Σαν σήμερα

[fiddlerontheroof]

Καταρχήν,και χωρις καμιά δοση ειρωνιας,πολύ ωραίο ποστ.Ωραιο με την εννοια του οτι μετεφερε οντως το πως εξελίχθηκε η κατάσταση στη σχολή εκείνες τις μερες.Εγω θυμαμαι πως τοτε είχαμε κανει κατάληψη στο Γυμνασιο και παρα το οτι ημασταν παιδια το συζητουσαμε αρκετα μεταξυ μας .Μαλιστα σχολεία από τις γυρω περιοχες είχαμε διοργανώσει πορεια διαμαρτυριας που κατέληγε στο αστυνομικο τμημα της περιοχης (οπου επεσαν καποια νερατζια,ααχ τι εποχες)
Ομως οι αναμνησεις μου περιορίζονται σε αυτο και δεδομένου του οτι βρισκομουν σε ηλικια που αντιμετωπιζα αλλιως τα πραγματα απότι τωρα,είναι νομιζω πολυ καλο το οτι ειδα το πως αντεδρασαν τα ατομα της τωρινης μου ηλικιας.Το ξεσκονισμα των τοπικς λοιπον πηρε χρονο αλλά αξιζε

Επίσης περαν των αλλων εγω παρατηρησα και εναν αυθορμητισμο και πληθωρα απαντησεων στο φορουμ.Τα λενε οι παλιοι πως εχουν αλλαξει τα πραγματα στ συλλογο μας και πως παλια ηταν πιο ενεργος (βλεπε και Γιαπι) και ερχονται και οι συζητησεις που γινοταν εδω να το επιβεβαιωσουν.
αχ τι εποχες ξανα

Και τωρα η διαφωνία μου με το ποστ

τα, για μένα, κωμικοτραγικά : η διανόηση των φοιτητών λέει ότι τέρμα πια τη βία, να βασιλεύσει και πάλι ειρήνη, υπάρχει δρόμος χωρίς οργή, και κάνει μια τραγική διαμαρτυρία, τόπικ 4 : viewtopic.php?f=15&t=430

Κι εγω δεν συμφωνω με τον δρομο χωρις οργή κτλ αλλα από την αλλη βλεπω μια αυθορμητη αντιδραση των φοιτητων να διαμαρτυρηθουν,το οποιο απο μονο του λεει πολλα.Αρα για εμενα δεν ειναι τραγικη η διαμαρτυρια,παρα τις οποιες ενστασεις μου.Θα στηριζα

[Nysta]

επίσης μια παλιά συζήτηση το κατά πόσο το mqn παράγει ιδεολογία, το ότι όλοι μα όλοι οι συντονιστές του θα στήριζαν αυτή την κίνηση. Αν γινότανε σήμερα, ή μια άλλη στιγμή που έπαιζε κάτι σημαντικό θα ήταν όλα οκ, για μένα το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στιγμή που γίνεται αυτό, ποτάμια ανθρώπων ανεβοκατέβαιναν την αλεξάνδρας. Όταν δεκάδες χιλιάδες κόσμου διαλέγουν να κινητοποιηθούν και να στοχοποιήσουν την αστυνομία, δείχνει ένα φόβο προς τη μάζα και μια ροπή προς τον ατομικό δρόμο να λες εγώ θα κάνω το δικό μου. Ήταν η αρχή αυτού του αυθορμητισμού που συντονίζεται χωρίς κέντρο, σε ένα σαιτ πχ και δεν μπορεί να συντονιστεί με τίποτα άλλο, η βάση δλδ όλων των αγανακτισμένων. Αν δεν συντονίζεσαι δεν ξέρεις που πας και τι θέλεις, μια απλή διαμαρτυρία δεν κερδίζει τίποτα, η συγκεκριμένη δείχνει μια αηδία σε οτιδήποτε αριστερό που εκείνη τη στιγμή νιώθει αδικημένο και βγαίνει στο δρόμο, αλλά κυρίως δείχνει και όλο αυτό πάνω στο οποίο βασίστηκε το mqn, στην αδυναμία αντιπαράθεσης με όλο αυτό το οτιδήποτε αριστερό και στην αναζήτηση κάτι καινούριου χωρίς στόχο. Αυτό δεν είναι απάντηση σε σένα, δε ξέρω τι στόχο έχεις, είναι μια απάντηση σε όλη αυτή την μεριά αριστερών που όταν φτιάχτηκε το mqn το εξέλαβαν ως σίγουρα κάτι που θα πάει το σύλλογο μπροστά.

Spoiler: show

χωρίς συλλογικές διαδικασίες καμία συνείδηση δε συγκροτείται

[νεχεανές]

9 χρόνια από την κοίμηση του Τάσσου Παπαδόπουλου, προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

[νεχεανές]

Κυριακή 3 Μαρτίου 1957:
ο ηρωικός θάνατος του Σταυραετού του Μαχαιρά, Γρηγόρη Αυξεντίου.


"Εγώ - τους είπε – θα πολεμήσω και θα πεθάνω. Πρέπει να πεθάνω."

Διήγηση του συναγωνιστή του, Αυγουστή Ευσταθίου.

[νεχεανές]

Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο ήρωας ποιητής.

[fluffy frog]

Σαν σήμερα, κατά τη μεταγωγή της από τον Ελεώνα της Θήβας στην Κρήτη, η Κατερίνα Γκουλιώνη βρίσκεται νεκρή στο πλοίο που τη μεταφέρει φρουρούμενη
Η επιστολή που είχε στείλει το 2009 προς τον Συνήγορο του Πολίτη είναι τραγικά επίκαιρη, αν λάβει κανείς υπόψη πως ο νέος σωφρονιστικός κώδικας φέρνει, μεταξύ άλλων, την επαναφορά του βασανιστικού κολπικού και πρωκτικού ελέγχου, για την κατάργηση του οποίου η Γκουλιώνη είχε δώσει διαρκή αγώνα

https://www.thepressproject.gr/article/58425/O-periergos-thanatos-tis-Katerinas-Gkoulioni