Η 17Ν ήταν δημιούργημα μιας παλαιότερης εποχής και ως τέτοια πρέπει να κρίνεται. Η γενιά αυτή ανθρώπων, σε αντίθεση με εμάς, μεγάλωσε με πρόσφατες της μνήμες ή/και βιώματα των ταραχωδών προδικτατορικών περιόδων μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 90. Λαμπράκης, Πέτρουλας, βασανισμοί Χούντας, νεκροί Πολυτεχνείου, Κουμής, Κανελλοπούλου, Τεμπονέρας. Η λίστα με τους δολοφονηθέντες από το επίσημο κράτος ή/και το παρακράτος της δεξιάς είναι μεγάλη. Βία, χαφιεδισμός, φόβος, τραμπουκισμός κι όλα αυτά με τους ίδιους ανθρώπους να κινούν τα νήματα, τα ίδια κέντρα εξουσίας, είτε με χούντα, είτε με "δημοκρατία", είτε με αποστάτες και βασιλιά, ή χωρίς. Από τους ίδιους ανθρώπους που συνέχιζαν για δεκαετίες να κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Όλα αυτά, και κυρίως αυτή η αίσθηση της αδικίας, ήταν γροθιά στο στομάχι κάθε δημοκρατικού πολίτη στην Ελλάδα και μέχρι ενός βαθμού, για εκείνον τον κόσμο, τα εγκλήματα της 17Ν ήταν κάτι σαν τα "αντίποινα" - σκεφτείτε επίσης ότι τα "επαναστατικά" εγκλήματα ήταν της μόδας γενικότερα στον κόσμο εκείνες τις δεκαετίες.
Και εκεί τελειώνει η κουβέντα για τη 17Ν.
Ούτε καμία επαναστατική αλλαγή έφερε, ούτε τη συνείδηση κανενός ανθρώπου άλλαξε. Το μόνο που κατάφερε είναι να γεμίσει το επαναστατικό ταμείο με χρήματα. Ήταν δημιούργημα άλλης εποχής, τρεφόταν από ζωντανές μνήμες και ανοιχτές πληγές, έβρισκε ελαφρυντικά στις συνειδήσεις του κόσμου, γιατί πατούσε στο θυμικό του και μέχρι εκεί.
Το να κάνουμε συγκρίσεις με τις πραγματικές και σοβαρές επαναστάσεις του παρελθόντος είναι αστείο.(Προσωπικά έχω αγοράσει το βιβλίο του Κουφοντίνα και σκοπεύω να το διαβάσω με ιστορικό/πολιτικό ενδιαφέρον, γιατί ήταν κομμάτι μιας εποχής.)
Οι μόνοι υμνητές του ένοπλου αντάρτικου στην Ελλάδα είναι κάτι μεσο/μεγαλο-αστόπαιδα, κάτοικοι βορείων προαστίων, που (νομίζουν ότι) θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά βαριούνται να κάνουν δουλειά πόρτα πόρτα στη γειτονιά, ή συνδικαλισμό στη σχολή τους ή δουλειά σε ένα σωματείο, που απαιτεί κόπο, χρόνο και γερά νεύρα και προτιμούν να κάνουν την καυλάντα τους. Μάλιστα είναι τόσο κότες, που συνήθως μένουν στους ύμνους και στο καθιερωμένο ραντεβού για "καγκελάκι" Παρασκευή βράδυ στην Τοσίτσα.
Η αριστερά στην Ελλάδα (και όχι στο σύνολό της) το μόνο που έλεγε ήταν ότι τα εγκλήματα της 17Ν ήταν πολιτικά και ότι, άρα, ως τέτοια έπρεπε να δικαστούν. Ποια η διαφορά; Το τυπικό μέρος είναι ότι το πολιτικό έγκλημα δικάζεται σε μεικτό ορκωτό δικαστήριο (έχει και ενόρκους). Υποτίθεται ότι το πολιτικό έγκλημα πέφτει στα "μαλακά",
όμως αυτό δε νπροκύπτει από τη νομολογία. Το ουσιαστικό μέρος νομίζω είναι ότι τα μέλη της 17Ν ήθελαν να χαρακτηριστούν ως πολιτικοί εγκληματίες, κυρίως για την "τιμή των όπλων". Δεν περίμενε φυσικά κανείς τους ότι με τόσες δολοφονίες θα αθωωνόταν....Το λύσαμε και αυτό.
Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το τι κάνει και λέει ο Έκτορας Κουφοντίνας και με το αν δικαιούται ή όχι άδεια ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Ο Καλαμπόκας, ο Τσοχατζόπουλος, ο Κορκονέας, οι ναζί, παίρνουν όλοι τους μια χαρά άδειες και καλά κάνουν, εάν και εφόσον το δικαιούνται από το νόμο, αλλά εκεί δεν ανοίγει ρουθούνι.
Ο Κουφοντίνας πρέπει να πάρει ό,τι δικαιούται από το νόμο. Τελεία.
Όσο για τον Έκτορα, επ ουδενί δεν κουβαλάει τις αμαρτίες του πατέρα του. Μπορεί να έχει ό,τι γνώμη γουστάρει. Δεν θεωρώ ότι φέρει καμία παραπάνω ευθύνη να "αποκηρύξει" τα εγκλήματα του Δ. Κουφοντίνα, περισσότερο από ότι εγώ ή ο καθένας μας.
Βέβαια, θα μου πείτε, στην αποικία χρέους που λέγεται Ελλάδα, που όλα τα αποφασίζουν οι δανειστές, το μόνο πράγμα για το οποίο μπορούμε ελεύθερα να τσακωθούμε πλέον,είναι ο Κουφοντίνας και ο γιος του. Αν δεν είχαμε κι αυτό, γιατί θα τσακωνόταν ο Αλέξης με τον Κυριάκο, τη στιγμή που ψηφίζουν και οι δύο τα ίδια μνημόνια στη βουλή; Πρέπει κάπως να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους και οι μαριονέτες.
Σε άλλα νέα, σήμερα η αποικία μας ξεπούλησε το 66% της ΔΕΣΦΑ σε κοινοπραξία Ιταλικών συμφερόντων, αλλά οκ, δε γαμιέται. Το σημαντικό (και για τους ψευτοαριστερούς, τους δεξιούς, τους φασίστες και τους ψευτο"αντεξουσιαστές") είναι τι κάνει το Κουφοντινέικο.Και αν θέλετε τη γνώμη μου, αυτή είναι, δυστυχώς, η μεγαλύτερη υπηρεσία που προσέφερε ο Κουφοντίνας στο σύστημα που πολέμησε.