Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ
ΤΡΙΤΗ 8/11
Η εξέγερση των φοιτητ(ρι)ών στο Πολυτεχνείο το
73’, κάνει το Νοέμβρη να ναι πάντα συνυφασμένος με
την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Αντίσταση.
Να είναι συνδεδεμένος με τον δίκαιο και αυτονόητο
αγώνα για ψωμί και παιδεία. Είναι πηγή έμπνευσης και
κουράγιου για την νεολαία, τα αγωνιζόμενα κομμάτια
της κοινωνίας, τους λαούς του κόσμου. Είναι ο ίδιος ο
αγώνας εκείνης της νεολαίας, που μας προκαλεί να
σκιαγραφήσουμε την σημερινή πραγματικότητα
και να αναλογιστούμε, ποια θέλουμε να ναι η δικιά μας
στάση, απέναντι σ’ όσα βιώνουμε. Η δεδομένη χρονική
περίοδος, η οποία χαρακτηρίζεται από μια διαρκή
επίθεση της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα της κοινωνίας,
επιτάσσει να θυμηθούμε τους αγώνες του ’73, να
αντιληφθούμε αντιληφθούμε τι πέτυχαν και να παλέψουμε ακόμη
περισσότερο για τις ανάγκες μας!
Eίναι λογικό να αναρωτηθούμε γιατί αυτός ο αγώνας των φοιτητ(ρι)ών πριν από περίπου 50 χρόνια
ήταν τόσο σημαντικός. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες το 1973 χρησιμοποίησαν τις σχολές τους ως
εκείνο το μέσο, το οποίο μπορεί να πετύχει να εκφραστεί μια ολόκληρη οργή απέναντι στο
καθεστώς. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σήμανε την αρχή για μια κοινωνική αναταραχή που
κατάφερε να ρίξει την χούντα. Ακριβώς για αυτό τα τανκ μπήκαν μέσα στο Πολυτεχνείο, για να
τρομοκρατήσουν όσους και όσες αγωνίζονταν και να βάλλουν φρένο στις διεκδικήσεις τους. Ο
αντιδικτατορικός αγώνας μέσα στα πανεπιστήμια, τα κατέστησε χώρους όπου οι φοιτητές
και οι φοιτήτριες συζητούσαν, προβληματίζονταν, αμφισβητούσαν και που εν τέλει
διεκδικούσαν μέσω των φοιτητικών συλλόγων τους, χώρους που καμία κρατική
κατασταλτική δύναμη δεν είχε θέση.
Το πανεπιστήμιο, λοιπόν, όπως το γνωρίζουμε δέχεται μια έντονη και διαρκή επίθεση από τις
νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Η ΝΔ, αντιλαμβανόμενη το πόσο “επικίνδυνοι”
μπορούμε να γίνουμε όλες και όλοι οι φοιτήτριες και οι φοιτητές που διεκδικούμε συλλογικά μέσα
από τους συλλόγους μας, προσπαθεί να αλλάξει ριζικά το πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο με
αστυνομία, με κάμερες παρακολούθησης, με αυστηρό έλεγχο για το ποιος μπαίνει και ποιος
βγαίνει μέσα σε αυτό είναι ένα περιβάλλον ασφυκτικό. Η φοιτητική ζωή μοιάζει ένα μακρινό
όνειρο με μία καθημερινότητα που έχει μόνο διάβασμα, μαθήματα και το άγχος του να τελειώσουμε
στην ώρα μας για να μην διαγραφούμε. Ακόμα και να πάρουμε το πτυχίο στην ώρα μας είμαστε στην
πάλι αβέβαιες για το αν αυτό αρκεί για να βρούμε δουλειά. Εν τέλει όλο αυτό το άγχος σε
συνδυασμό με την ποινικοποίηση ουσιαστικά της διεκδίκησης διαμορφώνουν σχολές μέσα στις
οποίες δεν χωράει κανείς και όποιος δεν χωράει τιμωρείται! Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι τα
οράματα τους για ένα «σύγχρονο» πανεπιστήμιο πάνε κόντρα στα όνειρά και τις ανάγκες μας.
Το πανεπιστήμιο, ωστόσο, ούτε αποκομμένο είναι από την κοινωνία και τους αγώνες της ούτε και
αποκομμένο από τον πολιτικό διάλογο και την συλλογική πάλη- όπως θέλουν να το κάνουν. Οι
διεκδικήσεις ολόκληρης της κοινωνίας μας αφορούν όλους και μπορούμε να τις στηρίξουμε μέσα
από τον φοιτητικό μας σύλλογο- ειδικά αυτή την στιγμή που η ΝΔ εξαπολύει έντονη επίθεση
γενικότερα στα κεκτημένα μας και τα συλλογικά μέσα πάλης όπως η απεργία. Βρισκόμαστε,
λοιπόν, σε μία περίοδο όπου η ακρίβεια πλήττει την καθημερινότητά μας μέσα και έξω από την
σχολή. Λίγο-πολύ ξέρουμε πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να ψάχνεις για σπίτι όταν τα ενοίκια
αυξάνονται ολοένα και περισσότερο ή πόσο δύσκολο είναι να πληρώνεις τους αυξημένους
λογαριασμούς ρεύματος, θέρμανσης και να έρχεσαι αντιμέτωπη κάθε φορά με υψηλότερες
τιμές στα σουπερμαρκετ. Πολλές και πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να πιάσουμε κάποια
δουλειά στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που μας απομένει μεταξύ σχολής-διαβάσματος. Την ίδια
στιγμή δεν υπάρχει κανένα μέτρο ανακούφισης από την πλευρά της κυβέρνησης της ΝΔ παρά
μόνο κάποια επικοινωνιακά επιδόματα σε συνδυασμό με αντιλαϊκές πολιτικές και επίθεση στις
διεκδικήσεις μας!
Για αυτό λοιπόν πρέπει ο σύλλογός μας όπως και όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι να
κατέβουν στον δρόμο στην γενική απεργία στις 9/11 μαζί με τα σωματεία και να δώσουν
ηχηρό μήνυμα πως δεν θα πληρώσουμε εμείς την ακρίβεια!
Είναι πέρα για πέρα σημαντικό να ξέρουμε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα! Ο αγώνας μας
υπέρ του δημόσιου, δωρεάν και ελεύθερου πανεπιστημίου μαζί με τον αγώνα μας ενάντια στην
ακρίβεια και υπέρ της επαρκούς χρηματοδότησης των ιδρυμάτων μας και της παροχής ποιοτικής
και δωρεάν φοιτητικής μέριμνας είναι πιο αναγκαίοι από ποτέ ! Όπως άλλωστε είναι αναγκαίος ο
αγώνας μας για πανεπιστήμια που δεν θα αποτελούν κέντρα παρακολούθησης μαθημάτων και
εξέτασης αλλά χώρους ελεύθερους, χώρους πολιτισμού, πολιτικοποίησης και άρα εστίες αγώναενός αγώνα που μεταδίδεται σε όλα τα μέτωπα της κοινωνίας και αφορά κάθε πτυχή της ζωής μας!
Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις μπορούμε να δώσουμε και πάλι αξία στην φετινή 17 Νοέμβρη
και να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε συλλογικά και από τα κάτω για τον τριήμερο εορτασμό
του Πολυτεχνείου και την γενική απεργία στις 9/11!
Συζητάμε και αποφασίζουμε συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά το πώς θα αγωνιστούμε στο
σήμερα!
Για αυτό όλες και όλοι την Τρίτη 8/11 στις 13:30 στο Αμφιθέατρο ½ !
