MQN.gr

σίγουρα το έχετε παρατηρήσει...οποτε λέμε σε παρέες τί σπουδάζουμε, είτε φίλοι είτε γνωστοί είτε συγγενείς, δημιουργούμε εντύπωση.όλοι λένε για τα λεφτά που θα έχουμε , για το κύρος, τη φήμη... Σε αρκετές περιπτώσεις φαίνεσαι και πολύ χρήσιμος αν όχι απαραίτητος (πχ στον στρατό, ειδικά αν δεν είσαι στο μηχανικό) και σε παρακαλάνε να τους βοηθήσεις.

όμως αυτό που ακούω συνέχεια από αυτούς που είναι στην πιάτσα είναι ότι θα δουλέυουμε 12ωρα για ψίχουλα και χωρίς υπέρωρίες.Δηλαδή το άκρως αντίθετο.Τί πάει στραβά;Γιατί ο κόσμος έχει αυτή την λανθασμένη εικόνα;Η μήπως μας έχουν πιάσει κορόιδα οι εταιρίες και μας πίνουν το αίμα;

Φίλτατε Painter (χαίρομαι που έχεις το χρόνο και πετάς κανένα σχόλιο ή topic εδώ και εκεί ),

η αντίληψη που έχει το κοινωνικό σύνολο (όχι όλο, αλλά σεβαστό ποσό αυτού) για το επάγγελμα που σπουδάζουμε είναι η παραδοσιακή αντίληψη της ελληνικής οικογένειας, ότι δηλαδή 'μηχανικός (πολιτικός, γιατί όλοι οι άλλοι ταυτίζονται με 'τεχνίτες'), γιατρός και δικηγόρος' = οικονομική ευρωστία, κύρος, επαγγελματική ανέλιξη κτλ. Εϊναι η ίδια αντίληψη περί 'παραδοσιακά σεβαστών σπουδών' που έχει μείνει τόσα χρόνια και οδηγεί κάθε ελληνική οικογένεια να θέλει το γιατρό και το μηχανικό της.

Ωστόσο η ελέυθερη αγορά, με τον τεράστιο ανταγωνισμό και την εξέλιξή της, σίγουρα δεν είναι ένα πεδίο στο οποίο χωράνε 'αντιλήψεις' για επαγγέλματα. Είναι απλά ένα πεδίο στο οποίο η ζήτηση και η προσφορά καθορίζουν το οικονομικό όφελος και, ενδεχομένως, το κύρος κάθε επαγγέλματος. Έτσι, τα παραδοσιακά 'καλά' και 'σίγουρα' επαγγέλματα όπως του γιατρού και του δικηγόρου, εξαιτίας ακριβώς αυτής της νοοτροπίας, έγιναν γρήγορα κορεσμένοι τομείς για εργασία, οδηγώντας σε μείωση των απολαβών. Πλέον υπάρχουν τόσοι γιατροί και μηχανικοί, που αν δεν κάτσεις εσύ στο γελοίο ποσό των 700 ευρώ, κάποιος άλλος απελπισμένος και απειλούμενος από την ανεργία θα έρθει.
Επίσης, ας σκεφτούμε ότι το πολιτικομηχανιλίκι στην Ελλάδα ίσως να ξέφυγε από τη μικρομεσαία επιχείρηση των προηγούμενων δεκαετιών και να μετατράπηκε, ως ένα βαθμό,σε μεγαλύτερες, εξειδικευμένες εταιρίες. Μεγαλύτερες εταιρίες = μεγαλοεργοδότες = πολλοί μικρουπάλληλοι = χαμηλόμισθοι νέοι μηχανικοί.

Τώρα πλέον, με τον βαθμό κορεσμού πολλών 'καλών' επαγγελμάτων, πιο πολλά βγάζει ο τεχνίτης (οι υδραυλικοί και οι πετράδες κάνουν χρυσές δουλειές) από τον μηχανικό.

Δίαβάζοντας το post του Painter θυμήθηκα ένα άρθρο του Β.Ζιώγα που είχα διαβάσει στη Χορογραφία, την εφημερίδα του χορευτικού τομέα του Πολυτεχνείου, το οποίο και παραθέτω καθώς πιστεύω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον:

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Νεανικές προσδοκίες και η πραγματικότητα των Τεχνικών εταιρειών
Κατά τη διάρκεια των σπουδών στο Πολυτεχνείο είθισται, από το καθηγητικό και οικογενειακό
περίγυρο, να καλλιεργούνται στους φοιτητές Πολιτικούς Μηχανικούς υψηλές προσδοκίες σχετικά
με το επαγγελματικό τους μέλλον, την δυνατότητα κοινωνικής ανέλιξης και οικονομικής
αποκατάστασης. Στις επόμενες γραμμές θα προσπαθήσουμε, με βάση την ολιγοετή εργασιακή
εμπειρία μου σε Τεχνικές-Κατασκευαστικές Εταιρίες, να δούμε κατά πόσον αυτές οι νεανικές
ιδεοληψίες επαληθεύονται στον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο.

Προσδοκία Νο1
Ο Μηχανικός, ως επιστήμονας, με πολυετείς, δύσκολες σπουδές, θα αναλαμβάνει στον
επαγγελματικό του χώρο εργασίες επιστημονικής φύσεως, που απαιτούν υψηλής στάθμης
πνευματική εργασία, όπως περίπλοκους στατικούς υπολογισμούς, ευρηματικές ιδέες οργάνωσης
εργοταξίων, πρωτοποριακές μελέτες κ.α .
Η πραγματικότητα των μεγάλων έργων είναι ότι ο νέος Πολιτικός Μηχανικός συνήθως
αναλώνεται, το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σε τετριμμένες εργασίες όπως προμετρήσεις -
επιμετρήσεις εργασιών, αναζήτηση προσφορών, κοστολογήσεις, παραγγελίες υλικών, κυνήγημα
των εργατών για κράνη και μέτρα ασφαλείας, καθημερινή συμπλήρωση των ημερολογίων έργου
και της ανιαρής χαρτούρας του ποιοτικού ελέγχου, τήρηση αρχείου αποθήκης, πόσα
μεροκάμματα και ένσημα έγιναν κ.α. Σχεδόν ποτέ στην καρριέρα του ο μηχανικός έργου δεν θα
κληθεί να κάνει στατικούς υπολογισμούς ή μελέτες, ούτε και τις πιο απλές.

Προσδοκία Νο2
Το επάγγελμα του του Μηχανικού είναι συνυφασμένο με την εφαρμοσμένη έρευνα. Η
σύλληψη, εφαρμογή και υλοποίηση πρωτότυπων ιδεών οφείλουν να βρίσκονται στον πυρήνα
του τρόπου σκέψης και δράσης του μηχανικού.
Η λέξη έρευνα στις ελληνικές τεχνικές εταιρείες είναι παντελώς άγνωστη, καθώς καμμία εξ
αυτών δεν διατηρεί ερευνητικό τμήμα. Γενικά αυτό που ζητά η ελληνική αγορά είναι η υψηλή
παραγωγικότητα, δηλαδή η ταχύτατη και επιτυχής, επαναληπτική διεκπεραίωση μεγάλου
αριθμού απλών, καθημερινών διαδικασιών, στις οποίες η πρωτοτυπία δεν έχει θέση. Όσο για τις
έξυπνες και ευρηματικές ιδέες, όταν αυτές προέρχονται από τα χαμηλόβαθμα στελέχη συνήθως
απορρίπτονται ως ουτοπικές. Όταν όμως προέρχονται από διευθυντές, προϊσταμένους και
εργοδότες τότε όλοι τις βρίσκουν ιδιοφυείς και καταπληκτικές. Γι’ αυτό αν ποτέ έχετε κάποια
τέτοια σύλληψη και θέλετε να την προωθήσετε, κάντε την διπλωματικά να φανεί ότι δεν είναι
δική σας, αλλά του αφεντικού.

Προσδοκία Νο3
Κατά τη διάρκεια της δουλειάς του ο Μηχανικός θα χρησιμοποιεί εξελιγμένα υπολογιστικά μέσα
και προγράμματα
Στις Τεχνικές εταιρείες ένα Word και ένα Excel και λίγες γνώσεις AutoCad (όχι 3D ή τίποτε άλλο
εξεζητημένο) είναι σε γενικές γραμμές υπεραρκετά. Άλλα προγράμματα,
προγραμματισμού, σχεδιαστικά, στατικά, κοστολογήσεων κλπ βοηθάνε αλλά δεν είναι γενικά
απαραίτητα ή προαπαιτούμενα. Στην πραγματικότητα ο χειρισμός τέτοιων προγραμμάτων
θεωρείται στις εταιρείες δευτερεύουσα εργασία, κάτι σαν γραμματειακή δουλειά ας πούμε, και
εκτιμάται-αμείβεται αντιστοίχως.

Προσδοκία Νο4
Στις Τεχνικές εταιρείες, με δεδομένο ότι αυτές ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα, ισχύει η αξιοκρατία
Η πραγματικότητα είναι ότι ακόμα και εκεί οι προσλήψεις γίνονται σχεδόν αποκλειστικά μέσω
γνωστού. Σημειωτέον ότι προσόντα, σπουδές, μεταπτυχιακά και διδακτορικά δεν λαμβάνονται
καθόλου υπ’ όψιν, καθώς κατισχύουν αυτών οι γνωριμίες. Γενικά συναντώνται και στον χώρο
αυτό, όπως και στο δημόσιο, τα ρουσφέτια, οι γνωριμίες, οι αυθαιρεσίες, τα πισώπλατα
μαχαιρώματα, η οικογενειοκρατία, οι εύνοιες και οι αδικίες ακόμη και τα λαδώματα και οι μίζες,
σε όλες τις πτυχές τις λειτουργίας των εταιρειών, από τις προσλήψεις, τους μισθούς, την
κατανομή του εργασιακού φόρτου, την ανέλιξη, τις απολύσεις, την επιλογή προμηθευτών και
υπεργολαβικών συνεργείων, την ανάληψη έργων κ.α

Προσδοκία Νο5
Η εργασία του Μηχανικού, που εξ ορισμού είναι επιτελική-συντονιστική απαιτεί λίγες ώρες
απασχόλησης ημερησίως και αμείβεται πλούσια.
Παρόλο τον επιτελικό-συντονιστικό του ρόλο ο νέος μηχανικός στις Τεχνικές Εταιρείες
εργάζεται πάρα πολλές ώρες την ημέρα (από 10 - 12 ώρες, συμπεριλαμβανομένων των Σ/Κ) και
δεν αμείβεται αντιστοίχως. Συνήθως πληρώνεται για αρχή περί τα 1000-1300€ μεικτά,
ανεξαρτήτως υπερωριών και ημερών απασχόλησης. Από αυτά τα χρήματα αφαιρέστε την
παρακράτηση φόρου εισοδήματος 20% και την ασφάλιση στο ΤΣΜΕ6Ε (3000€ το χρόνο) , την
οποία πληρώνει μόνος του ο μηχανικός, για να βγάλετε το ακριβές μηνιάτικο. Γενικά, και μην
σας παραξενέψει αυτό, ακόμη και οι ανειδίκευτοι εργάτες πληρώνονται σήμερα αρκετά
περισσότερο από έναν μηχανικό για να μη μιλήσουμε για τους τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων
και τους εργοδηγούς. Στην πραγματικότητα, ο μηχανικός δεν είναι πια ένα υψηλά αμειβόμενο
εταιρικό στέλεχος, αλλά ένας χαμηλόβαθμος υπάλληλος μεγάλων δυνατοτήτων και πολλών
ευθυνών.

Προσδοκία Νο6
Αργά ή γρήγορα, θα υπάρξει στα πλαίσια της εταιρείας δυνατότητα επαγγελματικής και
μισθολογικής ανέλιξης
Στις Τεχνικές εταιρείες, ακόμη και σήμερα παρατηρείται συχνά το φαινόμενο τα υψηλόβαθμα και
υψηλόμισθα στελέχη να είναι περισσότερα από τα χαμηλόβαθμα, τα οποία είναι και αυτά που
βγάζουν ουσιαστικά τη δουλειά. Αν στο γεγονός αυτό, δηλαδή την πληθώρα στελεχών,
προσθέσεις τα όσα αναφέρθηκαν στην παράγραφο Νο3 περί αξιοκρατίας καθώς και τον
αυξημένο ανταγωνισμό μεταξύ των χιλιάδων πλέον νέων μηχανικών, καθίσταται σαφές ότι είναι
πολύ δύσκολο σήμερα για έναν εργαζόμενο μηχανικό να μεταπηδήσει από το καθεστώς του
υπαλλήλου σε αυτό του στελέχους. Παρ’ όλα αυτά δεν είναι αδύνατο.

Προσδοκία Νο7
Ο μηχανικός επισκέπτεται περιστασιακά το εργοτάξιο, δίνει εντολές αφ΄ υψηλού, διευθύνει τις
εργασίες απ’ το τηλέφωνο και τον υπολογιστή και αναλώνεται τον περισσότερο χρόνο στο να
κλείνει συμφωνίες βαρύνουσας σημασίας
Τα παραπάνω δυστυχώς είναι ουτοπία. Καμία δουλειά δεν γίνεται χωρίς συνεχές κυνήγημα,
επίβλεψη και προσωπική προσπάθεια επί τόπου στο έργο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η δουλειά
γραφείου δεν είναι απαραίτητη. Η εργασία σε τεχνική εταιρεία περιλαμβάνει κατ’ αρχάς πολλή
λάσπη, σκόνη, κράνος και εργατικά υποδήματα, καβγάδες με τους μαστόρους και γερό στομάχι.
Όσο για τις υπογραφές συμφωνιών σε βαρύτιμα γραφεία, με ακριβά κουστούμια και σαμπάνια,
αφήστε τις για άλλους.

Προσδοκία Νο8
Το επάγγελμα του μηχανικού είναι προνομιακό
Ο Πολιτικός μηχανικός έργου είναι ένα δύσκολο επάγγελμα. Περιλαμβάνει πολλή υπερωριακή
εργασία, δεν έχει ωράριο, ελεύθερα σαββατοκύριακα, προγραμματισμό αδειών και απαιτεί
συνεχή παρουσία, η οποία δεν αφήνει και πολύ διαθέσιμο προσωπικό χρόνο στον επαγγελματία.
Επιπρόσθετα, ο μηχανικός είναι ουσιαστικά αυτασφάλιστος και οφείλει να πληρώνει τακτικά, από
την τσέπη του, τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές του, είτε εργάζεται είτε όχι. Οι ασφαλιστικές
παροχές του ταμείου, από την άλλη είναι πενιχρές, δεν προβλέπονται επιδόματα ανεργίας, ενώ
οι μηχανικοί είναι και από τις λίγες κατηγορίες επαγγελματιών που δεν επιτρέπεται να ενταχθούν
στα προγράμματα και τις επιδοτήσεις του ΟΑΕ6. Επίσης, ούτε λόγος για εργασιακή ασφάλεια,
άδειες τοκετού, ασθενείας και μονιμότητα. Σε απολύουν ανά πάσα στιγμή, συνηθέστερα όμως
με το τέλος του εκάστοτε έργου και χωρίς αποζημίωση. Τέλος να σημειώσουμε ότι ο Πολιτικός
μηχανικός, ακόμη και ο υπάλληλος, φέρει στους ώμους του και πάρα πολλές νομικές ευθύνες.
6ιαχειρίζεται πόρους, εργασίες και περιουσίες αξίας εκατομμυρίων ευρώ και φέρει την απόλυτη
ευθύνη για τυχόν ζημιές και βλάβες που θα συμβούν. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι φέρει την
ευθύνη για τη ζωή και την ακεραιότητα ανθρώπων, εκείνων που εργάζονται στο εργοτάξιο και
γύρω από αυτό και όπως ξέρετε τα ατυχήματα δεν είναι δύσκολο να συμβούν. Το αντίθετο
μάλιστα. Μπορείς δηλαδή να βρεθείς ανά πάσα στιγμή στο αυτόφωρο ή με μερικά δικαστήρια
και χρόνια φυλακής στην πλάτη σου χωρίς να το περιμένεις.

Προσδοκία Νο9
Το επάγγελμα του μηχανικού είναι συναρπαστικό και διδακτικό
Εφ’ όσον κάποιος είναι δραστήριος και ευνοηθεί λίγο από τις συγκυρίες, είναι σίγουρο ότι το
επάγγελμα του Πολιτικού μηχανικού δεν θα τον αφήσει να βαρεθεί. Περιλαμβάνει τεράστια
ποικιλία εργασιών η φύση των οποίων διαφέρει από έργο σε έργο, συναλλαγές με πληθώρα
υπηρεσιών και τριβή με άπειρους ανθρώπους, όλων των κοινωνικών τάξεων και μορφωτικών
επιπέδων. Με τον τρόπο αυτό ο Μηχανικός αποκτά σε σύντομο διάστημα γνώσεις και εμπειρία
σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, (τεχνικά, νομικά, οικονομικά-λογιστικά, διαδικαστικά,
εργαστηριακών και ποιοτικών ελέγχων, εταιρικής οργάνωσης και διοίκησης, ασφάλειας
εργασιών, ανθρωπίνων σχέσεων κ.α.), αντίστοιχη της οποίας σε πολύ λίγα επαγγέλματα μπορεί
να συλλέξει κανείς.

Συμπέρασμα: Μην περιμένετε να πλουτίσετε γρήγορα και εύκολα. Σας περιμένει αρκετή δουλειά
και μπόλικες δυσκολίες. Κάντε κουράγιο και θυμηθείτε ότι κανένας δεν χάθηκε. Όλοι τελικά
βρίσκουν το δρόμο και την πορεία τους.

http://dance.ntua.gr/xorografia/xoro12.pdf

fosia89, μπορεί το κείμενο που παρέθεσες να είναι τεράστιο, πέραν τούτου @αμάει.Με το συμπάθειο.Αυτό που έχω καταλάβει στην τελική είναι ότι για να γίνει δουλειά , πρέπει να δουλεύεις σαν πακιστανός στο ντουμπάι (όποιος κατάλαβε κατέλαβε) και να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάβολο για να πετύχεις.Και στην τελική θα έχεις καταφέρει να είσαι ένας πλούσιος που δεν ξέρει τί σημαίνει προσωπική ζωή και ξεκούραση-οικογένεια-φίλοι (σίγουρα έχετε τέτοια παραδείγματα στο οικογενειακό σας περιβάλλον). Η επιτυχία είναι να δουλεύεις λίγο και να κοναμάς πολύ σε εμπειρίες και ζωή και όχι αυτό το χάλι που μας επιβάλουν.Δεν ζητάω κάτι εξωπραγματικό.Υδραυλικός να είχα γίνει, καλύτερα θα την πάλευα.Μήπως πρέπει να την ψάξουμε αλλιώς;

PAINTER ποτέ δεν είναι αργά ,έχω ενα γνωστό μου,υδραυλικό,που ψάχνει βοηθό....αλήθεια όμως ενώ όλοι παραπονιόμαστε για τη παρούσα κατάσταση δε κάνουμε κάτι για να αλλάξει !και δε μιλώ απλά για αλλαγή μέσω των συστημάτων της εξουσίας αλλά μέσω των καθημερινών μας σχέσεων...γκρινιάζουμε για τα ρουσφέτια ,τις μίζες την έλλειψη αξιοκρατίας και δε συνειδητοποιούμε οτι τα ιδια σκ_τά κάνουμε κι εμεις ,η νεα γενιά...παρατηρήστε το χαλι που γίνεται στην εξεταστικη ,η χαρά της αντιγραφήςς.....(ενα απλό παράδειγμα ).με πόση θερμη η νεα γενιά μυείτε στις σύγχρονες << αξιες>>!Αύριο μεθαύριο θα είμαστε εμεις αυτοί π θα αναλαβουμε τις θέσεις και τους ρόλους στη κοινωνια και αν εγώ , εσύ , εμείς δε κανουμε τα ιδια με τους προηγούμενους τότε κατι θα γίνει ...ΛΕΝΕ ΠΩΣ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΡΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ,ΤΡΕΜΩ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ (ευχαριστω που με διαβασατε...)

Gerber, θετικά είναι όλα αυτά που λες, και αξίζουν σίγουρα μια προσπάθεια από μεριάς μας, αλλά αυτή πρέπει να γίνει συλλογικά και συντονισμένα. Αλλιώς μην περιμένετε αποτελέσματα διότι ο καθένας όταν βρεθεί μόνος του σε κατάσταση που του δίνεται μια ευκαιρία, όσο "πλάγιο" μέσο και να είναι το μέσον, θα την αξιοποιήσει.Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχει κάποιος που ενώ έχει λιώσει για να εισαχθεί και να τελειώσει τη σχολή μας και είναι άνεργος, δεν θα χρησιμοποιήσει όποιο μέσον έχει για να βρει έστω και την πιο απαιτητική δουλειά. Όσο για το αν θα αναλάβουμε εμείς τον ρόλο των μεγαλοκαρχαριών-αφεντικών, πολύ αμφιβάλλω . Σε αυτές τις θέσεις είναι άτομα σαν τον αξιότιμο κύριο Βγενόπουλο, εκ Dubai ορμώμενοι (στην καλύτερη), οχι μηχανικοί, και δεν αλλάζουν εύκολα. Αν προσπαθήσουμε όλοι ίσως κάτι να βγει, αλλά ο καθένας μόνος του...

The word is on the street, is kill or to be killed, with no exception you are on your own...

ΛΕΝΕ ΠΩΣ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ (με ``Φ``!)ΤΟΥ ΛΑΟΥ,ΤΡΕΜΩ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ

Όσο για το αν θα αναλάβουμε εμείς τον ρόλο των μεγαλοκαρχαριών-αφεντικών, πολύ αμφιβάλλω .

Δεν νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το επάγγελμα. Ίσα-ίσα που επειδή οι πολιτικοί μηχανικοί έχουν ένα μεγάλο εύρος γνώσεων μπορούν να πιάσουν και ψηλά πόστα. Απλά η 'άνοδος' έχει να κάνει με το να είσαι εργατικός και να αξιοποιείς τις ευκαιρίες, αλλά και με τον κύκλο 'γνωστών' και 'επαφών' σου, με τις 'σχέσεις' σου με τις εταιρίες και τα μεγάλα έργα, με το να πατάς επί πτωμάτων, με το να μπορείς να διαπλέκεσαι...εν τέλει, εάν θελει κάποιος απελπισμένα να ανέβει ιεραρχικά, με κάθε μέσο, πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Εξάλλου από τη σχολή αυτή, όπως βγαίνουν χαμηλόμισθοι υπάλληλοι, βγαίνουν και υπεργολάβοι.

εργολάβοι ρε συ κονσερβα, όχι υπεργολάβοι (το οποίο βγαίνει από το υπό και εργολάβος).εκτός αν εννοούσες ΣΟΥΠΕΡεργολάβοι, οπότε πάω πάσο.lol

merde_conserve έγραψε:με τον κύκλο 'γνωστών' και 'επαφών' σου, με τις 'σχέσεις' σου με τις εταιρίες και τα μεγάλα έργα, με το να πατάς επί πτωμάτων, με το να μπορείς να διαπλέκεσαι...

ολα σε ένα, νοικοκυρεμένα!