Ορίστε τι θα πάθει η Ελλάδα!

[3]

@kriss2290: Οταν λεω κατι καινουριο εννοω αλλο οικονομικο μοντελο τελειως. Απλα δεν το αναπτυσσω γιατι το point δεν ειναι να καταστρωσουμε ολοκληρο το masterplan του οικονομικου μας μοντελου, την ωρα που αλλωστε αυτο δεν θα λυθει απο ..εμενα και σενα μονο, αλλα χρειαζονται παραπανω δυναμεις! Ασε που δεν το εχω και εγω ο ιδιος εντελως ολοκληρωμενο. Για αρχη ας αρχισουμε να σκεφτομαστε τη σταση πληρωμων/διαγραφη χρεους, εξοδο απο την ΕΕ, εθνικοποιηση των τραπεζων, βαρυα φορολογιση του κεφαλαιου και βλεπουμε..

Γενικα διαφωνω με πολλα απ αυτα που λες αλλα δεν εχει σημασια

Οχι εχει σημασια! ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ να διαφωνεις;;; Δεν ειπα (σχεδον) πουθενα την υποκειμενικη μου θεση για το ζητημα, το μονο που εγραφα ηταν καποιες αποδεκτες αληθειες απο ολους! Το οτι ελληνικες και ξενες τραπεζες γδερνουν το δημοσιο ταμειο το ξερουν οι παντες. Το οτι αυτες ηταν οπως και στην Αργεντινη που αρπαξαν τις μικροκαταθεσεις του κοσμακη ειναι επισης γνωστο. Το οτι οι τραπεζες συνεργουν με κρατικους υπαλληλους για να παρουν δανειο εκεινες με κρατικα ομολογα ωστε να εισρεουν στα ταμεια τους οι τοκοι και να αποσβενουν τις ζημιες τους γιατι ειναι too-big-to-fail ειναι επισης γνωστο, οπως γινοταν στην Αμερικη. Η κρατικοποιηση του ιδιωτικου χρεους ειναι ενα μεγαλο fact γιατι αλλιως οι μισοι χρηματιστικοι ομιλοι δεν θα μπορουσαν να κρατησουν τους κυκλους εργασιων τους και τον τζιρο τους!

Το οτι τωρα βαρανε ολοι κατακεφαλα την Ελλαδα με το ανεβασμα των spreads και την (ω, τι μαγικη λεξη!) Αξιολογηση της χρηματοπιστωτικης ικανοτητας της απο τους διαφορους οικους, γιατι τωρα και μονο μπορουν να της πιουν το αιμα με πουρι της σομπας και οι μ@#$%ες να πληρωνουν τη νυφη, ειναι επισης fact. Το οτι η συγχρονη μεθοδος ειναι να κυνηγας τον ανημπορο να ξεπληρωσει το δανειο και οχι τον ευκαταστατο, γιατι τον δευτερο τον γδερνεις μια, ενω τον πρωτο 40 φορες, ειναι επισης γνωστο (εξου και η εκτιναξη της αγορας των subprime δανειων).

Το οτι ξαναδανειζομαστε ειναι επισης fact. Αλλωστε δανειο παιρνουμε, με την ελπιδα της σωστης αξιοποιησης του και της ανεβασμενης αποδοσης του. Γιατι το τωρινο συστημα λειτουργει ετσι: Κανεις δεν σπευδει να σε δανεισει (να σε... "βοηθησει") αν δεν σε βλεπει οικονομικα ετοιμοθανατο, γιατι δεν θα εισαι αξιολογη πηγη αφαιμαξης, αλλα απλα μια περιστασιακοτητα. Και το γεγονος της δυστοκιας της επενδυσης ολων αυτων των εισερχομενων δανειων, ειναι επισης fact. Γιατι καμια τεχνολογικη εξελιξη δεν διαφαινεται στον οριζοντα επαρκης, κανενας μη κορεσμενος τομεας κερδοφοριας, κανενα καινουριο μοντελο οργανωσης της εργασιας. Κανεις δεν διαβλεπει καποιον ευρρωστο τομεα της παραγωγικης βασης της χωρας προς ανανεωση (τουλαχιστον οχι χωρις χοντρο τιμημα). Καθομαστε και περιδιαβαινουμε πανω στα συντριμμια αυτης της κοινωνιας, αυτη ειναι η αληθεια!

Και τελος ειναι fact και το αλλο: το χρεος στην Ελλαδα ηρθε εδω για να μεινει! Στην ουσια ηταν εδω απο παντα, με προηγουμενα δανεια που ειχαμε απο αλλες συναλλαγες, αλλα ειδικα οι υποχρεωσεις για αποπληρωμη δανειων που ερχονται την 3ετια 2010-12, θα χτυπησουν κοκκινο τη σταθμη του εξωτερικου χρεους. Αυτο το οποιο στην καλυτερη να επιτυχουμε με αυτη την τακτικη που ακολουθουμε ειναι [i]ανακυκλωση του χρεους[/i]. Μονο που στην ανακυκλωση, το χρεος επιστρεφει παντα μεγαλυτερο (δες Αργεντινη)..

Φαινονται προφητικες οι αναλυσεις του Νιτσε για το "αιωνιο ανεξοφλητο χρεος" των πιστων στον Θεο, οπου ο καθενας οντας αδυνατος να αποπληρωσει την οφειλη του στην παρουσα ζωη (μονο στην "αλλη ζωη" θα εχει ..ξεχρεωσει) αυτοπαγιδευεται στην αυτοτιμωρια και στην υπαγωγη μιας ανωτερης οντοτητας. Σημερα ισως αυτη η ανωτερη οντοτητα-κανονικος απαγωγεας- μαλλον ειναι ο συγχρονος Θεος: το χρημα και το οικονομικο συστημα/κυκλωμα του. Και ισως σε "αλλες μερες" θα εχουμε απαλλαχθει..

[gregoire]

Φίλε 3, παραθέτεις μια σειρά από πολλά, διαφορετικά αλλά αρκούντως σημαντικά ζητήματα σε σημείο που δεν είναι δυνατό να αξιολογηθούν ή να αναλυθούν τα επιχειρήματα σου περαιτέρω, μέσα από μια διαδικτυακή ανταλλαγή απόψεων. Απλά θα σταθώ σε κάποια σημεία, όσον αφορά τις τράπεζες που δυσφημιστικά ακούστηκε ότι ήταν έτοιμες προς χρεοκοπία είναι γνωστές, ψάξε λίγο στο internet, δεν θα ήθελα να γίνω αρωγός ενός εμπορίου πανικού και αποσταθεροποίησης, μπορώ μέσω pm να σου αναφέρω τα συγκεκριμένα ονόματα, χωρίς να κοινοποιηθούν. Τώρα όσον αφορά τα υπόλοιπα, πολλά είναι τα άτομα(με αξιοζήλευτη ιδεολογική σύγκλιση) που στο συγκεκριμένο θέμα του forum καταδεικνύουν την Αργεντινή ως το ιστορικό ανάλογο της παρούσας κατάστασης της Ελλάδας. Απλά δίχως να επεκταθώ περαιτέρω και αποτρέπουμε άθελα μας τους άλλους χρήστες από το άκρως φλέγον θέμα, θέλω να υπενθυμίσω πως και το παράδειγμα της Αργεντινής έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτό της Ελλάδας και ανήκε επίσης σε μια περίοδο με επίσης εντελώς διαφορετικούς μακροπρόθεσμους σκοπούς των οικονομικών συσχετισμών. Οι επιδιώξεις και οι μεθοδεύσεις των funds και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έχουν τροποποιηθεί μεν(λόγω και της ενδιάμεσης κρίσης), αποσκοπούν πάντα στην μέγιστη κερδοφορία δε.Θα έθετα ως τις πιο ''κοντινές'' περιπτώσεις της Ελλάδας αυτή τη στιγμή την Ουγγαρία και την Ισλανδία, οι οποίες τέθηκαν πρόσφατα και υπό το καθεστώς του Δ.Ν.Τ. Ειδικά, η Ουγγαρία είχε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, εκρηκτική σχέση ελλείμματος-δημόσιου χρέους.
Όσον αφορά τις απόψεις σου, περί στάσης πληρωμών και διαγραφή χρεών μάλλον δεν έχεις συνειδητοποιήσει τι σημαίνει στάση πληρωμών για τη χώρα. Κατάρρευση του μισού τραπεζικού συστήματος, ύφεση για την επόμενη πενταετία, έξοδο από το ευρώ, μηδενική οικονομική αξιοπιστία για την επόμενη δεκαετία,δεν θες να πω που θα φτάσουν τα spreads και μη μου πες ότι δε θες να δανειστείς, διότι αλλιώς θα πρέπει να φορολογήσεις και τον ήλιο που είναι άφθονος στην Ελλάδα. Κοινώς, καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου, απόλυτη ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων,πληθωρισμός στα ουράνια.Άντε και καλά στερνά μετά!!! Όσο για τη διαγραφή και εμένα μου αρέσει και εσένα σου αρέσει, αλλά ο μόνος τρόπος που μπορείς να διαγράψεις τα χρέη σου είναι το Δ.Ν.Τ. (ορθολογικά και σταδιακά), αλλά οι όροι του-δεν μιλάμε για το τωρινό πακέτο στήριξης αλλά για το αποκλειστικό καθεστώς επιτήρησης-ικανοποιούν μόνο αυτούς που αποκαλείς κεφάλαιο και τους...μαζοχιστές.
Όλα αυτά πάντα στο πλαίσιο της εποικοδομητικής συνδιαλλαγής απόψεων και ιδεολογικού συγκρητισμού. Εξάλλου, σε αυτό που αναφέρεις αλλαγή μοντέλου ανάπτυξης είμαι απόλυτα σύμφωνος, αρωγός και είναι το ζητούμενο για την επιβίωση της χώρας.Απλά για μένα αυτό το μοντέλο ανάπτυξης συνεπάγεται μεγαλύτερη κινητικότητα, ευελιξία, ανταγωνιστικότητα αλλά και κοινωνική δικαιοσύνη σε όλες τις παραγωγικές τάξεις. Ουσιαστικά αυτό σημαίνει αφύπνιση, διαφάνεια, δεξιότητες!

[neaoktana]

Διαβάστε απόψεις - σχόλια και εδώ: http://zaftheo.capitalblogs.gr/showArti ... mentsstart

[paktomenos]

Η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους είναι μια λύση αλλά δεν ξέρω πόσο αρκετή μπορεί να είναι.Το ζήτημα είναι ένα και δεν χρειάζεται να έχει κάποιος "μαύρη ζώνη" στα οικονομικά για να το καταλάβει.Η Ελλάδα πέραν του προβλήματος του χρέους της (+επιτόκια) έχει και πρόβλημα ρευστότητας.Το δάνειο που θα πάρει η Ελλάδα των 20 κάτι δις είναι για να αναζωπυρώσει λίγο την ελληνική οικονομία, για να κινηθεί η αγορά.Και αυτό γιατί άραγε?Διότι πολύ απλά η Ελλάδα πέραν της αξιόλογης εξαγωγής...σαλιγκαριών(...) στην Γαλλία και το λάδι (που έχει πραγματοποιήσει βουτιά μετά γεμάτου στόμαχος) δεν παράγει τίποτα πέραν κομπιναδόρων και wannabe κάθομαι-με-τα-δύο-πόδια-στο-γραφείο-με-φραπέ-και-πληρώνομαι-και-γιαυτό-είμαι-μάγκας.Ο τουρισμός και αυτός μια από τα ίδια όπως η ελιά."Δεν αρκεί ο Παρθενώνας" είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό το καλοκαίρι που το έλεγαν οι τουρίστες.Και δίκιο έχουν.
Η μόνη λύση πια είναι?Πολύ απλό.Να μπούμε σε μια πορεία παραγωγής.Να ανακάμψει ο τουρισμός μας.Εκεί πρέπει να επενδυθεί το δάνειο.Με τα νέα μέτρα που έχουν ληφθεί αν δεν κάνω λάθος ούτε οι τρύπες του ΕΣΥ δεν καλύπτονται καλά καλά.Δεν αναφέρω ΟΣΕ,τις λοιπές δημόσιες υπηρεσίες, φοροδιαφυγή και όλα τα ωραία.
Άποψή μου?Τίποτα από όλα αυτά δεν θα γίνει.Ναι είμαι απαισιόδοξος.Μάλλον γράψε λάθος.Είμαι ρεαλιστής,κρίνω εμπειρικά και δεν είμαι αρκετά κουτός ώστε να πιστεύω ότι το τέλος κάθε γεγονότος είναι κινηματογραφικό.Δηλαδή να έχει happy ending.Μπορώ να συνεχίσω να λέω αλλά δεν πιστεύω ότι θα κάνει διαφορά.

[gregoire]

Συγγνώμη που θα το διατυπώσω έτσι ωμά, αλλά η συζήτηση για αναδιάρθρωση και επανδιαπράγματευση του χρέους όχι μόνο δεν είναι λύση αλλά στα πλαίσια ενός θνησιγενούς ερασιτεχνισμού θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στη δυνατότητα αυτοδύναμης χρηματοδότησης του χρέους. Η δυσπιστία μέσα σε κλίμα ρευστότητας (όχι χρηματικής αλλά επιχειρηματικής) και αβεβαιότητας θα εκτιναχθεί στα ύψη, ενώ θα παρατηρηθούν φαινόμενα εξόδου των λιγοστών επενδυτών που έχουν απομείνει στην εγχώρια οικονομία. Για να το εκλαικεϋσουμε, είναι σα να αγοράζεις σπίτι με δόσεις σε ορίζοντα δεκαετίας και κάπου στην πενταετία να ζητάς από τον ιδιοκτήτη να μην πληρώσεις τους τόκους λόγω...στενότητας καθώς και να σου διευρύνει το περιθώριο αποπληρωμής κατά 20 χρόνια αποπληρώνοντας μόνο το κεφάλαιο χωρίς περαιτέρω επιβαρύνσεις. Εγώ προσωπικά δε γνωρίζω σοβαρούς επενδυτές που να ρισκάρουν τα διαθέσιμα τους σε μία τέτοια οικονομία αφερεγγυότητας. Αυτή ακριβώς την οικονομική ασυνειδησία πρέπει να αποφύγει αυτή την περίοδο η δημοσιονομική διακυβέρνηση της χώρας.

[paktomenos]

Μα αυτό είναι και το ζήτημα κ.gregoire.Μου φαίνεται πως μερικοί δεν έχουν καταλάβει κάτι.Οι τράπεζες δεν θέλουν πελάτες(είτε πολίτες είτε επιχειρήσεις είτε χώρες ολόκληρες) καλοπληρωτές.Θέλουν πελάτες που να μην μπορούν να πληρώσουν το χρέος για να πάνε ύστερα (σε περίπτωση μιας χώρας πχ..) και να εξαγοράσουν δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες για ένα δολάριο.Στην συγκεκριμένη περίπτωση τονώνεται και το δολάριο έναντι του Ευro, κάτι που σαφώς ευνοεί την Αμερική.Και αυτά είναι προγραμματισμένα μια δεκαετία τώρα.Και έχουν βγει και στην φόρα πλέον.

[Elendil]

"Το ισπανικό...
... ασημένιο νόμισμα που η Κάρμεν Ράινχαρτ φοράει συνήθως στον λαιμό της σαν μενταγιόν είναι ίσως το πιο ταιριαστό για την περίπτωσή της. Καθηγήτρια των Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, θεωρείται αυθεντία στη χρεοκοπία των χωρών. Το νόμισμά της χρονολογείται στο 1580 και κόπηκε σε ανάμνηση της τρίτης χρεοκοπίας της Ισπανίας του Φιλίππου Β΄ μέσα σε 18 χρόνια. Πάντως, εκείνες οι χρεοκοπίες δεν εμπόδισαν την ισπανική αρμάδα να πλεύσει κατά της ελισαβετιανής Αγγλίας. Ξεκλήρισαν όμως μερικές από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τραπεζικές δυναστείες.

Η Κάρμεν...
... Ράινχαρτ πιστεύει ακράδαντα- και το λέει στην εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ»- πως η αυστηρή λιτότητα που επιβάλλουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες θα λειτουργήσει σαν βρόχος σε όποια χώρα της ευρωζώνης πέσει στην παγίδα του χρέους. Οταν μια χώρα έχει υπερβολικό χρέος, αυτό ανατροφοδοτείται από μόνο του χρόνο με τον χρόνο, καθώς τα μέτρα λιτότητας μειώνουν συνεχώς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Η Ιρλανδία ήταν κάποτε πρότυπο ανάπτυξης. Οταν «έσκασαν» τα χρέη της, υποβλήθηκε στη θεραπεία της λιτότητας. Και σήμερα πια βλέπουμε τις συνέπειες. Από την εποχή των παχιών αγελάδων, το ιρλανδικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν έχει μειωθεί σήμερα 18,7%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Βarclays Capital. Η Ιρλανδία είναι δηλαδή υποχρεωμένη να ξεπληρώνει το χρέος της από μια οικονομία που έχει συρρικνωθεί σχεδόν κατά το ένα πέμπτο. Δεν αποκλείεται να τα καταφέρει, λέει η Ράινχαρτ. Αλλά πάντως δεν μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για χώρες με παρόμοια προβλήματα.

Οχι πια Ιρλανδία...
... Ουρουγουάη. Η Ουρουγουάη είναι, σύμφωνα με τη Ράινχαρτ, το καταλληλότερο πρότυπο για τις χώρες με παρόμοια προβλήματα. «Οταν η Ουρουγουάη βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, το 2003, κάθησε και τα βρήκε με τους πιστωτές της με έναν πολιτισμένο τρόπο», λέει η Ράινχαρτ. «Και με επιτυχία». Τα σπρεντ, που είχαν εκτοξευτεί στις 3.000 μονάδες βάσης το 2002, έπεσαν στις 700. Πώς τα κατάφερε η Ουρουγουάη; Επεισε τους πιστωτές της να δεχτούν την αναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Και ζήτησε πενταετή παράταση της αποπληρωμής του. Μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν όλα τα λεφτά τους, έγραφε τότε το περιοδικό «Μπίζνες Γουίκ», το 93% των πιστωτών της συμφώνησαν. Εχασαν περίπου 13% σε τόκους. Αλλά τουλάχιστον διατήρησαν τα αρχικά κεφάλαιά τους. Για να συμβούν όλα αυτά, υπήρξε βέβαια πρώτα η παραδοχή πως η Ουρουγουάη είχε πέσει στην παγίδα του χρέους. Αν μια χώρα της ευρωζώνης πιαστεί σήμερα σε αυτή την παγίδα, ποιος θα το παραδεχτεί; Οχι πάντως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Θα εξακολουθήσουν να απαιτούν μέτρα λιτότητας, σφίγγοντας ακόμη περισσότερο τον βρόχο.

Ο μοναδικός...
... που το είχε κάνει αυτό με επιτυχία ήταν ο Μουσολίνι. Το 1928, για να ενισχύσει τη λιρέτα, είχε μειώσει 20% τους μισθούς. Ομως, ποια σύγχρονη χώρα θα μπορούσε να το κάνει αυτό χωρίς λαϊκή αναταραχή, χωρίς φασίστες και χωρίς μελανοχίτωνες;"
Πηγή

Εδώ gregoire, όμως, έπιασε η λύση της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους...

[airetikos]

Εδώ gregoire, όμως, έπιασε η λύση της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους...

Υπο την προυπόθεση ότι έχουμε διαπραγματευτικό θάρρος και θράσος και πράγματα να αντιτάξουμε? Έχουμε?

[gregoire]

Να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: Πρώτον, αναδιάρθρωση χρέους σημαίνει πράξη χρεοκοπίαςμε ό,τι αυτή συνεπάγεται, απλά σε ηπιότερο βαθμό. Δηλαδή, αποδέχεσαι στις αγορές ότι δεν δύνασαι να αποπληρώσεις τις υποχρεώσεις σου και ως εκ τούτου κηρύσσεις στάση ή μεταχρονολόγηση πληρωμών. Νομίζω, ότι στην παρούσα φάση δεν θα θέλαμε να δηλώσουμε χρεοκοπία...
Δεύτερον, θα επισημάνω το ίδιο που είχα αναφέρει και με την καραμέλα της Αργεντινής. Εντελώς διαφορετική χώρα, εντελώς διαφορετική συμπεριφορά επενδυτών, εντελώς διαφορετικά διαπραγματευτικά όπλα και φυσικά ενετελώς διαφορετικές συγκυρίες...Η Ουρουγάη για πολιτικούς εσωτερικούς λόγους δεν είχε χρησιμοποιήσει το κέλυφος του Δ.Ν.Τ. και ουσιαστικά αγόταν και φερόταν, ήταν δημοσιονομικά έωλη. Αυτή τη στιγμή έχουμε στην Ελλάδα κεκτημένα που στο δημιουργούν την αίσθηση στους επενδυτές ομολόγων πως δεν θα χρεοκοπήσουμε αλλά και τους δίνουμε τη δυνατότητα μέχρι τη χρήση των κεκτημένων να επιδοθούν σε παιχνίδι αυξανόμενης κερδοφορίας. Με άλλα λόγια, το Ευρώ που τελευταία το δαιομονοποιούμε ουσιαστικά προεξοφλεί για το 2010 τη διάσωση μας. Ως εκεί όμως. Δεν συμπιέζει τους κερδοσκοπικούς συσχετισμούς ώστε να συμπιεστούν τα επιτόκια. Επίσης, μην ξεχνάς τα spreads της Ουρουγάης άγγιζαν τα 3000, που σημαίνει χώρα υπό...εκποίηση, χωρίς μηχανισμούς θωράκισης. Και επίσης, μην αμελείς τις κοινωνικές θυσίες μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης(επαναλαμβάνω μιλάμε για καθεστώς σταδιακής χρεοκοπίας)
Κάτι τελευταίο που εξηγεί αρκετά από αυτά που λέμε: Οι αγορές και οι επενδυτές κερδοσκοπούν ''καλύτερα'' όταν έχει επέλθει η καταστροφή ή το φαινομενικά αρνητικό γεγονός. Στην περίπτωση μας, το αρνητικό είναι η είσοδος στη Δ.Ν.Τ. Την ενδιάμεση περίοδο έχουν νευρικές αποκρίσεις λόγω της αναμονής της προεξοφλημένης κερδοφορίας, εξ ου και τα σκαμπανεβάσματα των spreads. Σε αυτή την κατεύθυνση, μια συζήτηση αναδιάρθρωσης ίσως ναι, να έφτανε τα spreads στα 3000. Εδώ συζήτηση για την αλλαγή όρων του πακέτου έγινε, και ακολούθησε πανικός! Πόσο μάλλον να τους ανατρέψεις τα κέρδη!!!!

[neaoktana]

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση:

"Περίεργα" στοιχεία για την ελληνική κρίση αποκαλύπτουν εκθέσεις του ΔΝΤ (μέρος 1ο)

Σύμφωνα με το άρθρο IV του συμφωνητικού του ΔΝΤ με τις χώρες μέλη, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο συντάσσεται από διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ μία έκθεση συμπερασμάτων για την πορεία έκαστης χώρας η οποία και της κοινοποιείται, αφού πρώτα έχει πραγματοποιηθεί επίσκεψη σε αυτήν από μία ομάδα του ΔΝΤ, η οποία συλλέγει οικονομικά, λογιστικά και στατιστικά στοιχεία και συζητά με τους ιθύνοντες για τις οικονομικές εξελίξεις και την οικονομική τους πολιτική. Αντίστοιχες εκθέσεις καταρτίζονται και από την ΕΕ για τις χώρες μέλη της.
Με την Ελλάδα να διασύρετε διεθνώς τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της οικονομικής της κατάστασης, να ‘τιμωρείται’ με δραματική αύξηση του κόστους δανεισμού της, να 'διαφημίζεται’ ως η 4η πιθανότερη χώρα προς πτώχευση στον κόσμο και να εξωθείται προς έναν μηχανισμό στήριξης ‘Φρανκεστάιν’, δημιούργημα της Γερμανίας και του ΔΝΤ, είναι ενδιαφέρον να δούμε τί κρύβεται στα συμπεράσματα παλαιότερων εκθέσεων του ΔΝΤ (και της ΕΕ) για την Ελλάδα, τόσο στην δεκαετία του ‘90 όσο και του 2000 και να τα συγκρίνουμε με τα τρέχοντα, για να διαπιστώσουμε αν, πράγματι, η σημερινή οικονομική κατάσταση είναι τόσο τραγική όσο περιγράφεται, αν, όντως, αποκλίνει αρνητικά σε μεγάλο βαθμό από αυτήν προηγούμενων ετών και δεκαετιών, αν αποτέλεσε μία δυσάρεστη έκπληξη για την ΕΕ, το ΔΝΤ και τις αγορές, αν χειροτέρεψε έναντι των υπόλοιπων χωρών εντός και εκτός Ευρώπης και τελικά αν η στροφή προς το ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη εξαιτίας της οικονομικής πραγματικότητας ή αν συνέβη και συμβαίνει κάτι διαφορετικό το οποίο αξίζει να αποκαλυφθεί και να εξεταστεί.

η συνέχεια εδώ: http://mased.capitalblogs.gr/listArticles.asp