
Κοίτα, παλεύω με τα λίγα που μπορώ,
τούμπα να φέρω τον κακόγλωσσο καιρό,
φωτιά να γίνω στης ντροπής τη δεματιά,
εδώ, στων βουβών την εσχατιά.
Γιόμισε μίσος το μυαλό μου το ρηχό,
ζητάω εκδίκηση για κάθε ένα φτωχό
να φύγουν άκλαφτοι μέσα σε μια νυχτιά
τα λαμόγια απ’ των βουβών την εσχατιά.
Γιόμισαν μίσος τα μάτια των παιδιών,
τι να σου κάνουν οι βουές των τραγουδιών;
Όταν τα λόγια μένουν μόνο στα χαρτιά,
Κάποιοι γελάνε στων βουβών την εσχατιά..
Κοίτα, παλεύω με τα λίγα που μπορώ
για όλα τα αστοίβαχτα απ’ το βρώμικο σωρό.
Οι αλητάμπουρες σ’ αυτή τη γειτονιά
δεν ανήκουν στων βουβών την εσχατιά.
B.D.Foxmoor