MQN.gr

Σημερα, μετα την χθεσινη συνελευση , εγινε παρασταση διαμαρτυριας στο τμημα των Καθηγητων.

Ο κ. Γκολιας αναγνωρισε οτι ειμαστε η μονη σχολη που αποφασισε 6 βδομαδες εξεταστικη και συνεπως καλεσε ξανα ψηφοφορια, υστερα και απο την πιεση των παρευρισκομενων φοιτητων (παρα τις ενστασεις μεριδας Καθηγητων).

Ως εκ τουτου την Πεμπτη 24/7 θα ξαναγινει τμημα , με μονο σκοπο την ληψη αποφασης για την Εξεταστικη του Σεπτεμβρη, σε ωρα που θα ανακοινωθει συντομα.

Σε περιπτωση οπου δεν υπαρξει απαρτια των Καθηγητων, αυτοματως καλειται νεα Συνελευση Καθηγητων την Παρασκευη το πρωι, οπου δεν θα χρειαστει απαρτια για την ψηφοφορια.

Σε καθε περιπτωση , καλο θα ηταν οποιος απο μας νοιαζεται για την εκβαση της ψηφοφορια και κατα συνεπεια για την μοιρα της Εξεταστικης, να δωσει το παρον την Πεμπτη!! Ειναι ζωτικης σημασιας να μαζυετουμε πολλα ατομα για να ασκησουμε πιεση με την φυσικη μας παρουσια στον χωρο, διεκδικωντας το αυτονοητο.

Την πέμπτη στις 13.30 θα γίνει το τμήμα.... με μοναδικό θέμα το ακαδημαικό ημερολόγιο...

Οι Συλλογικοί Αγώνες στο Προσκήνιο!

Η συνέλευση των καθηγητών της Σχολής επανεξέτασε και αντέστρεψε την απόφαση που είχε πάρει πριν από δύο εβδομάδες με οριακά την αντίστροφη σχέση πλειοψηφίας-μειοψηφίας. Το ζήτημα της εαρινής εξεταστικής, το οποίο αγγίζει την συντριπτική πλειοψηφία ανάμεσά μας, τελικά δεν επιλύθηκε μέσα από κλειστά γραφεία και προσωπικές συνεννοήσεις. Η απόφαση της συνέλευσης και η μαζική μας παρουσία στο τμήμα επέβαλλαν την αλλαγή της απόφασης και έδειξαν τη δυναμική ενός κομματιού της σχολής που δεν επιτρέπει τέτοιες αποφάσεις να λαμβάνονται μακριά από τους άμεσα ενδιαφερόμενους φοιτητές.

Έτσι τα αντανακλαστικά του συλλόγου εξέθεσαν και αφήσανε άφωνους τόσο τους καθηγητές που επιχειρηματολογούσαν μέχρι την τελευταία στιγμή στην πρώτη τους Συνέλευση ότι πρόκειται για ακαδημαϊκά κίνητρα ενώ οι πρώτες τους κουβέντες στην δεύτερη συνέλευση ήταν ότι μάλλον δεν χρειάζεται να τιμωρηθούν οι φοιτητές όσο και τα μέλη της ΔΑΠ που επιδεικτικά για ακόμη μια φορά προσπάθησαν με τη στάση τους να επιβάλουν στον φοιτητικό σύλλογο το δρόμο της ήττας και της υποταγής. Οι μέθοδοι της πρωτοκολλημένης απόφασης στη Γραμματεία χωρίς τη διεκδίκησή της, η διάθεση να υπάρχει απόλυτη σύμπνοια με την μερίδα των καθηγητών που καθορίζουν την ροή των γεγονότων στη Σχολή έχει απώτερο σκοπό την εδραίωση του κλίματος κινηματικής νηνεμίας στη Σχολή, ακριβώς αυτό δηλαδή που κάθε Κυβέρνηση θα επιθυμούσε απέναντι στις αναδιαρθρώσεις που έχει στο πρόγραμμά της.

Οι αγωνιστικές Γενικές Συνελεύσεις, είναι το όργανο του Συλλόγου που διαδραματίζει τον πιο καταλυτικό ρόλο, που δίνει ηχηρό μήνυμα για τις διαθέσεις της μερίδας των φοιτητών που δεν καταδέχονται καμία εκδικητική απόφαση, που αντιλαμβάνονται ότι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση θα διαλύσει ακόμα περισσότερο το «δημόσιο και δωρεάν» πανεπιστήμιο. Από τις άμεσες διεκδικήσεις μας, μέχρι το κεντρικού πολιτικού χαρακτήρα ρόλο που έχει διαδραματίσει το φοιτητικό κίνημα στο παρελθόν, οι συλλογικές διαδικασίες αποτελούν το πεδίο όπου εκδηλώνεται η πιο πυρετώδης ζύμωση και λαμβάνονται οι πιο τολμηρές αποφάσεις, αυτές που εν τέλει αφήνουν παρακαταθήκη στον Σύλλογο.

Απέναντι σε όλους όσους θέλουν να μας στρέψουν στον ατομικό μοναχικό δρόμο της προσωπικής ανέλιξης, απαντάμε ότι τα συμφέροντά μας βρίσκονται με αυτούς που διατίθενται να αντιπαρατεθούν με προσωπικό κόστος απέναντι στις επιταγές του Υπουργείου. Τα τελευταία γεγονότα στον Σύλλογο αφήνουν ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα. Είτε θα αμφισβητήσουμε στην πράξη μια ολόκληρη αλυσίδα που στη μεταφέρει την κυβερνητική γραμμή στη Σχολή(καθηγητές, ΔΑΠ) με συλλογικές διαδικασίες και κινήσεις, είτε θα υποταχθούμε με τους σκληρότερους όρους σε αυτή. Αναζητούμε την ταυτότητά μας συλλογικά, υψώνουμε το κεφάλι, και χαράσσουμε έναν νέο δρόμο νικηφόρο συλλογικό δρόμο!

Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση - ε.α.α.κ.

Ευχές & Ευχαριστίες για τη διπλή εξεταστική

Ξεκινώντας το σχολιασμό και την αποτίμηση των τελευταίων εξελίξεων στη σχολή και πριν αρχίσουμε τους διθυράμβους για τη δημοκρατία και τις συλλογικές διαδικασίες και τις ειρωνίες για τις κωλοτούμπες της υπεύθυνης-αυτοδύναμης-δεν-είμαι-στη-νέα-δημοκρατία ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, οφείλουμε, μιας και «ανήκομεν εις την δύσην» άλλωστε, να τηρήσουμε το savoir vivre και να ξεκινήσουμε από τα σημαντικά.

Ευχόμαστε στον κοσμήτορα της Σχολής και νέο Πρύτανη του ΕΜΠ να συνεχίσει την ίδια πορεία στη διοίκηση του ιδρύματος. Θέλουμε έναν πρύτανη διατεθειμένο να αλλάζει άποψη από εβδομάδα σε εβδομάδα, υπό την πίεση των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Θέλουμε έναν πρύτανη να συνεχίσει να αυτοαναιρείται, να αναγνωρίζει τα λάθη του και να στέκεται απέναντι στο συντηρητικό/συστημικό μπλοκ των καθηγητών που τον εξέλεξε.

Και μιας και πιάσαμε τις ευχές, ας ευχηθούμε και στους συναδέλφους της ΔΑΠ να ξεπεράσουν την κρίση ταυτότητας που τους διαπερνά: «Τελικά με ποιον είμαστε; Με την κυβέρνηση; Με τους φοιτητές; Με τη διοίκηση της σχολής; Είμαστε καλοί στις κωλοτούμπες; Τριπλό άξελ θα καταφέρουμε να κάνουμε ποτέ; Τώρα που η εξεταστική είναι διπλή, πρέπει να βγάλουμε διπλές σημειώσεις;»

Κουράγιο συνάδελφοι της ΔΑΠ! Εμείς, από τη μεριά μας, ως Εγκέλαδος Πολιτικών Μηχανικών δεσμευόμαστε ότι δε θα προσπαθήσουμε να αντλήσουμε πολιτική υπεραξία από τη στάση σας. Τι κι αν δεν υπογράφατε το κάλεσμα για τη συνέλευση; Τι κι αν δεν πατήσατε ποτέ σε αυτή, έστω και την ύστατη ώρα; Τι κι αν δε βγάλατε άχνα στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος, μπροστά στην αυταρχική στάση μιας μερίδας των καθηγητών; Τι κι αν μειδιάζατε στο άκουσμα της απώλειας της εαρινής εξεταστικής, με ευθύνη (ποιών άλλων προφανώς….; ) των αριστερών;

Όλα αυτά θεωρούνται ξεχασμένα. Το μάθημά μας όλοι το πήραμε. Και όχι, μη γελιέστε… Είναι μάθημα δημοκρατίας. Μάθημα για το πώς οι συλλογικές διεκδικήσεις κερδίζουν. Μάθημα για το πώς το πείσμα και η αποφασιστικότητα δίνουν νίκες. Μάθημα για το πώς μπορούμε να κάνουμε Γενικές Συνελεύσεις «πρότυπο», που ξεφεύγουν από την κοινοβουλευτική λογική και εμπλέκουν περισσότερο κόσμο στην ίδια τη διαδικασία. Μάθημα για το πώς μπορούμε να συνδιαμορφώνουμε τις αποφάσεις, αντί να σηκώνουμε απλά το χεράκι μας όταν έρθει η ώρα. Μάθημα για το πώς η αδράνεια της προηγούμενης χρονιάς έδωσε το δικαίωμα και την αίσθηση σε ένα τμήμα των καθηγητών, ότι μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Μάθημα, για το πώς μπορούμε να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα χωρίς να αναθέτουμε σε κανένα σωτήρα, οποιουδήποτε χρώματος, να το πετύχει για εμάς.

Κλείνουμε αυτές τις σκέψεις με μια παρατήρηση:

Είχαμε συνηθίσει τον τελευταίο χρόνο να βλέπουμε τη ΔΑΠ, κάθε φορά που δεν υπέγραφε για συνέλευση, να χαρακτηρίζει τις συνελεύσεις που ούτως ή άλλως καλούνταν χωρίς την έγκριση του ΔΣ, ως παράνομες. Τις τελευταίες μέρες, υπό την πίεση των φοιτητών, είδαμε τη ΔΑΠ να «παρανομεί», σφραγίζοντας (δηλαδή επισημοποιώντας) και αναγνωρίζοντας την απόφαση της τελευταίας συνέλευσης. Από αυτό, γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι οι συνάδελφοι της ΔΑΠ χαρακτηρίζουν μια συνέλευση ως παράνομη ή έννομη, κατά το δοκούν, ανάλογα με το περιεχόμενο της απόφασης. Ουσιαστικά, δηλαδή, λογοκρίνουν τις συνελεύσεις και τις αποφάσεις των φοιτητών, ανεξάρτητα από το αν οι συνελεύσεις συμπληρώνουν την απαρτία. Καμία αυτοδυναμία δε δίνει το δικαίωμα στη λογοκρισία της δημοκρατίας!

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ