Ειδήσεις & Κείμενα

[lawine]

Παιχνίδια κερδοσκόπων στα γκέτο της Αθήνας
31.10.2010
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ

Σχέδιο αναβάθμισης του κέντρου της Αθήνας με ταχύτατες διαδικασίες προωθεί η κυβέρνηση. Εν αναμονή του υπουργού που θα οριστεί υπεύθυνος να πραγματοποιήσει την «αναμόρφωση», ωστόσο το μεγάλο ξεκαθάρισμα έχει στην πράξη ήδη ξεκινήσει...
Δυστυχώς, όμως, δεν συνοδεύεται από τον σεβασμό του χαρακτήρα ορισμένων περιοχών, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατοίκων από χαμηλά κοινωνικά στρώματα, και προσωρινών «κατοίκων»-μεταναστών που η πολιτεία για χρόνια ξεβράζει κατά πού τη βολεύει...
Οι καταγγελίες είναι πολλές: Για υπόγειες συμμαχίες και καθοδηγούμενες από επιχειρηματικά συμφέροντα μη κυβερνητικές οργανώσεις που μάχονται υπέρ μιας καθαρής πόλης, καθώς και για «υποβοηθούμενη» υποβάθμιση. Και από την άλλη, η πραγματικότητα: Αυξημένοι δείκτες εγκληματικότητας και άνθρωποι που ζητούν το αυτονόητο: να τους αφήσουν να ζήσουν ήρεμα εκεί που γεννήθηκαν. Είναι αυτή η ζοφερή πραγματικότητα σε ορισμένες περιοχές του κέντρου όπου το Real Estate βρίσκει πρόσφορο έδαφος και στο όνομα της ανάπλασης-αναβάθμισης, ρίχνει επικίνδυνες ζαριές...

Gentrification
Εν γνώσει της πραγματικότητας και μακριά από τις κυβερνητικές αποφάσεις, αρχιτέκτονες μηχανικοί και πολεοδόμοι θέτουν το ερώτημα, ενόψει της «Αθήνας του 2014», της καθαρής πόλης και της πρότυπης γειτονιάς: θέλουμε αναβάθμιση υποβαθμισμένων περιοχών ή τη δημιουργία κοινωνικών «άυλων» τειχών; Δηλαδή, ένα άλλου είδους «γκέτο» με κατοίκους από κοινωνικά και ανώτερα οικονομικά στρώματα;
Αυτό που συντελείται στο Μεταξουργείο, τον Κεραμικό, στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια, στα στενά της οδού Πειραιώς, στους κάθετους δρόμους της Αχαρνών, αλλά και στον Αγιο Παντελεήμονα, φαίνεται πως υπακούει πιστά στους κανόνες ενός συγκεκριμένου project που λέγεται «εξευγενισμός» και έχει ήδη εφαρμοστεί σε αμερικάνικες και ευρωπαϊκές πόλεις. Είναι ένας όρος που αποτελεί μετάφραση του αγγλικού «gentrification». Προέρχεται από τη λέξη «gentry» και σημείναι «η αριστοκρατία των γαιοκτημόνων». Ο «εξευγενισμός» στην πράξη παραπέμπει στη διαδικασία με την οποία φτωχές εργατικές γειτονιές στο ιστορικό κέντρο της πόλης «ξεσκουριάζονται» (φρεσκάρονται) μέσω της εισροής ιδιωτικών κεφαλαίων, με αποτέλεσμα να εισέρχονται σε αυτές αγοραστές και ενοικιαστές κατοικίας από τα μεσαία και ανώτερα στρώματα.

Η εγκληματικότητα
Και πώς εμπλέκεται με την υποβάθμιση και την εγκληματικότητα το Real Estate; Πρόσφατη έρευνα της Property LTD για πέντε «καυτές» περιοχές της Αθήνας, όπως αναφέρεται και στην ηλεκτρονική έκδοση http://www.realestatenews.gr, με τίτλο «Πέντε περιοχές όμηροι της υποτιμητικής κερδοσκοπίας», αποκαλύπτει πως η άνοδος των δεικτών εγκληματικότητας κατά μία ποσοστιαία μονάδα, ρίχνει τις τιμές των ακινήτων τουλάχιστον κατά 0,5 μονάδες. Στην ίδια έρευνα διαπιστώνεται ακόμη πως σε κατοικίες μεγάλης ηλικίας και χαμηλού ορόφου, η αύξηση εγκληματικότητας κατά μία ποσοστιαία μονάδα κατεβάζει την τιμή μέχρι και 4 ποσοστιαίες μονάδες. Και είναι αυτή, σύμφωνα με τους ειδικούς, η βάση του «σκληρού» παιχνιδιού που γίνεται σε περιοχές όπως το Μεταξουργείο, αλλά και ο Αγιος Παντελεήμονας.
Μελέτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) με τίτλο: «Το φαινόμενο του εξευγενισμού κεντρικών περιοχών των πόλεων» (Ο. Αθανασόπουλος, Μ. Καραβά) αποκαλύπτει επίσης ότι: «Η βάση της διαδικασίας του εξευγενισμού βρίσκεται στην υποβάθμιση κεντρικών περιοχών των πόλεων και συνεπώς στην υποτίμηση και απαξίωση του επενδεδυμένου στη γη κεφαλαίου σε αυτές τις περιοχές. Η υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος είναι αποτέλεσμα της φυσικής φθοράς των κτιρίων και της έλλειψης υποδομών. Αμέση συνέπεια είναι η αποχώρηση των μεσαίων στρωμάτων από την περιοχή. Η εγκατάσταση μεταναστών και ομάδων που βρίσκονται χαμηλότερα στην κοινωνική ιεραρχία εντείνει αυτήν την αποχώρηση, καθώς ενεργοποιεί συντηρητικά αντανακλαστικά των μεσοαστικών στρωμάτων... Κάποιες φορές μάλιστα η εγκατάσταση μεταναστών και η απαξίωση του κτισμένου περιβάλλοντος υποβοηθούνται από τους εκπροσώπους του κτηματικού κεφαλαίου εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες»!

«Αντί πινακίου φακής»
Τον Οκτώβριο του 2009 καταγγέλθηκε στο συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων από την παράταξη «Η Αθήνα αλλάζει» του Κώστα Σκανδαλίδη ότι: «Επί της οδού Κνωσού (κάθετος της Αχαρνών) και τριγύρω έχει επισημανθεί από τους κατοίκους και έχει και από εμάς διαπιστωθεί ως κινητικότητα, δεν μπορούμε αλλιώς να το τεκμηριώσουμε, η λειτουργία κυκλώματος -φαντάζομαι ότι και αλλού συμβαίνει αυτό, σε συνεργασία Real Estate- που πάνε και παίρνουν αντί πινακίου φακής από τους κατοίκους που αγανακτισμένοι από αυτά που έχουν δημιουργηθεί με τις συμπεριφορές ημεδαπών και αλλοδαπών οι οποίοι εμπλέκονται σε εγκληματικές ενέργειες ή που στοιβάζονται όπως στοιβάζονται. Υποβαθμισμένων των περιοχών, πέφτουν οι τιμές. Πάνε, λοιπόν, αυτά τα κυκλώματα, αγοράζουν αντί πινακίου φακής και εκμεταλλευόμενοι την προοπτική αναπλάσεων από τον Δήμο ή παρεμβάσεων από την πολιτεία, χρησιμοποιούν αυτά που αγοράζουν ως χώρους ενοικίασης, κυρίως σε ατυχείς αλλοδαπούς με το κεφάλι κι έτσι συνεχίζεται και επαυξάνεται η κατάσταση την οποία έχουμε επισημάνει. Σκοπός του είναι όταν αναπλαστεί η περιοχή, να επαναπουλήσουν αυτά που αγόρασαν πάμφθηνα, πανάκριβα»...
Χαρακτηριστική η περίπτωση γωνιακής πολυκατοικίας στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα όπου κάθε διαμέρισμα ενοικιάζεται αντί 650 ευρώ από τον έλληνα ιδιοκτήτη! Η πολυκατοικία έχει 4 ορόφους. Σε κάθε όροφο αναλογεί ένα τεσσάρι και γύρω στους 20 ενοίκους αφγανικής καταγωγής.

Το Μεταξουργείο
Κι αν στον Αγιο Παντελεήμονα βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της μεγάλης «εκκαθάρισης», στο Μεταξουργείο αυτή έχει προχωρήσει. «Το παράδειγμα του Μεταξουργείου ανήκει στις περιπτώσεις που το εργαλείο εξευγενισμού είναι η τέχνη», διαβάζουμε στη μελέτη του ΑΠΘ, «η αποκατάσταση και επανάχρηση του εργοστασίου του Γκαζιού ως εκθεσιακό-συναυλιακό χώρο στην γειτονική συνοικία ήταν που σηματοδότησε την αρχή της αλλαγής χαρακτήρα της περιοχής. Την πλειοψηφία των "εκθεσιακών χώρων" αποτελούσαν εγκαταλελειμμένοι βιομηχανικοί χώροι ή εργαστήρια τα οποία είχαν καταλάβει άστεγοι και μετανάστες οι οποίοι εκτοπίστηκαν βίαια για χάρη της Τέχνης.
Ετσι, τα εικαστικά project στον Κεραμικό-Μεταξουργείο φαίνονται να λειτουργούν σαν εμπροσθοφυλακή για τον "εξευγενισμό" αυτής της γειτονιάς, την εκδίωξη των μειονοτικών πληθυσμών και την ανεμπόδιστη έλευση του Real Estate».
Η αρχιτέκτονας Ελ. Τζιρτζιλάκη από το Δίκτυο Νομαδικών Αρχιτεκτόνων, αναρωτιέται: «Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και ο εξευγενισμός του. Φιλοξενία ή εκ-τοπισμός». Σημειώνει: «Στο πλαίσιο του εξευγενισμού ξένοι και έλληνες διάσημοι αρχιτέκτονες σχεδιάζουν κτίρια για το Μεταξουργείο εδώ και καιρό. Το ζήτημα όμως δεν είναι ένα κτίριο στο Μεταξουργείο το οποίο θα υπερκαλύψει μάλιστα έναν κενό χώρο, ούτε η φιλανθρωπία που υπάρχει στο πλαίσιο της κοσμοπολιτικής που είναι διαχείριση της ζωής στο όριο. Ποιος θα μπορούσε να είναι ένας δημιουργικός ρόλος της τέχνης και της αρχιτεκτονικής στην περιοχή; Μπορούν εάν θέλουν να δώσουν φωνή και χώρο σε όσους καταδικάζονται στη σιωπή στο πλαίσιο της κυρίαρχης ηγεμονίας;»
Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν γίνει αρκετές συναντήσεις με επαγγελματίες της περιοχής, γκαλερίστες, θεατρικούς επιχειρηματίες, εκπροσώπους της αστυνομίας και έναν σημαντικό άνθρωπο από την αγορά του Real Estate (μέσω των εταιρειών του έχει αγοράσει έναν μεγάλο αριθμό κατοικιών στο ενδιαφέρον «ΚΜ», δηλαδή Κεραμεικό Μεταξουργείο). Από παρευρισκόμενους στις συζητήσεις που γίνονται κατά καιρούς, πληροφορούμαστε ότι το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις επιχειρήσεις «σκούπα» από την αστυνομία με σκοπό να «καθαρίσει» η περιοχή.

ΜΚΟ και real estate
Στο μεταξύ, κάτοικοι του Μεταξουργείο καταγγέλλουν στην «Κ.Ε.» πως η «σκούπα» φαίνεται πως στην πράξη δεν αφορά μόνον τους άστεγους, τους μετανάστες, τα εγκληματικά στοιχεία αλλά ορισμένες φορές μικροϊδιοκτήτες και κατοίκους της περιοχής με σκοπό, όπως τουλάχιστον μας αναφέρουν, «τη συνένωση των ακινήτων και των μικρών ιδιόκτητων περιουσιών σε μεγάλες».
Οι καταγγελίες δεν σταματούν εδώ. Αναφέρουν ακόμη και ύπαρξη ΜΚΟ που έχουν συστήσει κάτοικοι σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, οι οποίες «δημιουργήθηκαν και χρηματοδοτούνται (!) από μεγαλοϊδιοκτήτες γραφείων Real Estate».

Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=218778

[merde_conserve]

Πολύ μπλαμπλα και προφανείς παρατηρήσεις σε συνομωσιολογικό επίπεδο σε ότι αφορά την κερδοσκοπία γύρω από το real estate. Ενδιαφέρουσα, δε λέω, η ανάδειξη των παραδειγμάτων "ανάπλασης" περιοχών όπως το Μεταξουργείο με γνώμονα το κέρδος. Ωστόσο, δε βλέπω καμία πιο βαθιά ανάλυση πέρα από το "ξύσιμο" της επιδερμίδας του προβλήματος. Προφανέστατη, η ταύτιση μεταξύ της θέλησης για πώληση ακινήτων με την υποβάθμιση της περιοχής. Προφανέστατη επίσης, η αφορμή που δίνεται σε μεγάλα κεφάλαια για μαζική αγορά, και εν συνεχεία εξευγενισμό της όλης περιοχής με τη βοήθεια και του ίδιου του κράτους.

Αυτή η μαζική αγοραπωλησία των ακινήτων και η τούμπα μεταξύ "ανάπλασης"-"υποβάθμισης" αστικών ζωνών δεν υπάγεται σε κάποιο "βαθύ, σκοτεινό σενάριο μεγάλων συμφερόντων". Αποτελεί πολύ απλά ακόμα μία έκφραση του καπιταλιστικού συστήματος, που καταφέρει να ανάγει την ποιότητα ζωής σε προϊόν προς πώληση ή ανταλλαγή. Οι εταιρίες real estate δεν κινούν τα νήματα, απλά περιμένουν τις δυναμικές κοινωνικές διαδικασίες και την προφανή ταξικότητα που επικρατεί στο Αθηναϊκό αστικό περιβάλλον (που επιταχύνεται με την είσοδο μεταναστών) για να παίξουν το παιχνίδι τους. Ποιός δεν βλέπει άλλωστε ότι δεν υπάρχουν ήδη αόρατα τείχη μεταξύ των περιοχών που ζουν τα υψηλά εισοδήματα και η νεοαστική τάξη (Εκάλη και πάνω) με τα "νεόδμητα" γκέτο των Αθηνών (π.χ Άγιος Παντελεήμονας);

Πραγματικά, είναι βλακώδες να λέμε ότι

Δυστυχώς, όμως, δεν συνοδεύεται από τον σεβασμό του χαρακτήρα ορισμένων περιοχών, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατοίκων από χαμηλά κοινωνικά στρώματα, και προσωρινών «κατοίκων»-μεταναστών που η πολιτεία για χρόνια ξεβράζει κατά πού τη βολεύει...

γιατί την Πολιτεία ποσώς την ενδιαφέρει που ξεβράζονται οι μετανάστες, η Πολιτεία τόσα χρόνια απλά κάθεται και χάσκει ασχολούμενη με τις μικροπολιτικές της καβάτζες, χωρίς πλάνο ένταξης των μεταναστών, χωρίς ευρύτερη κοινωνική πολιτική, και αφήνει την κοινωνική δυναμική και τον κοινωνικό αυτοματισμό ως αυτόματο πιλότο να οδηγήσουν τις καταστάσεις. Και κάπως έτσι, χωρίς κανενός είδους σχεδιασμό και διαχείριση του προβλήματος, έρχονται οι εταιρίες real estate να εκμεταλλευτούν το "προϊόν" που γεννάει η σύγχρονη ταξική φύση του αστικού περιβάλλοντος και ο κοινωνικός αποκλεισμός των μεταναστών. Δεν πρόκειται πραγματικά για κανένα σκοτεινό πλάνο, αλλά μάλλον για μία φυσική κατάληξη ενός κοινωνικού προβλήματος στο καπιταλιστικό περιβάλλον: η μετατροπή της κοινωνικής ανάγκης σε προϊόν προς πώληση.

[neaoktana]

Έλλειμμα Ελπίδας και ΑρετήςΤου Γιώργου Ι. Κωστούλα


Ο τρόπος με τον οποίο ο Ελληνας επιδιώκει την ενσωμάτωσή του στο Δυτικό κόσμο συνιστά ένα μοναδικό, ίσως, εθνικό, κοινωνικό, ιστορικό ψυχολογικό σύμπλεγμα, με παρόντα όλα τα στοιχεία που υποθάλπουν την "αίσθηση κατωτερότητας του μειονοτικού ανθρώπου, στους φόβους του οποίου κρύβεται, αρνητικά, η ελπίδα για κάτι καλύτερο, που τον ξεπερνά".

Ξέροντας πως η Ευρώπη κατατάσσει την Ελλάδα στην ανατολική οπισθοδρομικότητα, ο Ελληνας, θέλοντας να αρέσει στη Δύση, επισήμως αρνείται το οικείο καθημερινό του πρόσωπο, αλληθωρίζοντας, ανεπισήμως, και προς τη Δύση και προς την Ανατολή. Η όλη του συμπεριφορά περιγράφει τον αγώνα ενός λαού ανάμεσα σ΄ αυτό που είναι και σ΄ αυτό που θα ήθελε να είναι.

Υποδεικνύοντας μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, στο βιβλίο του "Το στρατηγικό βάθος - Η διεθνής θέση της Τουρκίας", αντλεί, όπως έχει επισημανθεί, τη στρατηγική της εξωτερικής πολιτικής της χώρας από το όραμα του για την Τουρκία: Να διασώσει η χώρα την πολιτισμική της ταυτότητα, τη διαφορά της, ακριβώς, από τη Δύση. Όχι ως αντίθεση, αλλά ως ιδιαιτερότητα στη σημερινή διεθνή συνύπαρξη. Είναι σαφέστατη, σχεδόν επιθετική, η περηφάνια του γι΄ αυτήν την ιδιαιτερότητα που δεν φιλοδοξεί ούτε την αντιπαλότητα ούτε τη μίμηση. Γράφει, επακριβώς: "Οι φιλόδοξες χώρες ορίζουν τί θεωρούν οι ίδιες ως απειλή, βασιζόμενες στις στρατηγικές τους επιδιώξεις και όχι τους φόβους τους. Αντίθετα οι παθητικές, χωρίς φιλοδοξίες χώρες διαμορφώνουν στρατηγικές υποταγμένες στις απειλές που υφίστανται". Με την τελευταία φράση θα έλεγε κανείς πως μας φωτογραφίζει αρκούντως. Παρένθεση: Bεβαίως οι Τούρκοι με τον μακραίωνα συγχρωτισμό μαζί μας και την αυθεντική ανατολίτικη ευθυβολία έχουν κάνει την ακτινογραφία μας. Και μάλιστα παροιμιακά: "Gavurun akili sonradan gelir". Ηγουν: "Του Ρωμιού η γνώση ύστερα του έρχεται..." Κλείνει η παρένθεση.

"Το βασικότερο έρεισμα στρατηγικής ισχύος μιας χώρας είναι ο ανθρώπινος παράγων", συνεχίζει ο Νταβούτογλου. "Είναι αδύνατο να αλλάξει κανείς τη γεωπολιτική θέση και την ιστορική πραγματικότητα και παράδοση, σταθερά δεδομένα της στρατηγικής. Όμως, ο παράγων της ανθρώπινης καλλιέργειας μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα στρατηγικής λογικής, νέες οπτικές για την αξιολόγηση της γεωγραφίας και της ιστορίας".
η σύνέχεια εδώ: http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1078336

[Gerber]

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου .... http://www.athensvoice.gr/the-paper/art ... F%87%CE%B9[*]

[intelx86]

Εμένα γιατί πήρε κάπου το μάτι μου μια επιχορήγηση 181,000€ για τη διερεύνηση χρήσης της Πανεπιστημίου αποκλειστικά από ΜΜΜ;
Αντικρουόμενες μελέτες - πολλά λεφτά (Άρη)!

[paktomenos]

Δάσκαλε αυτή είναι και η κωμικοτραγική φάση της ΕΛλάδος τα τελευταία χρόνια.Η προσπάθειά μας να αποδείξουμε ότι έχουμε τα guts να λεγόμαστε δύση.Και όποτε εκφράζεται (από την μη-κουβελική αριστερά) ένας άλφα σκεπτικισμός, ακούμε την κλασική καραμέλα από τους φωστήρες "Δεν κοιτάτε τι γίνεται Ευρώπη?".Και αυτός είναι και ο λόγος που η Ελλάδα έχει την πρωτοτυπία να έχει και πόλη-κράτος μετά από τόσους αιώνες.

[merde_conserve]

Αντικρουόμενες μελέτες

Δεν είναι αντικρουόμενες. Σε όσες αναλύσεις πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου έχω δει, αυτές περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα ΜΜΜ (συνήθως τροχιές από τραμ). Δεν νομίζω να εννοούν να καβατζώσουν όλες τις λωρίδες για να κυκλοφορούν μόνο λεωφορεία, μαλλον εννοούν ταυτόχρονα πεζοδρόμηση (διαπλάτυνση πεζόδρομου) και διέλευση ΜΜΜ.

Αμάν ρε admin στη μπούκα τους έχεις τους συγκοινωνιολόγους!

[ili@]

Innovation: It Isn’t a Matter of Left or Right
By Steven Johnson
...
In my research, I analyzed 300 of the most influential innovations in science, commerce and technology — from the discovery of vacuums to the vacuum tube to the vacuum cleaner — and put the innovators of each breakthrough into one of four quadrants.
...
And then there is what I call the “fourth quadrant”: the space of collaborative, nonproprietary innovation...
...
The problem with the fourth quadrant is that it doesn’t fit neatly into our conventional left/right political categories. That’s why my Seattle interviewer wanted to know whether I had Communist leanings. Because these open systems operate outside the conventional incentives of capitalism, the mind reflexively wants to put them on the side of socialism.
...
The choice shouldn’t be between decentralized markets and command-and-control states. Over these last centuries, much of the history of innovation has lived in a less formal space between those two regimes: in the grad seminar and the coffeehouse and the hobbyist’s home lab and the digital bulletin board. The wonders of modern life did not emerge exclusively from the proprietary clash between private firms. They also emerged from open networks.

http://www.nytimes.com/2010/10/31/business/31every.html?scp=1&sq=Innovation:%20It%20Isn%E2%80%99t%20a%20Matter%20of%20Left%20or%20Right&st=cse

[gandalf]

Συνέντευξη του Χρήστου Παπαδημητρίου, Καθηγητή Θεωρητικής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Berkeley.
(πολύ ενδιαφέρον διαβάστε το!)

_ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.pdf

(111.96 KiB) Έχει μεταφορτωθεί 128 φορές

[merde_conserve]

Πολύ ωραίο, μπράβο gandalf.

Ενδεικτικά αναφέρω:

Εννοείται πως δεν υποστηρίζω και καταδικάζω την τρομοκρατία, αλλά στην Ελλάδα είναι κατ’ εμένα σκάνδαλο που είναι η 17 Νοέμβρη στη φυλακή και οι πολιτικοί έξω. Θα μου πεις ότι η 17 Νοέμβρη σκότωσε ανθρώπους, αλλά ας σκεφτούμε λιγάκι γιανα δούμε, ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Μάλλον οι πολιτικοί έκαναν μεγαλύτερα εγκλήματα.
Ας πούμε ότι από τα 250 δισ. Ευρώ, που είναι το έλλειμμα της Ελλάδας, μόνο τα 50 δισ. Ευρώ οφείλονται στην διαφθορά. Ξέρετε τι σημαίνει 50 δισ. Ευρώ; Ακόμη και η ανθρώπινη ζωή έχει αξία. Όταν κυβερνάς σωστά μια χώρα, πρέπει να πάρεις και τρομερές αποφάσεις: έχω 12 εκατ. Ευρώ, να βελτιώσω τον αυτοκινητόδρομο ώστε να γίνεται μια μετωπική σύγκρουση λιγότερη το χρόνο και να σωθούν ζωές, ή να αγοράσω μηχανήματα μαστογραφίας και να πληρώσω ακτινολόγους σε 4 κέντρα υγείας για να αυξάνεται η ζωή 30 γυναικών κατά τουλάχιστο 5 χρόνια επί 4 χρόνια,
ή να τα δώσω όλα για να βελτιώσω την κουλτούρα και την εκπαίδευση ώστε να κάνω την ποιότητα ζωής όλων καλύτερη.
Η ιδέα είναι ότι ο μόνος τρόπος για να το κάνεις αυτό σωστά, είναι να δώσεις τιμή στη ζωή. Καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να το πει στις κάμερες, αλλά αυτό που κυκλοφορεί στις δυτικές κοινωνίες είναι ότι η τιμή ενός χρόνου ζωής πολίτη, καλής ποιότητας, είναι 100 χιλ. Ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι
άμα σπαταλήσεις 4 εκατ. Ευρώ, σκοτώνεις ένα άνθρωπο, αφού ο μέσος άνθρωπος είναι 40άρης και θα ζήσει άλλα 40 χρόνια, που αντιστοιχούν σε 4 εκατ. Ευρώ. Άμα κλέψεις 60 δισ. Ευρώ, έχεις σκοτώσει 15,000 ανθρώπους. Αυτό που κάνανε οι χίλιοι κλέφτες στην Ελλάδα, είναι ότι μπήκαν σε μια πόλη σαν το Ναύπλιο ή την Πάφο, τους μαζέψανε όλους στην πλατεία και τους γάζωσαν με το πυροβόλο. Δηλαδή μιλάμε για φρικτό έγκλημα, που άμα το σκεφτείς λιγάκι σταματάει ο νους σου. Αυτοί οι άνθρωποι τώρα είναι πάμπλουτοι, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και επιδεικνύουν φοβερή υποκρισία. Ο κόσμος έχει λαμπρό μέλλον, αν δεν υπάρχουν οι στρεβλώσεις, όχι τουδιαδικτύου, αλλά οι στρεβλώσεις της σημερινής μορφής της δημοκρατίας προς την απολυταρχία.