από GiannisRad » Πέμ, 18 Φεβ 2016 2:34 am
@Chris92 Το διαβαζεις λιγο λαθος. Το 13.4% δεν ειναι το ποσοστο των φοιτητων που ψηφισε καταληψη. Ειναι το ποσοστο που συμφωνησε με οσους καλεσαν τη συνελευση, ως προς την ανσγκαιοτητα της. Οι υπολοιποι φοιτητες δεν ενδιαφερθηκαν, γιατι απλα δεν θεωρησσν σημαντικο το θεμα της συνελευσης.
Απο αυτα τα 246 ατομα τωρα, ξερουμε πως 94 ψηφισαν ΔΑΠ, λογικα οχι καταληψη, αφου το πλαισιο της ΔΑΠ ειναι ιδιο εδω και ποσα χρονια.
Αρα, το 13.4% θεωρησε οτι υπαρχει λογος, το 8.3% ψηφισε καταληψη και το 100% δεν θα κανει μαθημα!
Off topic:
Το ολο θεμα της συζητησης, απο την δικη μου σκοπια ειναι ξεκαθαρα θεωρητικο. Προσωπικα εχω ηδη αποψη, οπως φαινεται και απο τα γραφομενα μου.
Αν το παρουμε με βαση το καταστατικο, αφου τυπικα η καταληψη ειναι συμφωνη με το πλαισιο, ας κοβαμε τον λαιμο μας να πηγαιναμε. Αυτο φαινεται πως συμβαδιζει με το σκεπτικο συμφοιτητων μας που θεωρουν οτι αφου το λεει το καταστατικο, οφειλουμε εμεις να συμμορφωνομαστε.
Ομως οι νομοι, ως γνωστον, υπαρχουν για να υπηρετουν εμας, οχι το αντιστροφο. Εγω λοιπον, σαν ανθρωπος, νιωθω ηθικη υποχρεωση για ορισμενα πραγματα.
Οσες φορες η νομικη μου υποχρεωση συμπιπτει με την ηθικη, οι πιθανοτητες εγω να μην συμμορφωθω ειναι μιδαμινες, οπως παραδειγμα ο φονος.
Οταν εχω ηθικη υποχρεωση αλλα οχι νομικη, συνηθως θα ακολουθησω αυτο που αισθανομαι πως πρεπει, οπως παραδειγμα να βοηθησω την ηλικιωμενη κυρια να μεταφερει τα ψωνια της δυο τετραγωνσ παρακατω.
Το ενδιαφερον βρισκεται στην περιπτωση που υπαρχει νομικη υποχρεωση, αλλα εγω δεν νιωθω ηθικη υποχρεωση. Τοτε λοιπον, ειναι πολυ πιθανο να παρανομησω. Παραδειγματα πολλα, οπως το καπνισμα αφορολογιτων τσιγαρων ή η διαφορα φοροδιαφυγης αναμεσα στην Ελλαδα και τη Δανια. Αλλο ενα ωραιο πσραδειγμα ειναι αυτο που λεμε καμια φορα, ελα μωρε τωρα τραπεζα του Λατση εκλεψε. Βλεπουμε πως, συχνα, οι ανθρωποι δεν αναγνωριζουν ως ηθικα μεμτο το να κλεψεις εναν ζαμπλουτο, σε αντιθεση με το να κλεψεις καποιον φτωχο.
Προσεξτε, δεν κρινουμε αν ειναι σωστο ή οχι, απλα παρατηρουμε τι νιωθει και τι πραττει ο τυχαιος ανθρωπος. Προφανως τα παραπανω δεν ισχυουν καθολικα.
Οποτε φτανουμε στο ερωτημα: οφειλω εγω να παρευρισκομαι σε μια συνελευση που δεν θεωρω πως εχει λογο υπαρξης; Ο κανονας λεει ναι, αλλα εγω σαν ανθρωπος δεν νιωθω υποχρεωμενος να παω. Απο οτι φαινεται, αλλοι 1000 περιπου φοιτητες, η συντριπτικη πλειοψηφια δηλαδη, σκεφτονται ομοια με εμενα, αλλιως προφανως θα παταγαν το ποδι τους σε καμια συνελευση.
Πρεπει λοιπον να αλλαξουν οι κανονες του παιχνιδιου για να σκολουθουν την θεληση των πολλων, ή μηπως εχει δικιο ο καθενας που ψηφισε καταληψη και νιωθει δικαιωμενος στον αγωνα του, μεσα ομως απο μια ψηφοφορια που στη συνειδηση των πολλων δεν εχει καμια νομιμοποιηση (ηθικη);