κατ' αρχάς εάν η εαακ επικρατούσε (θέλω να σου διασαφηνίσω τη διαφορά) δε θα έδινε ένα ηχηρό χτύπημα στον καπιταλισμό, θα ήτανε ένα γερό χτύπημα στον καπιταλισμό,
Συγνώμη που αυτό είναι το πρώτο που σχολιάζω αλλά ήταν πετυχημένο...
Από εκεί πέρα λίγες γενικές σκέψεις, καταρχάς η πολιτική κατάσταση μέσα στις σχολές επηρεάζεται απο την γενικότερη πολιτική κατάσταση σε κάποιο βαθμό αλλά όχι απόλυτα. Πχ στη σχολή μας και γενικά στο εμπ που όπως και να το κάνουμε υπάρχει ένα λίγο καλύτερο επίπεδο πολιτικής σκέψης και σοβαρότητας σε σχέση με άλλους συλλόγους δεν είναι τυχαίο (εξαιτίας της πολιτικής συγκηρίας) που η Πασπ δεν ανέβηκε όπως πανελλαδικά και ενισχύθηκε σε ένα βαθμό (μικρό) η αριστερά...Η Δαπ απο τη μεριά της έχει αφήσει στην άκρη τα πολιτικά ζητήματα ακόμα και αυτά που σχετίζονται λιγότερο με την πολιτική καθ' αυτή και ασχολείται με άλλα πράγματα. Έχουν αναφερθεί παραπάνω να μην λέω τα ίδια πράγματα...δεν είναι τυχαίο, ανάμεσα στις πολλές και διάφορες περιπτώσεις ότι φοιτητές ψηφίζουν δαπ απλά και μόνο επειδή τους βοήθησε όταν πρωτομπήκαν στη σχολή ή κάτι τέτοιο.
Γιαυτό ειναι σημαντικό και το εγχείρημα του MQN ώς ένα μέσο συλλογικό, για την αλληλοβοήθεια και αλληλοστήριξη των φοιτητών ώστε κανείς απο εμάς (είτε ειναι αριστερός, είτε δεξιός, είτε οτιδήποτε άλλο θέλει)
να μην πρέπει να δώσει ανταλλάγματα για την βοήθεια που θα πάρει. Γιατί καλός ή κακώς δεν είναι ο ρόλος μιας πολιτικής παράταξης να μοιράζει σημειώσεις, όχι για κάποιον ηθικό λόγο, απλά γιατί το "αντάλλαγμα" που ζητάει, η ψήφος δηλαδή, κάποιον μπορεί να μην τον νοιάζει και πολύ τι θα το ρίξει αλλά έχει για τη ΔΑΠ (πχ) και τους δαπίτες μεγάλη αξία γιατί μετά αυτοί το εξαργυρώνουν με τον τρόπο τους...και το προβάλουν ως επιβέβαιωση της πολιτικής τους (που ποτέ στην ουσία δεν έθεσαν μπροστά σε αυτούς που τους ψήφισαν).
Τέλος σχετικά με τις παρατάξεις, τα "κόμματα στις σχολές" κτλ...Καταρχάς το πανεπιστήμιο δεν είναι μέσα σε καμιά γυάλα μακριά απο την κοινωνία οπότε είναι λογικό και δεν μπορεί να είναι αλλιώς, πως καταστάσεις που υπάρχουν συνολικά στην κοινωνία υπάρχουν στον ένα ή τον άλλο βαθμό στο πανεπιστήμιο. Η πολιτική, η εξουσία κτλ στην κοινωνία ασκείται στα πλαίσια ενός κοινοβουλευτικού συστήματος, αστική δημοκρατία την λέω εγώ η οποία μάλιστα είναι μια πολύ ΜΑ πολύ κουτσουρεμένη μορφή δημοκρατίας για να μην πω κάτι χειρότερο...Και αυτό το σύστημα λειτουργεί με τα κόμματα...Οπότε είτε προσπαθούμε να πάμε σαν κοινωνία σε μια ανώτερη και εντελώς διαφορετική μορφή δημοκρατική οργάνωσης (με όλες τις άλλες αλλαγές που απαιτεί αυτό από τις παραγωγικές σχέσεις μέχρι την ιδεολογία κτλ) ή θα πάμε σε μια ακόμα πιο αντιδημοκρατική μορφή που δεν θα υπάρχουν καν κόμματα, κοινοβούλιο κτλ...Από και πέρα σχετικά με τις σχολές, όπως και σε κάθε κοινωνικό χώρο, οι άνθρωποι δημιουργούν συλλογικότητες, είτε γιατί όλοι μαζί θέλουν να αντιμετωπίζουν τα διάφορα ζητήματα και προβλήματα (προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν και το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει σε κεντρικό επίπεδο) είτε απλά γιατί έχουν κοινά ενδιαφέροντα, θέλουν να βρίσκονται μεταξύ τους κτλ...Οπότε είναι πολύ λογικό κάποιος που είναι πολιτικοποιημένος και βλέπει τα στραβά που υπάρχουν γύρω του τόσο έξω στην κοινωνία και την πολιτική όσο και πιο συγκεκριμένα μέσα στη σχολή του, να θέλει μαζί με άλλους που έχουν τον ίδιο προβληματισμό να τα αλλάξουν όλα αυτά συλλογικά, μέσα και στη σχολή, αποφασίζοντας ότι αφορά τη δράση τους μέσα στη σχολή...Έτσι εγώ αντιλαμβάνομαι ας πούμε το σχήμα μου στη σχολή, ως κάτι αυτόνομο που κινείται με βάση ότι συλλογικά αποφασίζεται από τους ίδιους τους φοιτητές που συμμετέχουν εκεί...και αυτό ασχέτως αν ανήκω ή όχι σε κάποιο πολιτικό κόμμα για τους χ,ψ λόγους που δεν είναι του παρόντος... Είναι γνωστή το τελευταίο διάστημα η κρίση που περνά το πολιτικό σύστημα και η ίδια η πολιτική και η εκπροσώπηση κτλ, και αυτό οδηγεί στην γενικότερη απαξίωση συνολικά "των κομμάτων, των πολιτικών, των ιδεών" κτλ...Δεν πρέπει να παραβλέπουμε όμως το γεγονός ότι οι μεγάλες παρατάξεις είναι αυτές που μέσα στα πανεπιστήμια παρεμβαίνουν απλά και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του εκάστοτε κόμματος που είναι στην εξουσία...Που συνήθως αυτό το συμφέρον είναι να κρατήσουν τους φοιτητές ήσυχους, μακριά απο κάθε προβληματισμό, διαμαρτυρία κτλ