Ένα αίτημα 48…ετών!
«Προίκα στην Παιδεία 15%!»
7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1962: «Το τσαμπί με τα πράσινα, κόκκινα και μπλε μπαλόνια απογειώθηκε από τα προπύλαια του Πανεπιστημίου και πήρε αμέσως ύψος. Ακουμπούσε ανάλαφρα – σαν σε «μαγικό χαλί»-πάνω σε μια μεγάλη αφίσα που έγραφε: «Προίκα στην Παιδεία 15%». Τα μπαλόνια με την αφίσα έφυγαν με κατεύθυνση προς το υπουργείο Παιδείας, την Πλάκα, την Ακρόπολη. Η συγκεντρωμένη στα Προπύλαια σπουδάζουσα νεολαία ενθουσιάσθηκε. Η μάχη-η χθεσινή ειρηνική μάχη για την αναγέννηση της Παιδείας- άρχιζε από εκείνη τη στιγμή.» (ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, 8/12/1962
22-28 Απριλίου 1963: «Το αίτημα του 15% αφορά στην κάλυψη των σημερινών στοιχειωδών αναγκών της Παιδείας. Επιβάλλεται ο άμεσος διπλασιασμός των δαπανών για την Παιδεία και η ετήσια αύξησή τους κατά ποσοστό 5% ανώτερο από την ετήσια αύξηση του εθνικού εισοδήματος. Έτσι μόνο θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε ποσοστό ίσο προς το 4% του ΑΕΠ, που σύμφωνα με τον Ο.Ο.Σ.Α. επιβάλλεται.» (από την ιστορική απόφαση του 4ου ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ που γέννησε την ΕΦΕΕ)
Λες και ήταν χθες! Μαθητές τότε, γράφαμε στη ζούλα – γιατί τότε έπεφταν αποβολές! - πάνω στα θρανία ή στα τετράδιά μας το σύνθημα της εποχής: «Προίκα στην Παιδεία κι όχι στη Σοφία – 15% για την Παιδεία», με την κρυφή ελπίδα να καθιερωθεί η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, ώστε να σπουδάσουμε, κι έτσι «να γλιτώσουμε από τη φτώχια ή την ξενιτιά», όπως προσδοκούσαν και οι γονείς μας. Λίγο πριν, στις 8 Φεβρουαρίου 1963, καθηγητές και δάσκαλοι, είχαν γυρίσει στα σχολεία επιστρατευμένοι μεν, αλλά με «το κεφάλι ψηλά», μετά από «αγώνα δι’ αποχής απεριορίστου διαρκείας», ζητώντας τη μισθολογική τους εξίσωση με «τον κλάδον των τεχνικών» και συγκεκριμένα των Γεωπόνων!
Η τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλή είχε κρίνει την απεργία των εκπαιδευτικών «αδικαιολόγητον, αντισυνταγματικήν και αντιπαιδαγωγικήν» και προχώρησε στην πολιτική τους επιστράτευση, διότι«διαταράσσεται η κρατική και κοινωνική ζωή της χώρας»! Όσο για το αίτημα του 15%, ο τότε υπουργός Παιδείας Κασιμάτης, απευθυνόμενος από το μπαλκόνι του υπουργείου στην ιστορική φοιτητική διαδήλωση της 7ης Δεκεμβρίου 1962, το απέρριψε με την «κλασική» πλέον δικαιολογία ότι «το κράτος πρέπει να κινείται εντός ωρισμένων οικονομικών πλαισίων. Δεν είναι δυνατόν αμέσως, σήμερα – όπως το απαιτείτε σεις – διότι είμεθα μία πτωχή χώρα … και δεν εξαρτάται μόνον από αυτό του υπουργείον η ικανοποίησις των αιτημάτων σας»(!)
Σαρανταοχτώ χρόνια μετά το 15% και τριανταεφτά χρόνια από το αιματοβαμμένο «ψωμί - παιδεία – ελευθερία» του Πολυτεχνείου, η Δημόσια Εκπαίδευση Ελλάδας εξακολουθεί να είναι το αποπαίδι του Κρατικού Προϋπολογισμού και να κατέχει το θλιβερό ρεκόρ της πλέον υποχρηματοδοτούμενης, όχι μόνο ανάμεσα στα 15 κράτη – παλαιά μέλη της Ε.Ε. αλλά και ανάμεσα στα 10 κράτη – νέα μέλη της, ενώ, προς δόξαν της υποτιθέμενης Δωρεάν Παιδείας, έχουν υπερδιπλασιαστεί από το 1974 οι ιδιωτικές δαπάνες για Εκπαίδευση, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
Για πρώτη φορά το ποσοστό των δαπανών για την Παιδεία βρίσκεται στο 2,96% του ΑΕΠ-συμπεριλαμβανομένων και των δαπανών «δια βίου μάθησης», της Γ.Γ Έρευνας και Τεχνολογίας καθώς και της Γ.Γ. Θρησκευμάτων. Ουσιαστικά, αν αφαιρέσουμε αυτές τις δαπάνες, που δεν αφορούν το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα στις τρεις βαθμίδες του, το ποσοστό για την Παιδεία που προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2011 είναι 2,75%, δηλ. 20% μείωση σε απόλυτες τιμές!. Η μείωση στις δαπάνες του Υπουργείου Παιδείας-ΔΒΜΘ μεταφράζεται σε μείωση κατά 14% περίπου των δαπανών για τη μισθοδοσία και τις συντάξεις των εκπαιδευτικών και αντίστοιχες μειώσεις σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης. Αντίστοιχα και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου μειώνεται συνολικά από 1,146 εκατ. € σε 580 εκατ. €!
Η περικοπή των κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού για την παιδεία έχει σοβαρές επιπτώσεις. Μειώθηκαν δραστικά κατά 60% οι επιχορηγήσεις προς τις σχολικές επιτροπές. Μειώθηκαν οι μόνιμοι διορισμοί, με αποτέλεσμα την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων των μόνιμων εκπαιδευτικών. Καταργήθηκαν ή υποβαθμίστηκαν σημαντικοί θεσμοί -Ενισχυτική Διδασκαλία, Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης κ.ά. Αφαιρέθηκε το επίδομα διδακτικής προετοιμασίας από το Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό των Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής και θα παρακρατηθεί από το μισθό τους.
Αυτό το «βαθύ κράτος» της αμάθειας, θα συνεχίσει να εγκλωβίζει το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας στο λειτουργικό αναλφαβητισμό, στην ημιμάθεια, στο ατομικό βόλεμα και την υποταγή, αν δεν κατεβούμε όλοι στους δρόμους ενάντια στα «μνημόνια της συμφοράς». Ο κοινός, συντονισμένοςαγώνας των συνδικάτων όλης της Ευρώπης για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνουν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και το ΔΝΤ, για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των λαών,είναι μονόδρομος
ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ 12-12-010, pressinaction.gr
Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
