QEye έγραψε:Εννοείται καλά έκανε ο φίλος και μίλησε στη συνέλευση.
Αλλά μήπως η τοποθέτησή του δεν είχε και ιδιαίτερο νόημα να ακουστεί γτ δεν πρότεινε κάτι, δεν έθιγε κανένα συγκεκριμένο ζήτημα και ήταν στην ουσία γκρίνια για την κατάσταση της σχολής που όλοι, ακόμη και οι πρωτοετείς, έχουμε ακούσει?
Εγώ σταμάτησα να τον προσέχω, όχι λόγω φασαρίας, αλλά γιατί βαρέθηκα.
Ας πούμε η κοπέλα που κατέθεσε το ψήφισμα για τη βιβλιοθήκη, που δεν κατάλαβα αν ήταν από παράταξη, έγινε πλήρως ακουστή γιατί είχε κάτι χρήσιμο να πει.
Κακά τα ψέμματα, οι επαγγελματίες συνδικαλιστές σπάνια ακούγονται γιατί ό,τι λένε το έχουμε ξανακούσει, και δεν θα ακούγονται και ανένταχτοι που δεν έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν.
Όταν θίγεται ένα φλέγον ζήτημα της σχολής, ή κάποιος αποφασίζει να μιλήσει σύντομα, περιεκτικά και κατανοητά, οι περισσότεροι ακούν.
Γι' αυτό κι εγώ θυμώνω όταν ακούω ανθρώπους να λένε για την αφόρητη κατάσταση της γενικής συνέλευσης ενώ περηφανεύονται για την αποχή τους, ανθρώπους γεμάτους ιδέες που τις μοιράζονται μόνο με τις παρέες τους ("πω ρε φίλε, τι ωραία που θα ήταν να είχαμε στη σχολή....") και δεν έρχονται να μπουν κι αυτοί στη μάχη, να μιλήσουν απλά και όχι ξύλινα, να βοηθήσουν να κάνουμε κάτι καινούριο και ρηξικέλευθο...
Εγώ θέλω να αγωνιστώ για μια καλύτερη σχολή και μια καλύτερη κοινωνία, κι ας είναι το παιχνίδι από πριν χαμένο. Ας πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, ας είμαστε οι πρώτοι που θα κάνουν ησυχία στη συνέλευση και θα ζητήσουμε κι απ τον διπλανό μας κάνει το ίδιο, ας καταθέσουμε ψηφίσματα για τα θέματα που μας αφορούν, ας τοποθετηθούμε πάνω σε ζητήματα που άλλοι φοβούνται ν' ανοίξουν..
Ή μήπως το παράκανα με τον ιδεαλισμό?
Καταρχας εχεις δικιο ότι χωρις προτασεις δεν προκειται να βρεθει καμια λυση! Και η ουσια είναι να θέλεις να δρασεις και να αλλάξεις τα πράγματα που θεωρείς άδικα και στραβά συμφωνα με την κρίση σου! Το θέμα ειναι ότι αυτα που έχεις εσυ ξεκαθαρισει στο μυαλό σου και είσαι έτοιμος να αναλάβεις δραση για να τα αλλάξεις, άλλοι δεν τα έχουν συνειδητοποιησει! Ποσο μάλλον να κάτσουν να δρασουν! Να εξηγηθώ λοιπόν! Για ποιο λόγο απευθύνθηκα στους πρωτοετεις? Γιατι μπηκα στον κόπο να αναφερθω σε αυτονοητα πραγματα, τουλάχιστον για τους περισσοτερους? Αν φάνηκα οτι γκρινιαζω δε το κάνω, ίσα ίσα τα βλέπω γενικώς τα πράγματα απο την αισιοδοξη πλευρά! Και η αισιόδοξη πλευρα ειναι αυτή που περιεγραψα αλλιώς αν εγραφα κατι άλλο μάλλον θα υποτιμουσα τη νοημοσυνη μου και θα αμφισβητούσα ότι βλέπουν τα ματάκια μου! Οι παρατάξεις λειτουργουν ακριβως όπως περιγράφω παραπάνω! Ισως ειναι βαρετο να το ακουει κάποιος που το χει χιλιοσυζητησει το θέμα αλλά ποτε δε βλάπτει να το επαναλάβεις και μια φορα παραπανω! Στην ουσία της δρασης και αλλαγής του κόσμου που αναφέρεις θεωρώ τις παραταξεις απαραιτητες γιατι λειτουργουν ως μηχανισμοι και σαν μηχανισμοι παραγουν αποτέλεσμα, γεγονος χρησιμο για την εξελιξη της κοινωνιας! Τωρα σχετικα με τα ρηξικελευθα μην περιμενεις και πολλά από αυτους κατα τη γνώμη μου! Αν θες να συμβει κατι ρηξικελευθο, κάνε αυτο που πιστευεις εσυ προσωπικα και μη περιμενεις να προτεινει καποιος κατι και να ακολουθησεις! Γιατι μονο όταν κανεις αυτό που πιστευεις απόλυτα, αγγίζεις την εννοια του ρηξικελευθου! Αυτό ακριβώς προτεινω στην ομιλια μου και ας μην είναι τόσο εμφανες! Και θεωρώ την ομιλια μου ρηξικελευθη(πολυ μ αρεσε αυτη η λεξη) για τον απλουστατο λόγο ότι πιστευω απόλυτα ότι οι πρωτοετεις εχουν γενικα τις περισσοτερες δυνατοτητες να αλλάξουν τα πραγματα- δε πολυτρελαινομαι ξερεις να εκφωνω δημοσιους λογους και ειδικα όταν η πλειοψηφια του αμφιθεατρου με αγνοει)!
Τελευταία επεξεργασία από
Atakama και Παρ, 23 Οκτ 2009 12:39 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά/ες συνολικά