που ήταν κάποτε η λαϊκή του βάση.
Το ΚΚΕ παρέμεινε στη φορμόλη της δικής του περιχαράκωσης πάνω σε ό,τι μπορεί να ελέγχει και, προσπαθώντας να αποφύγει τους μπάχαλους, έχασε την επαφή του με τους διαδηλωτές. Οι «δικές του διαδηλώσεις», πράγματι χωρίς επεισόδια, διήλθαν ασφαλείς την έρημο Γεδρωσία μπρος-πίσω. Μάλιστα, η κυρία Παπαρήγα διέπραξε το θανάσιμο αυτήν τη φορά σφάλμα να συνεργήσει στη σύμπραξη Ν.Δ.-ΛΑΟΣ προς ενοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ για τα έκτροπα που διέπρατταν στους δρόμους τα ΜΑΤ και οι προβοκάτορες.
Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως με τις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, τόλμησε και αυν τη φορά. Τόλμησε να στήσει αυτί στη φωνή των διαδηλωτών παρά τις κατηγορίες ότι «χαϊδεύει τα αυτιά» των κουκουλοφόρων. Δεν υπολόγισε το «πολιτικό κόστος» που θα του προκαλούσε η παγίδα του κομφορμισμού όλων των άλλων, αν έπιανε, και έτσι υπηρέτησε αυτό που προέκρινε ο ίδιος ως δίκιο. Αυτό -η παρρησία- μόνον κέρδος προσκομίζει σε έναν πολιτικό χώρο που αναλαμβάνει το ρίσκο να είναι ειλικρινής και συνεπής με όσα προτείνει. Ολος ο ΣΥΝ; όχι! ένα μικρό μέρος του, που συνομιλεί προνομιακώς με τις εφημερίδες, είδε πάλι το δένδρο (τον μπάχαλο) κι όχι το δάσος (των διαδηλωτών). Ενα ακόμα μικρότερο μέρος (που θέλει συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ) έπαθε σοκ -αλλά μικρό το κακό, με ένα φραπεδάκι στο Φίλιον διορθώνεται.
Οι υπόλοιποι, το μεγάλο ριζοσπαστικό αριστερό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στον (ίδιο) δρόμο με τη νεολαία. Κι αυτό είναι ελπιδοφόρο, διότι η κρίση που έρχεται θέλει αγώνες -κι όχι μόνον ασφαλείς διαμαρτυρίες! Ενίοτε πρέπει και οι διαδηλώσεις κι όχι μόνον οι άνθρωποι, να μην έχουν τίποτα να χάσουν παρά μόνον τις αλυσίδες τους...
Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
από gandalf » Σάβ, 13 Δεκ 2008 12:15 pm 
mana_kalteza_sto_ethnos_13.12.2008.pdf
