
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ την ΤΕΤΑΡΤΗ 29/04
Έχουν περάσει 129 χρόνια από την 1η Μάη του 1886 και τους μεγαλειώδεις αγώνες των εργατών από το Σικάγο, οι οποίοι κατέκτησαν την 8ωρη απασχόληση και τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, θυσιάζοντας την ζωή τους για αυτό το σκοπό. Και μπορεί σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη εκείνη η εποχή να αποτελεί απλώς μια ανάμνηση μπροστά στην κοινωνική πρόοδο που ακολούθησε, ωστόσο με μια δεύτερη ματιά θα παρατηρούσαμε ότι υπάρχουν αρκετές ομοιότητες με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ...
Όπως και τότε, έτσι και σήμερα βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα της πιο σφοδρής και βάρβαρης επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα. Λέξεις όπως 8ωρη απασχόληση, σταθερή και μόνιμη δουλεία, αξιοπρεπής μισθός και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας αποτελούν ανέκδοτο στην Ελλάδα του 2015. Είναι εμφανές ότι το σύστημα για να ξεπεράσει την κρίση του επιστρέφει σε “πρωτόγονες” μορφές εκμετάλλευσης, θυμίζοντας όλο και περισσότερο την “εποχή του Σικάγο”. Ειδικά η νεολαία αποτελεί το πιο πληττόμενο κομμάτι, αφού η ανεργία αγγίζει το 60%. Ο κανόνας είναι οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία για να φορτωθούν τα κέρδη τους πάνω στις δικές μας πλάτες. Όσοι από εμάς εργάζονται ήδη για να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να σπουδάζουν στο σήμερα και βιώνουν τον μεσαίωνα που προστάζουν τα voucher και η εργοδοτική αυθαιρεσία, οι ορέξεις των εργοδοτών και του κεφαλαίου. Εργοδότες και κεφάλαιο τρώνε με χρυσά κουτάλια ενώ για εμάς το μέλλον είναι η μάστιγα της απόγνωσης και της εργασιακής περιπλάνησης.
ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ...
Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση προσπαθεί να επιταχύνει την αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς, αδιαφορώντας πλήρως για το αν οι φοιτητές θα μπορούν να σπουδάσουν, αν θα έχουν ολοκληρωμένη αντίληψη του αντικειμένου τους και αν αύριο θα μπορέσουν να δουλέψουν και με ποιους όρους. Εντείνει την υποχρηματοδότηση με ανακοίνωση για νέα μείωση του προϋπολογισμού κατά 10% για το 2016, απαξιώνοντας κι άλλο ΑΕΙ και ΤΕΙ βάζοντας σε 2η μοίρα τις ανάγκες μας. Ταυτόχρονα μας ‘προτείνουν’ να παρακαλάμε για δάνεια την Τράπεζα Ευρωπαϊκών Επενδύσεων για να μας δώσει ψίχουλα και μας πασάρει στρατηγικού τύπου επενδύσεις όπως του ΟΤΕ στην ΑΣΟΕΕ σε μια πρόταση να ξεπουλήσουμε τις απαιτήσεις μας. Με το νέο Σχέδιο Αθηνά 2 να είναι προ των πυλών ενισχύεται η κατεύθυνση κατάργησης και συγχώνευσης τμημάτων σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων ενώ στο νέο Πολυνομοσχέδιο με θολές διατυπώσεις και ασάφειες τόσο στο ζήτημα του ασύλου όσο σε μια σειρά άλλων ζητημάτων προσπαθούν να μας δελεάσει, να μας βάλουν σε κατεύθυνση συνενοχής, να κάνουμε βήμα πίσω από όσα απαιτούμε γιατί ‘…. δεν έχουμε λεφτά, και τι θέλετε να διαγράψουμε το χρέος….’
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΙΣ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ!
Παλεύουμε να βγούμε μπροστά και να σπάσει τη λογική της ανάθεσης και της αναμονής, αλλά και αυτή των χαμηλών προσδοκιών, για παιδεία δημόσια και δωρεάν για όλους, συλλογικές συμβάσεις εργασίας με μισθούς που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του κάθε εργαζομένου, επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους ανεξαρτήτως κριτηρίων. Και κάπου εδώ χρειάζεται να δούμε τη μεγάλη εικόνα, τη λήξη της 4μηνης παράτασης της δανειακής σύμβασης-μνημονίου. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι τον ερχόμενο Μάη-Ιούνη η κυβέρνηση θα πάρει καινούργια μέτρα. Και μπορεί να μην τα πει μνημόνιο όπως και τη τρόικα τη λέει πλέον θεσμούς αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα. Εκ νέου μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, νέοι φόροι, νέα χαράτσια από τη κυβέρνηση για να πηγαίνουν σε τράπεζες.
Έτσι και η φετινή εργατική Πρωτομαγιά έρχεται να αναδείξει την επιτακτική ανάγκη για ένα νέο Σικάγο της σύγχρονης εργατικής τάξης. Αν το 1886 οι εργάτες κατέκτησαν το 8-ωρο, σήμερα χρειάζεται να δημιουργήσουμε ξανά ένα εργατικό κίνημα που να στοχεύει στις αιτίες και τους ένοχους. Να γράψει τη δική του ιστορία, ανατρέποντας την επίθεση, δημιουργώντας ρήγματα και νίκες. Προκειμένου να ανατρέψουμε όλους αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση (κυβερνήσεις, ΕΕ,ΔΝΤ, κεφάλαιο) και να μπορέσει να πάρει ο λαός την κατάσταση στα χέρια του, το εργατικό κίνημα οφείλει να βγει ξανά στο προσκήνιο. Χωρίς τη λογική της υποταγής των ξεπουλημένων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά ούτε και τη λογική του μονοκομματικά ελεγχόμενου ΠΑΜΕ, που οδηγεί τους εργατικούς αγώνες σε αδιέξοδα και αδυνατεί να παλέψει δυναμικά στο σήμερα, παραπέμποντάς τα όλα στη Δευτέρα Παρουσία (λαϊκή εξουσία-οικονομία). Σήμερα είναι αναγκαία η λογική των πρωτοβάθμιων σωματείων και του συντονισμού τους, που δίνουν αγώνα με ριζοσπαστικό ανατρεπτικό περιεχόμενο, με μαχητικές κινητοποιήσεις, ανεξάρτητα από το κράτος, που παίρνουν αποφάσεις από τα κάτω, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων.
Μόνο μέσα από την οργάνωση όλων μας στις γενικές συνελεύσεις, θα μπορέσουμε να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, να αντιπαλέψουμε την επίθεση και να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας!
Όπως εκείνη την Πρωτομαγιά του 1886, έτσι και σήμερα οι δικές μας ανάγκες είναι αυτές που πρέπει να γράψουν ιστορία!
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΕΑΑΚ