Για τα χθεσινά... και άλλα πολλά

Χθές, 30/6, στο θέμα για τις προεδρικές εκλογές της σχολής μας και τα αποτελέσματά τους, έγινε αναφορά στο όνομα και στο επίθετο μου από το χρήστη intelx86, οπότε πιστεύω ότι καλούμαι να απαντήσω. Δημιούργησα καινούριο θέμα έτσι ώστε να μην διακόψω αυτή την εποικοδομητική συζήτηση, για το ζήτημα των προεδρικών, που έχει ανοίξει στο άλλο.
Θα ήθελα να πω πρώτα απ' όλα, ότι ποτέ δεν προσπάθησα να κρύψω το ποια και τι είμαι (άλλωστε και στο παρελθόν το έχω αναφέρει), καθώς άλλωστε δεν έχω κανένα λόγο να ντραπώ για την πολιτική μου ιδιότητα και δράση. Οπότε το ζήτημα δεν είναι αν αναφέρθηκε σε εμένα με το όνομα, το επίθετο (αν και διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για αυτό γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω ποιοι έχουν πρόσβαση στο φόρουμ) ή και το ψευδώνυμο μου τελικά, αλλά η πράξη αυτή καθ' αυτή στοχοποίησης και... "δοσίματος" (γιατί αυτή την αίσθηση έβγαζε το σχόλιο) συγκεκριμένων προσώπων.
Στο σχήμα αυτό δρούμε ενιαία ως συλλογικότητα και όχι ως άτομα. Οπότε η συγκεκριμένη αναφορά σε εμένα δεν είχε κανένα πολιτικό νόημα πέραν της προσπάθειας του... συναδέλφου να παίξει το ρόλο του ασφαλίτη. Όλοι και όλες γνωρίζετε ποιοι και ποιες είμαστε, δε φοράμε κουκούλες και αν μας ρωτήσετε θα σας πούμε τα ονόματά μας. Η δημοσιοποίηση ονομάτων σε ένα τέτοιο "σατανικό" μέσω όπως το διαδίκτυο θυμίζει λογικές άλλων εποχών, ξεπερασμένων καθεστώτων και τακτικών παρακρατικών ομάδων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο φόρουμ θα έπρεπε να καταδικάζονται τέτοιες λογικές στοχοποίησης συναδέλφων. Δεν με βρίσκει αντίθετη η πολυφωνία και η πολυμορφία του (είναι άλλωστε κάτι που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στη σχολή), αλλά το ότι επιστεγάζει τέτοιες λογικές που υποτίθεται ότι καταδικάζονται και από την ίδια την (αστική) δημοκρατία που οι περισσότεροι επικαλείστε συνεχώς.
Η δικαιολογία του ίδιου του συναδέλφου για την πράξη του αυτή, ότι δηλαδή απευθυνόμαστε σ' αυτόν με το όνομα του και τον απειλούμε, είναι εντελώς άτοπη. Είναι απόλυτα προφανές ότι θα τον φωνάξουμε με το όνομά του στη σχολή, αφού το γνωρίζουμε, αλλά σε καμία περίπτωση ούτε τον απειλήσαμε ούτε ασκήσαμε βία πάνω του. Υπήρξαν πολλοί συνάδελφοι διαλλακτικοί που ήρθαν χθες και τους εξηγήσαμε γιατί το κάνουμε και τι ζητάμε και κάναμε μία αρκετά ήρεμη και εποικοδομητική συζήτηση μαζί τους. Αλλά σίγουρα υπήρξαν και πιο έντονες στιγμές και από τις δύο πλευρές, όμως κανείς και καμία από εμάς δεν αναφέρθηκε στη λεκτική "βία" της άλλης πλευράς. Ασκούμε πολιτικό συνδικαλισμό στη σχολή και δεν πιστεύω ότι εντάσσεται στα πλαίσιά του η ακατάπαυστη, πολλές φορές, ρίψη κατηγοριών για τη συμπεριφορά άλλων, αλλά η πολιτική αποικοδόμηση των επιχειρημάτων τους. Βέβαια δεν είμαστε και... "χριστιανοί", όταν μας απαντάνε με βία (λεκτική ή μη), εμείς θα ανταπαντήσουμε και κάποιες φορές ανάλογα, αλλά ποτέ δεν θα προσπαθήσουμε να το χρησιμοποιήσουμε ως πολιτική κατηγορία (εκτός ορισμένων περιπτώσεων όπου καταλήγουν σύντροφοι ή συντρόφισσες σε νοσοκομεία!). Καθημερινά είμαστε εκεί με διάθεση να συνδιαλεχτούμε πολιτικά με οποιονδήποτε και δεν ρίχνουμε ψευδής προσβολές μέσα από απρόσωπα μέσα.
Δεν είμαστε ούτε τραμπούκοι ούτε ακραίοι. Η αναγκαιότητα της εποχής και της κατάστασης επιβάλλει, όμως, στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς τρόπους δράσης και πολιτικής τακτικής που αντιτίθενται στο υπάρχον σύστημα, τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τους συνδιαχειριστές τους και τους υπερασπιστές τους. Συνεχείς επιθετικές μεταρρυθμίσεις, που είναι άλλωστε αναμενόμενο να γίνονται στον καπιταλισμό, σε όλα τα επίπεδα άρα και σε αυτό της εκπαίδευσης απαιτούν άμεσες απαντήσεις από τα κινήματα. Γι’ αυτό και εμείς στα πλαίσια αυτής της απάντησης όσον αφορά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προσπαθούμε καθημερινά να παρεμβαίνουμε στο Σύλλογο και τελικά μέσα από τις πιο μαζικές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, δηλαδή αυτές των Γενικών Συνελεύσεων, να παίρνονται αγωνιστικές αποφάσεις αφού θα παρουσιάζονται και θα συζητιούνται όλες οι διαφορετικές απόψεις. Συγκεκριμένα, ο Σύλλογος μας, εδώ και αρκετά χρόνια έχει πάρει πολλές αποφάσεις εναντίον της μεταρρύθμισης, έχει συμμετάσχει σε τόσες διαδηλώσεις εναντίον του νόμου. Οπότε, αυτές ακριβώς τις αποφάσεις υπερασπιζόμαστε και θα υπερασπιζόμαστε, ακόμα και αν χρειάζεται να ερχόμαστε σε σύγκρουση με συμφέροντα ή και πεποιθήσεις συναδέλφων, ακόμα και αν μας επιτίθενται συλλογικά και προσωπικά. Εάν οι αποφάσεις του Συλλόγου είναι ακραίες, τότε είμαστε και εμείς ακραίοι.
Αυτά ήθελα να πω, με όλη μου την καλή διάθεση.
Θα ήθελα να πω πρώτα απ' όλα, ότι ποτέ δεν προσπάθησα να κρύψω το ποια και τι είμαι (άλλωστε και στο παρελθόν το έχω αναφέρει), καθώς άλλωστε δεν έχω κανένα λόγο να ντραπώ για την πολιτική μου ιδιότητα και δράση. Οπότε το ζήτημα δεν είναι αν αναφέρθηκε σε εμένα με το όνομα, το επίθετο (αν και διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για αυτό γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω ποιοι έχουν πρόσβαση στο φόρουμ) ή και το ψευδώνυμο μου τελικά, αλλά η πράξη αυτή καθ' αυτή στοχοποίησης και... "δοσίματος" (γιατί αυτή την αίσθηση έβγαζε το σχόλιο) συγκεκριμένων προσώπων.
Στο σχήμα αυτό δρούμε ενιαία ως συλλογικότητα και όχι ως άτομα. Οπότε η συγκεκριμένη αναφορά σε εμένα δεν είχε κανένα πολιτικό νόημα πέραν της προσπάθειας του... συναδέλφου να παίξει το ρόλο του ασφαλίτη. Όλοι και όλες γνωρίζετε ποιοι και ποιες είμαστε, δε φοράμε κουκούλες και αν μας ρωτήσετε θα σας πούμε τα ονόματά μας. Η δημοσιοποίηση ονομάτων σε ένα τέτοιο "σατανικό" μέσω όπως το διαδίκτυο θυμίζει λογικές άλλων εποχών, ξεπερασμένων καθεστώτων και τακτικών παρακρατικών ομάδων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο φόρουμ θα έπρεπε να καταδικάζονται τέτοιες λογικές στοχοποίησης συναδέλφων. Δεν με βρίσκει αντίθετη η πολυφωνία και η πολυμορφία του (είναι άλλωστε κάτι που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στη σχολή), αλλά το ότι επιστεγάζει τέτοιες λογικές που υποτίθεται ότι καταδικάζονται και από την ίδια την (αστική) δημοκρατία που οι περισσότεροι επικαλείστε συνεχώς.
Η δικαιολογία του ίδιου του συναδέλφου για την πράξη του αυτή, ότι δηλαδή απευθυνόμαστε σ' αυτόν με το όνομα του και τον απειλούμε, είναι εντελώς άτοπη. Είναι απόλυτα προφανές ότι θα τον φωνάξουμε με το όνομά του στη σχολή, αφού το γνωρίζουμε, αλλά σε καμία περίπτωση ούτε τον απειλήσαμε ούτε ασκήσαμε βία πάνω του. Υπήρξαν πολλοί συνάδελφοι διαλλακτικοί που ήρθαν χθες και τους εξηγήσαμε γιατί το κάνουμε και τι ζητάμε και κάναμε μία αρκετά ήρεμη και εποικοδομητική συζήτηση μαζί τους. Αλλά σίγουρα υπήρξαν και πιο έντονες στιγμές και από τις δύο πλευρές, όμως κανείς και καμία από εμάς δεν αναφέρθηκε στη λεκτική "βία" της άλλης πλευράς. Ασκούμε πολιτικό συνδικαλισμό στη σχολή και δεν πιστεύω ότι εντάσσεται στα πλαίσιά του η ακατάπαυστη, πολλές φορές, ρίψη κατηγοριών για τη συμπεριφορά άλλων, αλλά η πολιτική αποικοδόμηση των επιχειρημάτων τους. Βέβαια δεν είμαστε και... "χριστιανοί", όταν μας απαντάνε με βία (λεκτική ή μη), εμείς θα ανταπαντήσουμε και κάποιες φορές ανάλογα, αλλά ποτέ δεν θα προσπαθήσουμε να το χρησιμοποιήσουμε ως πολιτική κατηγορία (εκτός ορισμένων περιπτώσεων όπου καταλήγουν σύντροφοι ή συντρόφισσες σε νοσοκομεία!). Καθημερινά είμαστε εκεί με διάθεση να συνδιαλεχτούμε πολιτικά με οποιονδήποτε και δεν ρίχνουμε ψευδής προσβολές μέσα από απρόσωπα μέσα.
Δεν είμαστε ούτε τραμπούκοι ούτε ακραίοι. Η αναγκαιότητα της εποχής και της κατάστασης επιβάλλει, όμως, στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς τρόπους δράσης και πολιτικής τακτικής που αντιτίθενται στο υπάρχον σύστημα, τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τους συνδιαχειριστές τους και τους υπερασπιστές τους. Συνεχείς επιθετικές μεταρρυθμίσεις, που είναι άλλωστε αναμενόμενο να γίνονται στον καπιταλισμό, σε όλα τα επίπεδα άρα και σε αυτό της εκπαίδευσης απαιτούν άμεσες απαντήσεις από τα κινήματα. Γι’ αυτό και εμείς στα πλαίσια αυτής της απάντησης όσον αφορά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προσπαθούμε καθημερινά να παρεμβαίνουμε στο Σύλλογο και τελικά μέσα από τις πιο μαζικές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, δηλαδή αυτές των Γενικών Συνελεύσεων, να παίρνονται αγωνιστικές αποφάσεις αφού θα παρουσιάζονται και θα συζητιούνται όλες οι διαφορετικές απόψεις. Συγκεκριμένα, ο Σύλλογος μας, εδώ και αρκετά χρόνια έχει πάρει πολλές αποφάσεις εναντίον της μεταρρύθμισης, έχει συμμετάσχει σε τόσες διαδηλώσεις εναντίον του νόμου. Οπότε, αυτές ακριβώς τις αποφάσεις υπερασπιζόμαστε και θα υπερασπιζόμαστε, ακόμα και αν χρειάζεται να ερχόμαστε σε σύγκρουση με συμφέροντα ή και πεποιθήσεις συναδέλφων, ακόμα και αν μας επιτίθενται συλλογικά και προσωπικά. Εάν οι αποφάσεις του Συλλόγου είναι ακραίες, τότε είμαστε και εμείς ακραίοι.
Αυτά ήθελα να πω, με όλη μου την καλή διάθεση.