TrexoKaiDenFtano έγραψε:Είστε τυχεροί που για εμάς ο ταξικός εχθρός είναι η ΔΑΠ και με αυτή θα ασχολούμαστε κυρίαρχα.
Φαντάσου πόσες ερωτήσεις
παραπάνω θα κάνατε στον ομιλητή του Εγκέλαδου στις συνελεύσεις σε αντίθετη περίπτωση. Την προηγούμενη σπάσαμε κάθε ρεκόρ, κλείσαμε πάνω από ώρα.
Το καλό είναι ότι από αυτό που γράφεις, φαίνεται ότι έχεις καταλάβει τι φάουλ κάνατε στις προηγούμενες (προσπάθειες για) συνελεύσεις και τι κακό κάνετε στο σύλλογο όταν
αφήνετε τη ΔΑΠ στο απυρόβλητο.Εμείς και γραμμή έχουμε να βάζουμε κόσμο, και συγκρούσεις κάνουμε και μια χαρά τραμπούκοι παραμένουμε, και ο Μπαλτάς μόνο όμορφα δεν ένιωσε την Πέμπτη.
Γράψε τώρα καμιά νουβέλα για απάντηση από τον καναπέ σου για να δικαιολογήσεις την πολιτική σου θέση,την ανυπαρξία σου στο κίνημα.
Αν η ΑΡΕΝ είναι ανύπαρκτη στο κίνημα, τότε η ίδια η ανυπαρξία του κινήματος και η αδυναμία του τόσο καιρό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη.
Αν πάλι σύγκρουση είναι το (sic!) "να νιώσει άβολα ο Μπαλτάς", τότε δε χρειάζεται να το λες σύγκρουση. Πες το διεκδίκηση και βρες κάτι άλλο, με λιγότερη, ίσως, τεστοστερόνη και κάτι λίγο πιο πολιτικό, ώστε να διαχωριστείς.
για το πόσο καλούληδες είναι οι καθηγητές μας και πόσο πρέπει να τους ακούμε, για όλα αυτά τα όμορφα.
Θα το ξαναπώ. Αυτοί που, εν τέλει,
ευθυγραμμίστηκαν με την πλειοψηφία των καθηγητών (ναι, μωρέ, με εκείνη την πλειοψηφία που έκανε ό,τι έκανε τα τελευταία χρόνια στη σχολή) ήταν όσοι δεν ήθελαν να ανοίξει η κουβέντα για το πρόγραμμα σπουδών. Αυτές οι απρόσμενες συμμαχίες είναι τα καλύτερα πράγματα στη ζωή. Σαν τους ξαφνικούς έρωτες ένα πράμα...